Ο καθένας μας την " εγκατάλειψη " όπως την αποκαλείς την βιώνει αλλιώς... Αν και δεν θα επέλεγα εγώ ιδιαίτερα να πω τέλεια κουβέντα, " εγκατάλειψη " , άκου εγκατάλειψη. Δηλαδή ας πούμε εσένα το σκεπτικό σου είναι μια μέρα να βρεις την δύναμη και να σηκωθείς να φύγεις; Στο να μιλήσεις μαζί του γιαυτα τα πράγματα και να βγάλετε μια άκρη σαν ώριμοι ανρθωποι και να βρείτε τι φταίει η και ακόμα να χωρίσετε και οι δύο αν έχετε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα ο ένας για τον άλλο. Και να σου πω και κάτι άλλο, αν θες να φύγεις φύγε, κάνεις δεν πέθανε από χωρισμό είμαι σίγουρη θα ζήσει και χωρίς εσενα. Μην φέρεσαι τόσο εγωιστικά, μιλά του, βάλε κατω αυτά που πραγματικά θες και προχώρα, με το να κάθεσαι κάπου που δεν σου αρέσει και δεν περνάς καλά με τα χρόνια θα σου φέρει μεγαλύτερα προβλήματα και θα καταντήσεις να γίνεις ένας αρνητικός ανρθωπος που μόνο δυσκολίες θα φέρνει. Συγνώμη που σου μιλάω απότομα απλά το θεωρώ κάπως παιδικό όλο αυτό που κάνεις. Δεν είσαι 15 ,νομίζω δηλαδή. Τέλος πάντων, ξεκίνα να παίρνεις πρωτοβουλίες και ζήσε ....
16.10.2019 | 00:20
4 χρονια
ήδη μαζί και δεν είναι ο άνθρωπος που θα πηγαίνα μέχρι την άκρη του κόσμου μαζί του.Δεν χτύπησε ποτέ σαν τρελή η καρδιά μου για αυτόν.Παμε και στο εύλογο ερώτημα τώρα γιατί κάθομαι μαζί του..γιατί έχω ανάγκη να ξερ ω πως για κάποιον είμαι σημαντική,πως κάποιος μ αγαπάει και ας είμαι όλη μέρα μες τα νεύρα και τη θλίψη..εγωιστικό το ξέρω.Η μάλλον δεν ξέρω αν εκείνος δε μπορεί να με κάνει να χαρουμενη ή αν εχω εγώ το πρόβλημα.Εχω νιώσει 2 φορες την εγκατάλειψη και ήταν κάτι απαίσιο..αν τον αφήσω θα τον πληγωσω και γω θα είμαι πάλι μόνη..είναι και η συνήθεια των 4 χρόνων.δε ξέρω πραγματικά..χρειάζομαι βοήθεια Όχι κριτική.Έχω βιωσει την μοναξιά και ήταν κάτι αβάσταχτο προσωπικά για μένα,άλλος μπορεί και να το αποζητά ..όλα είναι πιθανα!!Και μαζι του δεν αισθάνομαι καλα αλλα και χωρια του το ίδιο ακριβώς θα ειναι
6
