Καταρχάς καλή δύναμη κι από μένα. Είμαι πρώην καρκινοπαθής, στην εφηβεία και οι δύο.Όταν βρήκαμε τον πρώτο ήμουν 11.Θυμάμαι τα πάντα από εκείνη την περίοδο, αλλά ένα πράγμα το θυμάμαι πιο καθαρό από όλα τα υπόλοιπα. Το πείσμα πως όλα θα πάνε καλά. Δεν γινόταν να μην πάνε καλά. Είχα σχολείο να πάω, τόσα πράγματα να κάνω.Εσύ έχεις δύο ΤΕΡΑΣΤΙΑ κίνητρα για όλο αυτό. Τα παιδιά σου. Δεν γίνεται να μην πάνε καλά τα πράγματα για τα παιδιά σου. Μην το βάλεις κάτω. Ποτέ. Ούτε σαν σκέψη. Ναι ρε όλα θα πάνε καλά!!!Καλά ξεμπερδέματα, και περιμένω να διαβάσω σε ποιο σχολείο θα είναι η κόρη σου δασκάλα, και σε ποια ομάδα πήρε μεταγραφή ο γιος σου!