Αν μου επιτρέπετε, από την εμπειρία ζωής μου. Μην περιμένετε να πλουτίσετε, ή έστω να επιβιώσετε, με τους μισθούς που υπάρχουν. Τα μεγαλοστελέχη των πολυεθνικών πέθαναν μαζί με την δεκατία του '90. Δεν είναι τυχαίο που κάθε κυβέρνηση παροχολογία δημοσιοϋπαλληλίας υπόσχεται. Όχι ότι κι εκεί είναι ειδυλλιακά αλλά σου λέει είναι εξασφαλισμένα (τέλος πάντων, αν δεν γίνουμε Βενεζουέλα)Διαχρονικά, τα χρήματα έρχονται με το εμπόριο ή με το επιχειρείν.Όσοι μπορείτε (και δεν γ@μοσταυρίζετε με την γραφειοκρατία που κατατρύχει αυτό το ρημαδοκράτος) ασχοληθείτε να κάνετε κάτι δικό σας, να είστε αφεντικά του εαυτού σας. Θα πρέπει να είστε δημιουργικοί, να απαντήσετε σε ερωτήματα που κανένας δεν θα σας απαντήσει, να μην περιμένετε δηλαδή μασημένη τροφή (κάτι εξαιρετικά δύσκολο για αποφοίτους ελληνικού σχολείου που έχουν μάθει ακριβώς αυτό, την μασημένη τροφή), αλλά θα έχετε την δυνατότητα να αξιώσετε ένα καλύτερο βιωτικό επίπεδο αν τα καταφέρετε στο τέλος. Μόνο αυτή η λύση υπάρχει ή το εξωτερικό. Αλλιώς δεν θα ζήσετε ποτέ μόνοι, δεν θα κάνετε ποτέ οικογένεια, κι η χώρα νομοτελειακά θα συρρικνωθεί πληθυσμιακά στα επόμενα 50 χρόνια. Το να κλείνει κανείς τα μάτια του σε αυτή την πραγματικότητα ή να εύχεται να φτιάξουν τα πράγματα έτσι γενικά είναι κοζμάρα.