Δική μου ερμηνεία των πραγμάτων: το πρόβλημα δεν ήταν η εσωτρέφειά σου, που σε απέτρεπε από το να είσαι διαχυτικός, ή οι υποχρεώσεις σου, οι οποίες σου αφαιρούσαν ενέργεια από τις συναντήσεις σας. Αν κατάλαβα σωστά, η κοπέλα δεν ένιωθε την προσοχή που θα περίμενε σε μια σχέση. Ένιωθε ότι μόνιμα εκείνη έπρεπε να σε κυνηγά και να σου δίνει προσοχή, έδινε συναισθήματα, προσπαθούσε να σε διασκεδάσει κάπως και ήθελε να κάνει κάθε σας συνάντηση να μοιάζει μικρή γιορτή, κι όλα αυτά χωρίς να πάρει πίσω κάτι ανάλογο. Λογικό είναι, λοιπόν, τώρα να θέλει να μείνει μόνη της για να αναπληρώσει όλη αυτή την ενέργεια που έδωσε για δύο όσο ήταν μαζί σου. Το μόνο που μπορεί να ήθελε να ήταν λίγος περισσότερος αυθορμητισμός από μεριάς σου, μια έκπληξη (π.χ. να εμφανιστείς μια φορά εκεί που δεν θα το περιμένει για να πάτε μαζί για φαγητό ή ποτό), περισσότερη καλή διάθεση όταν βρισκόσαστε· κάτι, τέλος πάντων, να της παράσχει λίγες συγκινήσεις στη σχέση σας, χωρίς μια φορά η ίδια να χρειαστεί να καταβάλει προσπάθειες. Δεν λέω πως όσα έδωσε εκείνη είχαν σκοπό να κερδίσει κάτι από σένα, μα σίγουρα μετά από ένα σημείο κουράστηκε ν' αγαπά για δύο. Όταν νιώθεις αγάπη και δίνεις, δημιουργείς μία ροή ενέργειας. Αν αυτή δεν γίνει αμφίδρομη, εξαντλεί τον "δότη" και του δημιουργεί πικρία που δεν πήρε πίσω τίποτα. Αν θέλεις στ' αλήθεια να είσαι μαζί της, πρέπει πρώτα ν' αλλάξεις κι έπειτα να της το δείξεις διεκδικώντας την. Δεν γίνεται μόνο με λόγια η διεκδίκηση, οι πράξεις είναι που θα μετρήσουν. Σκέψου, ας πούμε, πώς θα ήθελες να δείχνει μία ιδιαίτερη μέρα σας μαζί και οργάνωσέ την ανάλογα! Πλησίασέ την διακριτικά, δώσε της χρόνο και συνάμα προσοχή. Έσω έτοιμος, όμως, και για απόρριψη, αλλά αν αυτό συμβεί... πες ότι είναι το κάρμα και πήγαινε παρακάτω.
