Η πρόσκληση ήταν για τις 19:21 ακριβώς! Την ώρα που ξεκινάει η δύση του ήλιου, ραντεβού στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου στην οδό Σίνα. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε, αν και επίσημα αποτελούσε την έναρξη της Εβδομάδας Ευρωπαϊκών Πολιτισμών που οργανώνει το δίκτυο EUNIC των ξένων πολιτιστικών θεσμών της Αθήνας. Ξέραμε βέβαια ότι θα παρακολουθούσαμε την πλατφόρμα έρευνας και τέχνης hd.kepler. η οποία θα παρουσίαζε τη περφόρμανς Axis Mundi εμπνευσμένη από το ταξίδι της hd.kepler (με ιδρυτές την Ελένη Ρήγα και τον Florent Frizet) στον ομφαλό του κόσμου, στους Δελφούς, αλλά γιατί είχε επιλεγεί η ταράτσα;
Η αποκάλυψη της ταράτσας στον 4ο όροφο του ινστιτούτου, δηλαδή η θέα από εκεί επάνω, σε άφηνε εμβρόντητο. Ένα μεγάλου εμβαδού απλόχωρο μπαλκόνι, σε απόσταση αναπνοής από τα απέναντι μπαλκόνια και τις βεράντες των ρετιρέ των πολυκατοικιών, με τον καταπράσινο λόφο του Λυκαβηττού να «κρέμεται» από πάνω σου, και η θέα της πόλης να απλώνεται όσο μακριά και να έτρεχε το μάτι σου, με την Ακρόπολη να δεσπόζει στο οπτικό σου πεδίο. Κοντολογίς, σου έκοβε την ανάσα. Αν δε από τη μία πλευρά χαμηλώσεις το βλέμμα σου, βλέπεις τον πανέμορφο κήπο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής ενώ λίγο παραπέρα, προς τον περιφερειακό του Λυκαβηττού, βρίσκεται και το σχολείο του Πικιώνη. Μια ταράτσα σε μια απίστευτα προνομιακή θέση στο κέντρο της Αθήνας.
Η εκπληκτική αυτή ταράτσα, στο κέντρο της Αθήνας, με τη μοναδική θέα και την μεγάλη της άπλα μπορεί κάλλιστα, όπως το οραματίζονται οι ιθύνοντες, να εξελιχθεί σε ένα από τα ωραιότερα σημεία συνάντησης και δημιουργίας της πόλης.
Η ιδέα των ανθρώπων του Ινστιτούτου να χρησιμοποιηθεί με κάποιο τρόπο έμαθα ότι πάει πίσω χρόνια και η πρώτη σκέψη ήταν να μετατραπεί σε θερινό σινεμά. Αυτό εγκαταλείφθηκε νωρίς, όπως και η σκέψη να γίνονται πάρτι με DJ, επειδή είναι κατοικήσιμη περιοχή. Παρολ' αυτά όποιος διευθυντής περνούσε τα τελευταία χρόνια από το ινστιτούτο, μαζί με το μόνιμο επιτελείο, προσπαθούσε να βρει τρόπο εκμετάλλευσης της ταράτσας. Υπήρχαν όμως και αντικειμενικά προβλήματα, όπως ζημιές από τον σεισμό του 1999 ενώ η πρόσβαση δεν ήταν εύκολη για όλους.
Το 2014 έγινε η πρώτη απόπειρα αξιοποίησης, σε συνεργασία με τη Λυρική Σκηνή, όταν μονωδοί τραγούδησαν αποσπάσματα από γαλλικές όπερες των Gounod, Bizet και Massenet. Παράλληλα εδώ ανέβαζαν τους φωτογράφους ώστε να απαθανατίσουν τους επίτιμους καλεσμένους του ετήσιου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου με φόντο την πόλη. Πέραν τούτων, η ταράτσα παρέμεινε αναξιοποίητη. Μέχρι πριν από λίγες μέρες, το απόγευμα της Δευτέρας 23 Σεπτεμβρίου, όταν βρεθήκαμε εκεί, ένα κοινό όχι ιδιαίτερα μεγάλο, φίλοι οι περισσότεροι των ερμηνευτών, για να παρακολουθήσουμε την περφόρμανς Axis Mundi και την έναρξη του θεσμού των ευρωπαϊκών πολιτιστικών αποστολών.
