Ισχυουν ολα οσα ειπες. Μα και εγω τωρα πιανω τον εαυτο μου να μπαινω σε αυτό τρυπάκι.Έχω την σχέση μου που μπορω να βγω. Έχω τη φίλη μου να πω 2 κουβέντες. Γενικά δουλευω και 5-6 φορες τη βδομαδα. Άρα δεν εχω και τόσο χρονο να νιώσω πραγματικά μονη.Παρ' όλα αυτά μια στο τόσο θα μπω στο ινσταγκραμ και θα χαζέψω και εκει αρχίζει αυτη η μαύρη τρύπα και μεγαλώνει μεσα μου. Βλέπω ατομα απο τη δουλεια που βγαίνουν μεταξυ τους χωρις εμενα, βλεπω παλιές μου φίλες που ισχυρίζονταν πως δεν είχαν χρονο για εμενα να είναι καθε μερα εξω, βλεπω διάσημες να κάνουν ταξιδια και να είναι μεσα στα λούσα και στη χλιδή. Και έτσι με πιάνει αυτο το αίσθημα μοναξιάς.Σκέφτομαι πως ειμαι απλα ενα μικρο ανθρωπάκι με ένα κινητό στο χέρι Κυριακη βραδυ, κλεισμένη μέσα. Έχω ρεπό και τι κανω; Βλεπω τους άλλους να περνάνε καλά στο ινστα.Χαζό σκεπτικό. Μας έχουν χαλάσει τα σοσιαλ μίντια. Γεννάνε στεναχώριες εκει που δεν υπήρχαν.