Δεν αναφέρεις λεπτομέρειες ως προς το τι σου έκανε αυτό το κάθαρμα της κοινωνίας, τι έκανες εσύ και του στάθηκες και του δόθηκες, και πόσα χρόνια του δινόσουν ώστε να τα πετάξει όλα σε μία στιγμή. Ασχέτως τούτου, θα σου πω μερικά σημεία συνοπτικά ως εξής:-Μόνη σου γράφεις πως ήσουν τυφλή τόσα χρόνια: ο άνθρωπός σου δεν άλλαξε, απλά όσο όλα ''ήταν καλά'', όλα θάβονταν και δεν τους έδινες σημασία. -Τον θέλεις κατά βάθος, και αν γύριζε γονυπετής θα τον δεχόσουν.-Όλα περνάνε, δώσε έμφαση στο θέμα ''δουλειά''. Προσωπικά μπορώ να σου πω ότι η εργασιοθεραπεία με έχει βοηθήσει τα μέγιστα.-Τέλος, η φράση ''είμαι αδικημένη γιατί άξιζα όμορφα πράματα'' είναι επιεικώς ανόητη: το ότι ''επιθυμούμε'' όμορφα πράγματα δε μας καθιστά άξιους αυτών άνευ άλλου τινός. Και πολλές φορές, παίρνουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε όσο και αν μας πονά.