Συνοψίζω και αν διαφωνεί ο/η σερβιτόρος/α που έγραψε την Εξομολόγηση ας γράψει συμπληρωματική. Λαμβάνοντας υπόψη ό,τι προφανώς γράφτηκε σε στιγμή συναισθηματικής φόρτισης θεωρώ ότι θέλει να μας πει γενικότερα να μην είμαστε γαϊδούρια. Αναφέρεται σε καλούς τρόπους συμπεριφοράς άρα μπορούμε να υποθέσουμε ότι λέει την αλήθεια και ότι είναι ευγενικός/ευγενική με τους πελάτες, και περιμένει το ίδιο και από εμάς. Τολμώ να ισχυριστώ επίσης ότι προτιμάει αντί για μια δεκαρίτσα το ακριβές ποσό με ένα χαμόγελο (όπως με χαμόγελο ξαναλέω και ευγένεια μας έχει εξυπηρετήσει). Επίσης από όσα έχω ακούσει και έχω ζήσει μπορώ να πω ότι γενικότερα δεν το έχουμε τόσο πολύ με την γενναιοδωρία και τους σωστούς τρόπους, μιλώντας για ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων πάντα και όχι για όλους. Το λέω με βάση όσων βλέπω και όσων έχω κατά καιρούς ακούσει από σερβιτόρους αλλά και υπαλλήλους Ξενοδοχείων. Να προσθέσω ότι έχω παρατηρήσει μια κάποια απαξίωση αρκετές φορές με τα μάτια μου και τα αυτιά μου απέναντι σε σερβιτόρους, τόσο που κάποιες φορές έχω επέμβει και μόνο που δεν πιαστήκαμε στα χέρια με άλλους πελάτες (να φωνάζει για παράδειγμα μια πελάτισσα "παιδί έλα εδώ" στον πενηντάχρονο σερβιτόρο. Και πέντε να ήταν, καταλαβαίνετε πως το λέω.Ή να στέκεται όρθια η σερβιτόρα και η άλλη να αναρωτιέται δέκα ώρες τι να παραγγείλει. Να λέει και στην ίδια: " Τι λες να πάρω; Α δεν θέλω καφέ. Ούτε πορτοκαλάδα. Λες να πάρω κανένα γλυκό; Δεν ξέεεεερωωω μωρέ". Ξεράδια).Υ.Γ.: Λατρεύω τα γαϊδουράκια. Σχήμα λόγου για να καταλαβαινόμαστε.Υ.Γ.: Θέλω 100.000 υστερόγραφα για να καλύψω τα καταραμένα αυτονόητα. Ας περιοριστώ στο εξής: δεν υπάρχει επίσημη υποχρέωση για να δώσει κανείς φιλοδώρημα. Όποιος θέλει δίνει, όποιος δεν θέλει δεν δίνει και δεν χρειάζεται να κατανοήσει όσους δίνουν. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σκοτωνόμαστε, έτσι κι αλλοιώς δεν θα καταλάβει ποτέ ο ένας τον άλλον.