Και φταις, και δε μπορείς να δεχτείς τη συμβολική παρατήρηση, και βγάζεις το χειρότερό σου εαυτό.
Φέρεται να συνέβη τις προάλλες στο Βύρωνα όταν ένας μόνιμος καταληψίας του πεζοδρομίου, είχε για μία ακόμη φορά παρκάρει το αυτοκίνητό του όπου τον βόλευε και εμπόδιζε τους περαστικούς. Γυναίκα (που απ' ό,τι φαίνεται συχνά αφήνει σημειώματα ή φυλλάδια) του έκανε τη γνωστή συμβολική παρατήρηση με τους σηκωμένους υαλοκαθαριστήρες.
Η συνέχεια εκπλήσσει (ή μάλλον, δεν εκπλήσσει...). Μεταφέρουμε την αφήγησή της γυναίκας και μακάρι να θελήσει και ο οδηγός να μας στείλει τη δική του πλευρά (στο [email protected]):
«Η ανάρτηση είναι πολύ προσωπική. Διαβάστε, γιατί ίσως χρειαστώ τη μαρτυρία σας, αν καταλήξω στο νοσοκομείο ή στο τμήμα» γράφει η γυναίκα.
«Ο οδηγός του αυτοκινήτου της φωτογραφίας παρκάρει πάντα κάθετα στο πεζοδρόμιο, αναγκάζοντάς μας να βγούμε στο δρόμο κάθε μέρα που πάμε στο σχολείο. Μάλιστα, έχει και δυο τσιμεντοδοχεία τα οποία μετακινεί όπως τον βολεύει – πότε φράζει το πεζοδρόμιο και πότε τ' αφήνει στο δρόμο.
Αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό και όταν περνούσαμε με τον μικρό μου (που ήταν στο αμαξίδιό του, προσωρινά ανάπηρος, λόγω της Νόσου του Πέρθες πάντα έπρεπε να βγούμε στο δρόμο. Όπως καταλαβαίνετε, έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα.
Μέσα στην πρωινή βιασύνη δεν έχω χρόνο ν' αφήνω σημειώματα και μου έχουν τελειώσει και τα φυλλάδια. Σηκώνω λοιπόν τους υαλοκαθαριστήρες. Το να σηκώσεις τους υαλοκαθαριστήρες σε ένα αυτοκίνητο είναι ένα μήνυμα στον ιδιοκτήτη του πως δημιουργεί πρόβλημα στους πεζούς.
(Για όσους δε μένουν στην Αθήνα, οι σηκωμένοι υαλοκαθαριστήρες είναι κάτι που το βλέπεις σχεδόν παντού. Είναι ένα μήνυμα των διερχόμενων πεζών προς τον οδηγό που μεταφράζεται ως εξής: «Αν δεν το έχεις ήδη καταλάβει, ενοχλείς. Την επόμενη φορά πάρκαρέ το αλλού.»)
Θεωρητικά, ένας ευσυνείδητος οδηγός που λαμβάνει το μήνυμα σκέφτεται «Ουψ, την έκανα. Καλύτερα να μην το ξαναφήσω εδώ.» Και -θεωρητικά πάντα- αποφεύγει να ξανακλείσει τη διάβαση, τη ράμπα, κτλ.
Όμως ο υπέροχος και καλλιεργημένος οδηγός του Audi της φωτογραφίας, είχε άλλη άποψη: παρακολούθησε να δει ποιος τολμά να του αγγίξει το αμάξι και μου άφησε αυτό το τρυφερό μπιλιετάκι:
Με λίγα λόγια, είναι δικαίωμά του να παρκάρει στο πεζοδρόμιο, κι αν τολμήσω να του ξαναγγίξω το αμάξι την έβαψα. Μάλιστα φαίνεται να ξέρει ακριβώς ποια είμαι και σε ποιο σχολείο πηγαίνω με το παιδί.
Εσείς τι λέτε; Αύριο να τολμήσω να πάω στο σχολείο, ή θα μου τη φυλάει κάπου;»
ΥΓ. Η τελευταία της φράση απαντήθηκε σύντομα, μιας και υπήρξε εξέλιξη και συνέβη την επόμενη μέρα.
Η ίδια μητέρα αφηγείται τη συνέχεια της ιστορίας όπως τη βίωσε η ίδια.
