ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έλα που ήταν υπέροχα! Τα παιδικά σας χρόνια νοσταλγείτε απλώς. Έπαθα το ίδιο με τον άντρα μου τις προάλλες, που θυμήθηκε όοοοοολα τα φλώρικα προ 35ετίας κομμάτια και κούναγε και το χέρι με τα δάχτυλα σε θέση "κερασφόρος χείρ" (έχει και πνεύμα ειρωνίας ο καλός μου!)"Χαμομηλάκι;" του αντέτεινα.Δηλαδή, πού θέλω να καταλήξω, υπήρχαν και καλά σημεία στο παρελθόν, μη θυμόμαστε μόνο τα πιο γλυκανάλατα όμως. Δείχνει γεροντάματα.

Καραβαν τακτικά πηγαίνω σε λαιβ καλλιτεχνών αυτης της εποχής κ ειδους. Προσωπικα δεν το κανω για τη νοσταλγία μονο. Στ αληθεια μ αρεσουν. Κατα τα αλλα αυτα τα γλυκαναλατα ηταν η καθημερινότητα μας κ η εκφραση/"υλοποίηση" των καλων σημείων που αναφερεις. Στην τελικη ακομα κ απλη νοσταλγία να νοιώθουμε, τα γλυκαναλατα τραγουδια, τα παιχνιδια στη γειτονια κ το γαλα με χεμο θα νοσταλγησουμε (πολύ μελο? - δε βαριέσαι...).ΥΓ. Το αγαπημενο μου τραγουδι ελληνικο ever ειναι το "δικός σου για παντα" απο Ρακιντζή.