Την ώρα που το κέντρο έμοιαζε ασφυκτικά γεμάτο από μπαρ και καφέ και ενώ φάνταζε δύσκολο το πώς μπορεί η κάθε επιχείρηση να βγάλει το χαρακτήρα της, να κάνει νέες προτάσεις και κυρίως να επιβιώσει μέσα στην κρίση, γεννήθηκε το Clumsies. Κάποιοι το λάτρεψαν αμέσως και κάποιοι το προσπέρασαν, όπως αρχικά συνήθως συμβαίνει με όλα τα μαγαζιά. Σιγά - σιγά η φήμη του εξαπλώθηκε από την Πραξιτέλους σε όλη την Αθήνα και σήμερα, προτού καν κλείσει ένα χρόνο λειτουργίας, η πεντάδα που το εμπνεύστηκε, το δημιούργησε και το τρέχει, κατάφερε να το βάλει στη λίστα με τα 50 καλύτερα bars του κόσμου.
Οι Λευτέρης Γεωργόπουλος, Θάνος Τσουνάκας, Γιώργος Καίσαρης, Νίκος Μπάκουλης και Βασίλης Κυρίτσης μόλις επέστρεψαν από το Λονδίνο με το έπαθλο το οποίο μπήκε ήδη στο ράφι των βραβείων και συνεχίζουν τη δουλειά. Καταλαβαίνεις πως αυτά τα παιδιά το έχουν χαρεί, αλλά δεν τελείωσαν εδώ και δεν έχουν καμιά διάθεση να σταματήσουν τη δουλειά και να περιμένουν την εξαργύρωση της φήμης τους να κάνει απόσβεση. "Για εμάς η χαρά ήταν μεγάλη. Καταφέραμε κάτι που νομίζω δεν έχει ξαναγίνει με άλλο μπαρ που μετρά τόσους λίγους μήνες ζωής. Αλλά την άλλη μέρα είχαμε έναν σημαντικότερο διαγωνισμό που συνεχίζεται: να δουλεύει σωστά το μπαρ και να είναι οι πελάτες ευχαριστημένοι" λέει ο Νίκος Μπακούλης. Οι πέντε της παρέας που με δόση αυτοσαρκασμού επέλεξαν τον χαρακτηρισμό "Οι Αδέξιοι"είναι επαγγελματίες με μακρά πορεία και φίλοι, πολύ πριν κάνουν μαζί το εκ του αποτελέσματος επιτυχημένο εγχείρημα. Σκέφτομαι πως πρέπει να κάνω την άκομψη ερώτηση του καχύποπτου παρατηρητή/πελάτη: "Γιατί εσείς και όχι ο άλλοι και ποιος θα κρίνει το ποιοι είναι τελικά οι καλύτεροι;" οπότε και το ξεστομίζω... "Την επιλογή κάνουν άνθρωποι οι οποίο θεωρούνται ειδήμονες του χώρου, έχουν ταξιδέψει, έχουν φέρει πράγματα στο χώρο και ίσως είναι legendary ονόματα ή opinion leaders. Απαραίτητο είναι αυτοί που θα ψηφίσουν που φέτος πρέπει ν ήταν 412, να έχουν επισκεφθεί το μπαρ που προτείνουν. Επιπλέον θα πρέπει να πούμε πως ο η λίστα με τα καλύτερα μπαρ δεν σημαίνει μόνο καλά κοκτέιλς και περιλαμβάνει όλο το κόνσεπτ του μαγαζιού, από τη μπάρα και τη φιλοξενία, μέχρι και το πώς λειτουργεί. Για αυτό και η λίστα περιέχει μπαρς που δεν είναι απαραίτητα μεγαθήρια ή χλιδάτα, αλλά μικρά, σχεδόν κρυμμένα μαγαζιά που όμως πίσω από τη μπάρα τους έχουν θρύλους να σερβίρουν και στην κάβα τους μερικές μοναδικές ετικέτες."μου απαντά ο Νίκος.
Πριν από περίπου 5 ή 6 χρόνια, ξεκίνησε η απότομη "έκρηξη του κέντρου". Ακριβώς πριν την κρίση, από το Σύνταγμα και κάτω, φαινόταν πως κάτι άλλαζε και πως γεννιόταν ένας νέος πυρήνας - το νέο hot spot της πόλης. Διαψεύδοντας όσα δυσοίωνα προμήνυε η κρίση που μεγάλωνε, στα στενά γύρω από την Ερμού, στην πλατεία Καρύτση και στην Αγίας Ειρήνης, άρχιζαν να αυξάνουν σε κίνηση τη νύχτα και τα μαγαζιά ξεφύτρωσαν το ένα πίσω από το άλλο. Κάπου τότε, παράλληλα άρχισε να γιγαντώνεται και η δόξα των κοκτέιλς και της premium ετικέτας. Οι strawberry margaritas και τα μοχίτο εξαφανίστηκαν από τον κατάλογο και όλα άρχισαν να γίνονται πιο δυσνόητα για τον πελάτη, αλλά σίγουρα πιο γευστικά. Η νέα αυτοκρατορία των κοκτέιλς με τα δεκάδες αποστάγματα και αρώματα, τα παλαιωμένα ρούμια και τα τζιν που δεν είχε κανείς ξανακούσει, έγιναν οι πρωταγωνιστές. Η Αθήνα κατανάλωνε γρήγορα και ίσως λίγο άτσαλα τη νέα τάση και ό, τι φρέσκο ερχόταν και οι άνθρωποι πίσω από τις μπάρες έγιναν τα νέα ινδάλματα. Δεν ήταν πια μπάρμεν, αλλά mixologists και αυτό που σου έβαζαν στο ποτήρι πέρναγε από σουρωτήρια, σέικερς και "ταλαιπωρίες"χειρουργικής ακριβείας μέχρι να φτάσει στο χέρι σου. Και εδώ γεννάται άλλο ερώτημα; Αξίζει όλο αυτό το κόνσεπτ για ένα μαγαζί; Υπάρχει το κοινό που τα καταλαβαίνει και τα εκτιμά όλα αυτά και αν ναι, είναι αρκετό;
"Το κέντρο έχει μια κουλτούρα που οδήγησε σε αυτό που συμβαίνει σήμερα "λέει ο Λευτέρης Γεωργόπουλος. "Η κουλτούρα αυτή υποστήριξε την υπόθεση μπαρ και εδώ έγινε ο πυρήνας. Από εδώ άλλωστε ξεκίνησε και όλο αυτό το story που εξελίσσεται. Για μένα οι πρώτοι σε αυτό που λέγεται μπαρ στο κέντρο ήταν τα παιδιά στο '42' και το 'Baba Au Rum'. Πριν από αυτούς, το μαγαζί που έθεσε τα θεμέλια και που τώρα είναι κλειστό, ήταν το Guru. Aυτοί είναι που κατά τη γνώμη μου έδωσαν τα φώτα τους και έκαναν το ρεύμα εδώ. Και το κέντρο δεν θα ξεφουσκώσει ποτέ. Έχει πορεία ακόμη και θα μείνει ενεργό" Ένα άλλο προσόν του κέντρου που μου εξηγούν τα παιδιά, είναι η διάρκειά του τουριστικά και εδώ μαθαίνω πως στην Αθήνα υπάρχουν τουρίστες μυημένοι στα μπαρς, που ψάχνουν το καλό ποτό και τα αξιόλογα μαγαζιά και που δεν 'παγιδεύονται' στα τουριστικά πιασάρικα μέρη.
Ωστόσο η μάζα που γεμίζει τα μαγαζιά καλείται πλέον να εκτιμήσει και να κάνει διαχωρισμούς. Πώς λοιπόν διασφαλίζεται αυτός που πραγματικά κάνει τη διαφορά από τον αξιοπρεπή και πώς από τον κακό; "Οι top που διαφέρουν και που θα μπορούσαν να μπουν στη λίστα είναι πέντε και οι αξιοπρεπείς στην Αθήνα είναι τριάντα. Άλλο τι έχεις στον κατάλογο και άλλο τι είσαι, είναι η αλήθεια. Ωστόσο εμείς δεν θέλουμε να μπούμε στον διαχωρισμό και να βάζουμε ταμπέλες ούτε στο μαγαζί, ούτε στον πελάτη. Με την ίδια χαρά θα σερβίρουμε έναν εσπρέσο, με την ίδια ικανοποίηση θα βγάλουμε ένα καλομαγειρεμένο πιάτο φαγητό και με λίγη περισσότερη χαρά θα προσφέρουμε ένα κοκτέιλ. Δεν θα ξινίσουμε τα μούτρα μας. Και εδώ πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως πέρα από την κατανάλωση, για εμάς δεν υπάρχει καλός και κακός κόσμος και είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Αν με ρωτήσεις αν έχουμε καλό κόσμο θα σου πως για εμάς δεν υπάρχει αυτό σαν ερώτηση. Στο μαγαζί θα βρεις όλες τις φυλές και όλες τις ηλικίες. Δίπλα από την πιτσιρικάδα, είναι μια μαμά με το μωρό στο καρότσι που πίνει τον καφέ της και παραδίπλα παρέες τριαντάρηδων που πίνουν στην μπάρα. Τώρα για το ποιος θα παραμείνει στο χώρο και θα έχει πορεία είναι κάτι που νομίζω θα δείξει με το χρόνο, αλλά σίγουρα αυτός που το κάνει σωστά και το πάει παραπέρα δεν έχει να φοβηθεί."
Πάντως ο Bασίλης Κυρίτσης, ο πλέον αρμόδιος για το μπαρ και τα κοκτέιλς, είναι κατηγορηματικός πως το χειρότερο πράγμα που ακούει είναι πως οι επαγγελματίες πίσω από τις μπάρες "εκπαιδεύουν τον πελάτη". "Αυτή φράση δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Δεν θα εκπαιδεύσουμε εμείς τον πελάτη, αλλά αυτοί εμάς. Δεν μου αρέσει αυτή η έκφραση που ακούω να τη λένε οι συνάδελφοι. Θα πρέπει να προσαρμόζεται αυτό που ξέρουμε εμείς με αυτό που θέλει ο πελάτης. Ο στόχος είναι αυτοί να περάσουν καλά. Δεν γίνεται να ζορίζεται ο άλλος με αυτό που θα του σερβίρεις για να εξυπηρετήσεις τη δική σου ματαιοδοξία. Το ζητούμενο είναι αυτός και αυτό που όλοι θέλουν στο τέλος είναι να έχουν περάσει καλά και να έχουν νιώσει άνετα."
Το ποτό έχει σημασία και θέλουμε να αρέσει και να το ευχαριστιέται ο πελάτης. Αλλά, το μεγαλύτερο κοπλιμέντο που μπορεί να μας κάνει, είναι πως στο μαγαζί μας πέρασε ωραία. Το αντίστροφο, είναι και το πιο στενάχωρο που μπορεί να ακούσουμε.
Προσπαθώντας να αναλύσουμε λίγο περισσότερο τη φιλοσοφία του πελάτη και αυτό που ψάχνουν οι Έλληνες, και οι πέντε μου επιβεβαιώνουν πως ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον και είναι πιο ανοικτός στις προτάσεις. Γενικά η κουλτούρα του προσεγμένου και καλοφτιαγμένου ποτού αρχίσει να κερδίζει έδαφος. Στο εξωτερικό η τάση είναι πιο ανεπτυγμένη, αλλά και πιο παλιά. Ο κόσμος θα πάει σε ένα μπαρ, μόνο και μόνο για το ποτό του και όχι επειδή είναι σε μια περιοχή που τραβάει ή επειδή είναι ντιζαϊνάτο και έχει καλές δημόσιες σχέσεις. Η τάση τώρα είναι το κόνσεπτ πίσω από τη λίστα σου. Όχι απλά μια καρτέλα με δέκα άσχετα μεταξύ τους κοκτέιλς, αλλά ένα στόρι που δένει όλο τον κατάλογο με μια ιδέα και συγκεκριμένα στοιχεία.
Πάντως η ομάδα των πέντε, εκτός από την δέσμευση πως αυτό το μαγαζί δεν επιδιώκει να είναι ένα εφήμερο στέκι, αλλά μια διαχρονική αξία, δεσμεύεται και για τα επόμενα πειράματα που θα γίνουν στο χώρο. Σε λίγες μέρες, το πρώτο pop up bar της Αθήνας στο Γκάζι, στον αριθμό 11 της Ιεράς Οδού γίνεται πραγματικότητα και φέρνει μια από τις πιο ιδιαίτερες περιοχές του Μεξικό, την Palmitas, στην καρδιά της πόλης.
To The Clumsies συντονίζεται με την τάση των pop up bars –των θεματικών δηλαδή bars ανά τον κόσμο που εμφανίζονται απρόσμενα σε επιλεγμένα σημεία πόλεων και λειτουργούν για λίγους μόνο μήνες – και στήνει το πρώτο της Ελλάδας. Με όνομα εμπνευσμένο από μια άλλοτε κακόφημη περιοχή του Μεξικό που μέσα από τη street art και τη δημιουργικότητα αναγεννήθηκε, το πρώτο από τα The Clumsies Pop up Bars, θα λειτουργήσει για 5 μήνες θέλοντας να συστήσει το πρωτοποριακό project στους Αθηναίους.
______
To άρθρο δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2015
