ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.9.2018 | 16:40

Οργή.

Νιώθω μια τεράστια πληγή, έναν απέραντο πόνο και μια ακαταμάχητη οργή για τον άνθρωπο που αγάπησα και έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και αυτός τα γκρέμισε όλα. Τα γκρέμισε όλα με το χειρότερο τρόπο και με άφησε μόνη να πονώ. Αυτός που πάντα ήταν δίπλα μου και γω σε αυτόν απορώ πως άλλαξε έτσι. Δεν αισθάνομαι μίσος αλλά έναν μεγάλο θυμό που με μια κίνηση ματ έκοψε όλες τις γέφυρες και άφησε πίσω του χαλάσματα. Είμαι θυμωμένη που μας το έκανε αυτό και προκάλεσε χωρισμό ενώ δεν το περίμενα, αλλά από την άλλη είδα πράματα που ήμουν τυφλή και δεν έβλεπα χρόνια. Με εξοργίζει όμως γιατί φερόμουν ΚΥΡΙΑ και έπεσα από τα σύννεφα που είδα μετά από χρόνια τον άνθρωπο που τον είχα και σαν φίλο και σαν αδερφό και σύντροφο. Μάζεψα τα κομμάτια μου ρίχνοντας μαύρη πέτρα να σωθώ, αλλά πιάνω τον εαυτό μου ακόμη να μαζεύει. Δεν συνέρχομαι καλά και κλείνομαι δραματικά στον εαυτό μου. Δεν ξέρω πως να ξεφύγω. Κάποιες φορές νιώθω καλά ας πούμε και κάποιες άλλες μου ρχεται να τα σπάσω όλα. Δεν νιώθω έτοιμη για κάτι καινούργιο και δεν ξέρω αν θα μου βγει στο μέλλον με κάποιον άλλον. Δεν θέλω πίσω όμως αυτόν γιατί με έχει καταστρέψει. Μου έχει φύγει ο κάθε ενθουσιασμός για μια σχέση. Δεν μπορώ να εμπιστευθώ και να αφεθώ είναι τα τωρινά μου συναισθήματα. Δεν θεωρώ ότι όλοι είναι το ίδιο αλλά νιώθω άτυχη και κάνω σκέψεις ότι θα μείνω μόνη μου. Δεν θέλω με τίποτα να μπω σε μια σχέση από φόβο ότι τα χρόνια τρέχουν και σκέφτομαι πως δεν θα ξανανιώσω αυτά που ένιωσα με αυτόν μιας και ήταν παιδική μου αγάπη. Φίλες δεν έχω να μιλήσω και ασχολούμαι με πράματα που γεμίζουν για λίγο. Μιλώ με τη ξαδέρφη μου που και που αλλά δεν βοηθιέμαι. Η μέρα μου κυλά κουραστικά ψάχνοντας δουλειά αλλά τζίφος. Λίγο πριν τα 35 νιώθω καταβεβλημένη και πιστέψτε με πραγματικά είμαι αδικημένη γιατί άξιζα όμορφα πράματα που δυστυχώς δεν ήρθαν. Γράφω πρώτη φορά εδώ μιας και βρήκα το φόρουμ το καλοκαίρι μπας πάρω κάποια γνώμη.
3
 
 
 
 
σχόλια
Κοίτα ,είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή είτε κάποιος θα μας πληγώσει ή κάποιον θα πληγώσουμε .Από εκεί και πέρα όμως θα πρέπει στο μετά να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να συνεχίσουμε .Δεν μας λες τι ακριβώς έγινε, έτσι ώστε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα .Η ζωή συνεχίζεται και δεν γίνεται δια παντώς να είμαστε χάλια επειδή κάποιος κάποτε μας πρόδωσε .Ναι οκ θα στεναχωρεθούμε θα θρηνήσουμε θα κλάψουμε αλλά μέχρι ένος ορίου πάντα .Είσαι νέα γυναίκα και πρέπει να κοιτάξεις μπροστά .Αν θες κάνε έναν λογαριασμό να έρθεις να τα πούμε .Όλα καλά να σου πάνε στο εξής σου εύχομαι και προσπάθησε να αφήσεις πίσω το παρελθόν σου γιατί το μέλλον σου σε περιμένει .
Καταλαβαίνω εις βάθος θα έλεγα την εξομολογουμένη ούσα παθούσα και ας μη λέει λεπτομερώς τι έγινε. Το αποτέλεσμα είναι η άσχημη ψυχολογία και το γνωστό ότι δυστυχώς τη πατάνε τα καλά και δοτικά άτομα ανεξαρτήτου φύλου.Το ότι οι δυο πρώτοι σχολιαστές θεωρούν πως ότι αξίζουμε παίρνουμε στη ζωή είναι τελείως λάθος διότι προσωπικά έχω δώσει και γω πολλά στη σχέση που είχα και πήρα σκ@τά που δεν άξιζα. Οπότε η φράση γενικά που επικρατεί παρόμοια ό,τι θα πάρουμε αυτό που μας αξίζει δεν ισχύει για όλους. Βλέπω άτομα θετικά με καθαρή καρδιά και ειλικρίνεια να πληγώνονται και άλλα που είναι μες την απάτη να περνούν καλά.Και τα καλά πράματα ( θεία από το Σικάγο ) πολλές φορές πάνε στους αχάριστους και όχι σε αυτούς που αξίζουν. Και που ξέρεις αν εκείνη δεν προσπαθούσε στη σχέση της για να της μείνει στο τέλος η πίκρα και το παράπονο; Ο τεμπέλης της σχέσης δεν νομίζω να θλίβεται και να πονά όταν διαλύεται. Αυτός που κόπιασε περισσότερο, αγάπησε περισσότερο, τράβηξε κουπί περισσότερο, επένδυσε περισσότερο αυτός μάτωσε περισσότερο. Και τα βάζει και με τον εαυτό του στο τέλος που αγάπησε τον λάθος άνθρωπο που του γκρέμισε τα όνειρα ξαφνικά και είδε τον ουρανό σφοντύλι.
Δεν αναφέρεις λεπτομέρειες ως προς το τι σου έκανε αυτό το κάθαρμα της κοινωνίας, τι έκανες εσύ και του στάθηκες και του δόθηκες, και πόσα χρόνια του δινόσουν ώστε να τα πετάξει όλα σε μία στιγμή. Ασχέτως τούτου, θα σου πω μερικά σημεία συνοπτικά ως εξής:-Μόνη σου γράφεις πως ήσουν τυφλή τόσα χρόνια: ο άνθρωπός σου δεν άλλαξε, απλά όσο όλα ''ήταν καλά'', όλα θάβονταν και δεν τους έδινες σημασία. -Τον θέλεις κατά βάθος, και αν γύριζε γονυπετής θα τον δεχόσουν.-Όλα περνάνε, δώσε έμφαση στο θέμα ''δουλειά''. Προσωπικά μπορώ να σου πω ότι η εργασιοθεραπεία με έχει βοηθήσει τα μέγιστα.-Τέλος, η φράση ''είμαι αδικημένη γιατί άξιζα όμορφα πράματα'' είναι επιεικώς ανόητη: το ότι ''επιθυμούμε'' όμορφα πράγματα δε μας καθιστά άξιους αυτών άνευ άλλου τινός. Και πολλές φορές, παίρνουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε όσο και αν μας πονά.
Scroll to top icon