Ο καθένας μας την " εγκατάλειψη " όπως την αποκαλείς την βιώνει αλλιώς... Αν και δεν θα επέλεγα εγώ ιδιαίτερα να πω τέλεια κουβέντα, " εγκατάλειψη " , άκου εγκατάλειψη. Δηλαδή ας πούμε εσένα το σκεπτικό σου είναι μια μέρα να βρεις την δύναμη και να σηκωθείς να φύγεις; Στο να μιλήσεις μαζί του γιαυτα τα πράγματα και να βγάλετε μια άκρη σαν ώριμοι ανρθωποι και να βρείτε τι φταίει η και ακόμα να χωρίσετε και οι δύο αν έχετε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα ο ένας για τον άλλο. Και να σου πω και κάτι άλλο, αν θες να φύγεις φύγε, κάνεις δεν πέθανε από χωρισμό είμαι σίγουρη θα ζήσει και χωρίς εσενα. Μην φέρεσαι τόσο εγωιστικά, μιλά του, βάλε κατω αυτά που πραγματικά θες και προχώρα, με το να κάθεσαι κάπου που δεν σου αρέσει και δεν περνάς καλά με τα χρόνια θα σου φέρει μεγαλύτερα προβλήματα και θα καταντήσεις να γίνεις ένας αρνητικός ανρθωπος που μόνο δυσκολίες θα φέρνει. Συγνώμη που σου μιλάω απότομα απλά το θεωρώ κάπως παιδικό όλο αυτό που κάνεις. Δεν είσαι 15 ,νομίζω δηλαδή. Τέλος πάντων, ξεκίνα να παίρνεις πρωτοβουλίες και ζήσε ....