Κοίτα, καταλαβαίνω το άγχος σου, παρότι θεωρητικά δεν πρέπει να αγχωνόμαστε για αυτά. Αυτό που θα σου πω όμως είναι οτι για να φτάσεις στο σημείο της σχέσης, πρέπει να δώσεις την ευκαιρία σε κάποιον. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να τον ξέρεις από πριν. Το παιδί στην καφετέρια πχ ήταν μια ευκαιρία, εσύ όμως προδικασες τα πράγματα ότι πρόκειται για ένα σεξ και τέλος. Που ξέρεις πως θα κατεληγε; αν ήταν καλό παιδί και έψαχνε σχέση; Και τέλος, το θέμα της παρθενιάς δεν είναι παράσημο πλέον, ο καθένας με το σώμα του κάνει ο,τι το ευχαριστεί, είναι ξεκάθαρα επιλογή, μην φανατιζεσαι άσκοπα σε δήθεν ηθικές.