Σε καταλαβαίνω πολύ. Και γω στα 25 μου έκανα τη πρώτη μου σχέση και πάντα στεναχωριόμουν που ήμουν μόνη, αλλά μετά ήρθε και κράτησε χρόνια. Τώρα στα 33 είμαι και πάλι μόνη αφού αυτός που νόμιζα ότι ήταν ο άνθρωπός μου, με τσάκισε... Θα σου δώσω μια συμβουλή ας πούμε σαν μια μεγαλύτερή σου αδερφή. Όταν έρθει κάποια κοπέλα στη ζωή σου και θα είναι η πρώτη σου σχέση και αγάπη, μη πέσεις με τα μούτρα και τα δώσεις όλα. Να την αγαπάς, αλλά πρώτα να βάζεις εσένα και να βάζεις κάποια φίλτρα στη καρδιά σου για να μη στη ξεσκίσει στο τέλος και νιώσεις άδειος και μισός. Πολλές φορές νομίζουμε πως βρήκαμε τον άνθρωπό μας και αυτός αποδεικνύεται στο τέλος ο κλέφτης και ληστής των ονείρων μας, αφήνοντας σημάδια που θέλουν χρόνο να επουλωθούν. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά επειδή θα είσαι πρωτάρης όπως και γω ήμουν τότε άπειρη, πρέπει να έχεις κάποια πισινή για να μην πληγωθείς. Γιατί οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται και στο τέλος μόνο ο εαυτός μας, μας μένει.
