Του ζάλισες τα ούμπαλα.Όσο και να σε γουστάρει του έρχονται στο μυαλό οι γκρίνιες και λεει:άστο καλύτερα,καλύτερα μόνος και στην ησυχία μου παρά με την άλλη να μου πρήζει τα συκώτια επειδή πρέπει να δουλεύω.Η ζωή ξέρεις δεν είναι μόνο καφέδες και χαριεντίσματα με τη σχέση μας.Έχει δουλειά,αραλίκι με φιλαράκια και άλλα τόσα που εσύ τον έχεις σκοτίσει λογικά για να μην τα κάνει και να αφιερώνει αντ'αυτών χρόνο σε εσένα.Δεν πάει έτσι όμως κοπελιά.Άσε που στην Αθήνα είναι ολόκληρο βασανιστήριο να πας για έναν απλό καφέ.Εγώ όταν σπούδαζα εκεί χάμω κατάλαβα την κοροϊδία που παίζει μετά από καιρό και ούτε σεντ δεν έσκαγα στους παπατζήδες τους Αθηνέζους με τις καφετέριες και τα κλαμπάκια περί οπής.Ούτε ενοίκια δεν τους έδινα καν γιατί πήγα σε ένα εξάμηνο στο σπίτι μιας θείας στη Θησείο που είχε πεθάνει και δεν είχε παιδιά και μας το άφησε οικογενειακώς.Τώρα τσιμπάω το ενοικιάκι από τα βούρλα που νοικιάζουν στο Θησείο και έχω τα χωράφια μου στο βουνό και άντε γεια Αθήνα.Όπως και να έχει μην τον πρήζεις τον ανθρωπο.
