Μπράβο που εντοπίζεις προβληματικά σημεία στο σκεπτικό σου, είναι σπουδαίο και πολύ δύσκολο να το καταφέρει κανείς! Αρχικά δες μήπως υπάρχει κάποιο πρόγραμμα συμβουλευτικης για φοιτητές. Στο ΕΚΠΑ τουλάχιστον υπήρχε πριν από κάποια χρόνια. Αν μπορείς να μιλήσεις στους γονείς σου για να σε βοηθήσουν στο οικονομικό κομμάτι του να δεις ειδικό ψυχικής υγείας, ακόμα καλύτερα. Όχι ότι είναι απαραίτητο να πας, αλλά γιατί πραγματικά, αν είναι ικανός επαγγελματίας, θα σε βοηθήσει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά και να μην πελαγώνεις. Πάντα μπορείς να προσπαθήσεις και μόνος να βοηθηθείς μέσω βιβλιογραφίας, αλλά, όπως καταλαβαίνεις, τα αποτελέσματα δεν είναι προβλέψιμα.Μια συμβουλή που έχω παρατηρήσει ότι βοηθάει είναι να συνεχίσεις να καταγράφεις τα συναισθήματά σου και να τα κοιτάζεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Θα δεις ότι θα εντοπίσεις μοτίβα σκέψεων που η συνειδητοποίησή τους είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή τους.Θα περάσει και αυτό, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο. Σου εύχομαι καλή τύχη και δύναμη! :-)