Γεια χαρά...Να σου πω κάτι, κι εγώ στην ηλικία της έτσι ήμουν, και ακόμα χειρότερη. Η αλήθεια είναι ότι όταν ένα παιδί συμπεριφέρεται έτσι της λείπει αγάπη, όπως κι εμένα μου έλειπε αγάπη συντροφιά και κάτι να νιώθω ασφάλεια, δυστυχώς όλα αυτά τα αλλόκοτα πράγματα που έκανα στο λύκειο που σχετίζονται με την αδερφή σου τα έκανα για να νιώθω αποδεκτή από τα γύρω παιδιά, καθως μέσα μου ένιωθα μόνη. Άρχισα να καπνίζω στην ηλικία της, άρχιζα κι εγώ να πίνω και να γυρνάω σπίτι λιώμα απ' το ξενύχτι και το ποτό και ασφαλώς άρχιζα να πίνω και χορτο. Δεν θέλω να σε τρομαξω, αλλά η αδερφή σου είναι σε μια ηλικία που το κάθε τι θέλει να το δοκιμάζει για να νιώθει αποδεκτή και κουλ απ' τους γύρω ανρθωπος που την περιτριγυρίζουν. Καλό θα ήταν για εσένα επειδή είναι αδερφή σου και θέλεις να την βοηθήσεις να αρχίσεις να ασχολείσαι μαζί της, να βγαίνεις μαζί της και να μιλάτε σε βαθμό που θα την κάνεις να νιώσει ασφαλεια, μην προσπαθείς να της επιβάλεις πράγματα, πχ να μην κάνει αυτό να μην κάνει εκείνο, γιατί θα καταφέρεις να απομακρύνεις από δίπλα σου. Εγώ όλα αυτά που έκανα στο λύκειο, τώρα τα κουβαλαω μαζί μου και θέλω να τα αφήσω και δεν μπορώ, πχ το κάπνισμα, δεν μπορώ να το κόψω. Αυτά, καλή προσπάθεια και καλή υπομονή, απλά να θυμάσαι να μην την κάνεις να νιώθει ότι πιέζεται.