Ελπιδακι, είμαι στο σπίτι άρρωστη και είναι απαγορευτικό να τον δω. Υποφέρω από τις σκέψεις μου και περνάω την ώρα μου εδώ μέσα για να ξεχνιέμαι. Θα τολμήσω να πω πολύ πολύ συγκρατημένα, ότι πάει αρκετά καλύτερα απ'ότι στην αρχή. Δεν μας λένε ποτέ τίποτα και όταν μου μιλούν με αόριστιες, μόνο συγκρατημένη και φοβισμένη μπορεί να είμαι. 24/7 μ' ένα τρέμουλο. Ίδωμεν...