Η περφόρμανς ξεκίνησε ακριβώς την προγραμματισμένη ώρα με τους χορευτές να παίρνουν θέση στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ώστε να εκτελέσουν μια σύντομη χορογραφία εμπνευσμένη από επίσκεψη της ομάδας στους Δελφούς. Οι τέσσερις νεαροί και νεαρές επιδόθηκαν σε διαδοχικές σπειροειδείς κινήσεις οι οποίες παρέπεμπαν στο κολύμπι, στην κατάδυση στο νερό και στους αστερισμούς στον ουρανό, επιχειρώντας να εξετάσουν αιώνιες και οικουμενικές ιδέες. Η κίνηση αναπτύχθηκε σε όλο το μήκος και πλάτος της ταράτσας καθώς το σκοτάδι απλωνόταν παντού, οι ερμηνευτές χρησιμοποίησαν κάθε πλευρά της και στο τέλος έγιναν ένα σώμα - οντότητα «σβήνοντας» ο ένας επάνω στον άλλον. Το χειροκρότημα τους «ξύπνησε» ενώ οι ιαχές και τα γέλια ολοκλήρωσαν την παρουσίαση της καλλιτεχνικής δράσης. Ακολούθησε κρασί με πολλά χαμόγελα να συνοδεύουν τα ηλιοκαμένα πρόσωπα, θυμίζοντας σε όλους μας, καθώς ο καιρός ήταν ακόμα γλυκός, ότι βρισκόμαστε το τέλος του καλοκαιριού.
Παρών και ο νέος διευθυντής του Ινστιτούτου κ. Πατρίκ Κομουά ο οποίος σε σύντομη κουβέντα μας εξέφρασε την επιθυμία του να γίνει η ταράτσα σημείο συνάντησης νέων δημιουργών και χώρος καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά όχι μόνο. Καταρχάς μου διευκρίνισε ότι με κονδύλια από τη Γαλλία οι ζημιές αποκαταστάθηκαν πλήρως, στρώθηκε καινούργιο δάπεδο, τα κάγκελα ενισχύθηκαν με τζαμαρία, το ασανσέρ ανέβηκε μέχρι επάνω με έξοδο στον όροφο της ταράτσας και διαμορφώθηκε ειδική πρόσβαση για ΑμεΑ.
Ο συμπαθέστατος και προσφιλής κ. Κομουά λοιπόν μου μίλησε για το όραμα του για τη μετατροπή της ταράτσας σε Végétalisation des espaces, δηλαδή για μια οικολογική παρέμβαση με πράσινο στην επιφάνειά της. Ήδη ένα μέρος της έχει καλυφθεί με ειδικό χώμα στο οποίο θα καλλιεργηθούν φυτά ενώ ελπίζει ότι θα μπορέσει να στήσει μέχρι και κυψέλες μελισσών. «Δεν θέλω να είναι μονομερής η παρέμβαση στο ινστιτούτο. Θέλω να παντρέψουμε τη γαλλική κουλτούρα την οποία εκπροσωπεί με την τοπική παράδοση και δημιουργικότητα. Θα χαιρόμουν να συναντήσω Έλληνες μάστορες και καλλιεργητές για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εδώ, σε αυτή την καταπληκτική ταράτσα με την οποία είχα ενθουσιαστεί από την πρώτη στιγμή που την είδα πέρυσι, τέτοιο περίπου καιρό, όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Αθήνα και το Γαλλικό Ιντστιτούτο».
Η εκπληκτική αυτή ταράτσα, στο κέντρο της Αθήνας, με τη μοναδική θέα και τη μεγάλη της άπλα μπορεί κάλλιστα, όπως το οραματίζονται οι ιθύνοντες, να εξελιχθεί σε ένα από τα ωραιότερα σημεία συνάντησης και δημιουργίας της πόλης. Η θέα από εκεί επάνω είναι χωρίς καμία υπερβολή συγκλονιστική και με τη φύτευση που έχει δρομολογηθεί σε λίγους μήνες, δηλαδή το αμέσως επόμενο καλοκαίρι, να περιμένουμε ότι θα ζήσουμε εκεί επάνω τα ωραιότερα χάπενινγκς.
