Πώς ξέρεις τι έχει και τι δεν έχει βιώσει ο καθένας που δίνει άποψη; Μήπως και εσύ αυτή τη στιγμή γράφεις εκ του ασφαλούς υποθέτοντας ότι αυτομάτως όλοι γράφουμε χωρίς να έχουμε εμπειρίες ή χωρίς να έχουμε περάσει δυσκολίες; Και επίσης, πώς μετριάζεις τις δυσκολίες του καθενός; Τι όριο και τί μέτρο υπάρχει; Οι άνθρωποι πονάνε, υποφέρουν, ευτυχούν σε διάφορες καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο. Και στην τελική αυτή ακριβώς είναι και η έννοια του δημοκρατικού διαλόγου. Ο καθένας εκφράζεται όπως θέλει και νομίζει και παίρνει όποια θέση θεωρεί σωστή για τα δικά του δεδομένα στην εκάστοτε περίπτωση -με ή χωρίς τις εμπειρίες. Θεωρώ ότι το πρόβλημα το έχουν όσοι δεν ξέρουν να διαχειριστούν (ή ίσως και να μην θέλουν γιατί κλονίζονται διάφορα στοιχεία του ψυχισμού τους) τις απόψεις των άλλων. Λέει πολλά για την προσωπικότητα κάποιου το πόσο αφήνει να επηρεάζεται από τις απόψεις ξένων.