Παπάρ*ς. Ειλικρινά δεν υπάρχει άλλη λέξη που να μπορεί να περιγράψει, κατ' εμέ, καλύτερα αυτόν τον άνθρωπο. Αντί να σταθεί στον άνθρωπο του που περνάει Γολγοθά, του ρίχνει μια και τον ισοπεδώνει. Γιατί παντρεύονται ορισμένοι άνθρωποι, σπάω το κεφάλι μου. Αν ήθελε να χωρίσει και να κάνει τη ζωή του, (γιατί το ότι παντρεύεται κανείς δεν σημαίνει ότι δεν έχει δικαίωμα να χωρίσει, αν νιώθει ότι δεν καλύπτεται πλέον) θα μπορούσε να το κάνει αφού τη βοηθήσει να ορθοποδήσει ξανά, σεβόμενος τουλάχιστον τα χρόνια του έγγαμου βίου (αλλά και τα υπόλοιπα) που πέρασαν μαζί. Σεβόμενος την αγάπη και τον έρωτα που (δεν μπορεί θα) υπήρχαν. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν τίποτα στην ζωή τους. Ή μάλλον αξίζουν, σκουπίδια, που είναι και οι ίδιοι. Δυστυχώς ούτε κάρμα υπάρχει, αλλά ούτε και κάτι που μπορεί να στέλνει το καλό στους καλούς και το κακό στους σκάρτους. (Ή τουλάχιστον κάτι που να μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος)