Του Αγγελου Σταγκου, απ' την Καθημερινή
Ακόμη και τις «καλές» μέρες, η Ελλάδα ήταν πάντα στις πρώτες θέσεις στη «μαύρη» οικονομία, που τώρα πλέον εκτιμάται ότι βρίσκεται ανάμεσα στο 35% - 45% του ΑΕΠ, ίσως και παραπάνω. Ανάλογες είναι οι εκτιμήσεις για τη «μαύρη» εργασία, που είναι πιο δύσκολο να υπολογιστεί, αλλά πάντως όλοι την ανεβάζουν πολύ υψηλά. Αλλωστε, αυτό διαπιστώνεται και εμπειρικά, διά γυμνού οφθαλμού, από τον καθένα στην καθημερινότητά του. Μετανάστες, λαθρομετανάστες και γενικώς ανασφάλιστοι και αδήλωτοι απασχολούνται ακόμη και τώρα με την κρίση στα χωράφια, στα σπίτια, στα εστιατόρια και γενικώς σε πάρα πολλές δουλειές.
Αν υπήρχε λογική, ή μάλλον αρχή, μέση και τέλος σε αυτήν τη χώρα, ένας νεοφερμένος ξένος θα έφτανε στο αβίαστο συμπέρασμα ότι είτε οι ιθαγενείς, δηλαδή οι Ελληνες, ασχολούνται με εργασίες υψηλότερου επιπέδου είτε η χώρα βρίσκεται σε τέτοια ανάπτυξη και η απασχόληση σε τόσο υψηλά επίπεδα, που κάνει εισαγωγή εργαζομένων για να καλύψει τις ανάγκες. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι έτσι, όπως τουλάχιστον δείχνει η ύφεση και αποτυπώνεται στις στατιστικές που ανεβάζουν την ανεργία στο 25% και ειδικά την ανεργία των νέων πάνω από το 50%.
Πού βρίσκονται, λοιπόν, οι Ελληνες και τα Ελληνόπουλα; Πώς γίνεται σε περίοδο τουριστικής αιχμής να αυξάνεται η ανεργία και να καλύπτουν όλες τις θέσεις εργασίας σε θέρετρα και τουριστικούς προορισμούς, όπως η Κρήτη και η Σαντορίνη, ξένοι από τα Βαλκάνια τη Σλοβακία, την Τσεχία, τη Λευκορωσία, ακόμη και από χώρες της Λατινικής Αμερικής; Γιατί στη συγκομιδή αγροτικών προϊόντων, όταν ζητούνται εποχικοί εργάτες, δεν δείχνει προθυμία ούτε ένας Ελληνας; Είναι δυνατόν γυψαδόρος να ζητάει αυτήν την εποχή δύο εργάτες με 40 ευρώ μεροκάματο και οι μεν λίγοι Ελληνες που ενδιαφέρθηκαν να απορρίπτουν την προσφορά, σε αντίθεση με τους πολλούς αλλοδαπούς που έσπευσαν;
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι ενδεικτικά και δεν αμφισβητούν το γεγονός της τεράστιας ανεργίας που μαστίζει τον τόπο. Ούτε βέβαια ότι πολλά, πάρα πολλά, αφεντικά προτιμούν να προσλαμβάνουν ξένους με χαμηλό μεροκάματο, δίχως ασφάλιση και χωρίς διάθεση για γκρίνιες, παρά Ελληνες με μεγαλύτερες απαιτήσεις. Αυτή, όμως, είναι η μισή εξήγηση. Η άλλη μισή λέει ότι οι Ελληνες και τα Ελληνόπουλα έχουν κακομάθει. Δυστυχώς, είναι πολλοί οι συμπατριώτες που προτιμούν να κάθονται στις καφετέριες, να αερολογούν και να γκρινιάζουν, παρά να ψάχνουν για δουλειά, που με τις σημερινές συνθήκες και προϋποθέσεις δεν θα είναι ιδανική, αλλά θα καλύπτει κάποιες από τις ανάγκες τους. Οπως είναι εντελώς δυσεξήγητο ότι από το φοιτηταριό των 350.000 της χώρας μας δεν υπάρχουν μερικές χιλιάδες που να θέλουν να βγάλουν κάποια χρήματα την τουριστική περίοδο.
Που σημαίνει ότι είτε υπάρχει ακόμη οικονομικό «λίπος» στις ελληνικές οικογένειες είτε ότι πολλοί Ελληνες, κυρίως νέοι, δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη την πραγματικότητα και ονειρεύονται θέση στο Δημόσιο. Αν υπάρχει άλλη εξήγηση, δεκτή και αυτή...
σχόλια