Πραγματικά νευριάζω αφάνταστα όταν ακούω παρόμοιες ιστορίες για τέτοιου είδους γονείς. Η ζωή είναι δική σου,όχι των γονιών σου. Δεν είσαι αναγκασμενος/η να εκπληρώσεις τις δικές τους επιθυμίες και τα δικά τους όνειρα. Εντάξει και να μην περάσεις τι έγινε δηλαδή ; Σε πήραν τα χρόνια ; Χάθηκε η ζωή σου; Θα είσαι κάτι λιγότερο από τους υπόλοιπους ; Το πρόβλημα σου είναι να μην απογοητεύσεις τους γονείς σου και τον περίγυρο γιατί εσένα μια χαρά συνειδητοποιημένος/η σε βλέπω ότι και να γίνει . Κοίτα να χαλαρώσεις δώσε στον ευατο σου χρόνο και άμα θες μη διαβάζεις αν δεν νιώσεις ετοιμη/ος ψυχολογικά . Κάντο με ηρεμία όταν το κάνεις και με ανεβασμένη ψυχολογία .και να μην περάσεις θα ξανά διαβάσεις πιο οργανωμένα και συνειδητοποιημένα και θα τα καταφέρεις, ή θα ασχοληθείς με κάτι άλλο που σου αρέσει . Αν είναι δυνατόν να κρίνεται το μέλλον μεσα σε 3 ώρες που δίνουν περιθώριο να γράψεις ,αν είναι δυνατόν να κρίνονται οι κόποι και η προσωπικότητα κάθε ατόμου από τόσο λίγο χρόνο. Ηρεμία και καλή επιτυχία !!!