Έτσι έλεγα κι εγώ στα νιάτα μου, κάπου στα 20. Και μια φορά, όταν αρρώστησαν την ίδια περίοδο οι γονείς μου, κάπου ανάμεσα στα νοσοκομεία, είπα στην κολλητή μου ότι μου λείπει ένας αδερφός ή μια αδερφή για να μοιραστώ αυτό το βάρος. Και εκείνη μου απάντησε ότι θα μπορούσα να είχα ένα αδέρφι, αλλά να ήταν για την πάρτη του και να είχε πάει διακοπές με τη/τον γκόμενο ( ήταν Αύγουστος ) και να ένιωθα ακόμα χειρότερα. Μου είπε ακόμα ότι μπορώ να θεωρώ εκείνη αδερφή μου. Και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν έχουν τόση σημασία οι δεσμοί αίματος. Καλύτερα να επιλέγουμε ποιούς θέλουμε δίπλα μας.