Σαφώς πρόκειται για παθολογία της ελληνικής κοινωνίας. Όμως βλέπεις απωθεώνεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ιδιαίτερα επειδή ένεκα κρίσης υπάρχει και οικονομικός εξανδραποδισμός! (συντάξεις, τσονταρίσματα σε είδη του μωρού, τζάμπα φύλαξη)Δεν λύνεται κατά μονάς το ζήτημα, αλλά συλλογικά. Αυτά που λένε με τα επιδόματα γέννας, το δικαίωμα σε παιδικούς σταθμούς, την υποστήριξη των μητέρων στη λοχεία κλπ.Όσο για το αν την μειώνει μπροστά στα πεθερικά του, οφείλεται στον μη απογαλακτισμό του, θέλει ακόμα να είναι "ο καλός γιός" που λέει πάντα ναι...Τώρα πρέπει η Εξ. να σκεφτεί ψύχραιμα και μεθοδικά. Με σπασμωδικές κινήσεις και τίποτα δεν λύνεται, και χωρίζεις.Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι ο περισσότερος κόσμος δεν θέλει να χωρίσει, θέλει να το προσπαθεί και ενίοτε να κατορθώνει κιόλας μια καλή συμβίωση.