Καραβαν τακτικά πηγαίνω σε λαιβ καλλιτεχνών αυτης της εποχής κ ειδους. Προσωπικα δεν το κανω για τη νοσταλγία μονο. Στ αληθεια μ αρεσουν. Κατα τα αλλα αυτα τα γλυκαναλατα ηταν η καθημερινότητα μας κ η εκφραση/"υλοποίηση" των καλων σημείων που αναφερεις. Στην τελικη ακομα κ απλη νοσταλγία να νοιώθουμε, τα γλυκαναλατα τραγουδια, τα παιχνιδια στη γειτονια κ το γαλα με χεμο θα νοσταλγησουμε (πολύ μελο? - δε βαριέσαι...).ΥΓ. Το αγαπημενο μου τραγουδι ελληνικο ever ειναι το "δικός σου για παντα" απο Ρακιντζή.