ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι..επιδίωξε να μιλήσετε όμορφα κ ωραία, να εξηγηθείτε κ μετά θα δεις, θα δεθείτε ακόμη πιο πολύ..εκτός κ αν καταλάβετε ότι δε ταιριάζετε πλέον οπότε καλή καρδιά κ πάμε για άλλα :-)

Είναι και οι περιστάσεις στις οποίες βρίζεις. Άλλο να πεις στο πλαίσιο της παρέας "ρε μ@λ... άκου τι έπαθα" κι άλλο να πάτε για καφέ και να ξεφωνίζεις μπροστά στον κόσμο ή το αμίμητο που είχε κάνει κάποτε η τότε κολλητή μου (μάντεψε γιατί δεν είναι πια κολλητή) που μπροστά σε ξένο κόσμο που την πρωτοσύστησα γύρισε και είπε "καλό πουτ@ν@κι και η τάδε τελικά" και πάθαν οι γριές σοκ και η κουμπάρα μου μου έκανε νόημα να της το βουλώσω γιατί ο πατέρας της είναι υψηλόβαθμος στρατιωτικός και η μάνα της θεολόγος. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τη διαφορά έτσι;

Γιατί άλλο να πεις "Θα ήθελα ένα ποτήρι νερό" και άλλο να πεις "σύρε γ@μήσου μωρή μ@λ@κΩ και φέρε μου ένα νερό. Ή, ας πούμε, το κορυφαίο που νομίζετε ότι κολλάει σε όλες τις περιπτώσεις, "μη γ@μι€σαι τώρα".Άπαξ και χάσεις την ουσία της βωμολοχίας και την κολλάς μέχρι και στο "καλημέρα", ε κάποια στιγμή, σύντομα, δε θα σου μείνει και κανείς να βρίζεις. Για να σε αποδεχτούν, θα πρέπει να τους αποδέχεσαι και εσύ. Έτσι πάει.