"Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν 12 ετών. Μια Κυριακή όταν η μητέρα μου, εγώ και ο αδελφός μου κατεβαίναμε από την πολυκατοικία στην οποία ζούσαμε για να πάμε στην εκκλησία. Καθώς βγήκαμε στο δρόμο, ακούσαμε το θόρυβο μιας απίστευτης συντριβής, ουρλιαχτά και κραυγές για βοήθεια. Τρία αυτοκίνητα με επιβάτες οικογένειες, είχαν συγκρουστεί. Θυμάμαι πως για κάποιο λόγο την ώρα εκείνη η μητέρα μου δεν με κρατούσε από το χέρι. Μπροστά μου είδα κάτι να κυλάει και πλησίασα να δω τι ήταν. Κατάλαβα πως ήταν το κεφάλι ενός κοριτσιού και δοκίμασα να πλησιάσω για να το αγγίξω και να του μιλήσω. Δεν πρόλαβα γιατί κάποιος με τράβηξε πίσω." Αυτό το συμβάν υπήρξε καθοριστικό για τον Joel-Peter Witkin και ο ίδιος δηλώνει πως το αποκεφαλισμένο κορίτσι ήταν η στιγμή που γεννήθηκε το καλλιτεχνικό του όραμα.
Οι εικόνες του Witkin είναι ωμές και δύσκολα μπορούν να καταναλωθούν από όλους. Η Τέχνη του δεν είναι απλά προβοκατόρικη και ο ίδιος ανήκει σε εκείνη την μερίδα καλλιτεχνών που λατρεύεται και μισείται εξίσου. O ζοφερός κόσμος του Witkin βρίθει σεξουαλικών, θρησκευτικών και πολιτικών αναφορών. Άνθρωποι με δυσπλασίες φωτογραφίζονται γυμνοί και δίπλα τους μπορεί να υπάρχει ένα ξεκοιλιασμένο ζώο ή μια χίμαιρα. Νεκροί και ανθρώπινα μέλη συνθέτουν το φόντο για άλλα γυμνά πορτρέτα. Το γκροτέσκο και το πορνογραφικό μπλέκονται σε ένα πρωτοφανές freak show που δοκιμάζει τα όρια του θεατή. Όπου και αν έχει εκθέσει ο Witkin η δουλειά του δίχασε και προκάλεσε αντιδράσεις.
Όσα από τα έργα του Witkin, περιελάμβαναν πτώματα έπρεπε να δημιουργηθούν στο Μεξικό εξαιτίας την νομοθεσίας των ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Πολλά από αυτά έχουν λογοκριθεί και προκάλεσαν δυσαρέσκεια. Ωστόσο για τον Witkin που γεννήθηκε το 1939, οι εικαστικοί κύκλοι έχουν αναφερθεί με διθυραμβικά σχόλια." Είναι σαν ο Ιερώνυμος Μπος να συναντά τον Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι. Είναι ο απόλυτος βασιλιάς της σκοτεινής φωτογραφίας" είχε αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσής του στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Μόδα, κινηματογράφος και ποπ κουλτούρα έχουν αρκετά "κρυφά δάνεια" από το έργο του φωτογράφου. Η θρυλική κολεξιόν του Alexander McQueen ήταν γεμάτη αναφορές - σχεδόν αφιερωμένη στο έργο του Witkin. Xαζεύοντας τη δουλειά του συνολικά, θα δεις εικόνες που θα σου θυμίσουν American Horror Story, φωτογραφίες πολλών ακόμη πιο σύγχρονων δημιουργών και "τέρατα" του σινεμά.
Τα έργα του Witkins δεν έχουν "παίξει" σε πολλά μέσα, οι συνεντεύξεις του είναι ελάχιστες, αλλά θεωρείται ένας σημαντικός, πρωτοπόρος και αξιοσέβαστος αμερικανός καλλιτέχνης. Η γνωριμία με το έργο του δεν θα είναι απαραίτητα ευχάριστη για όλους, αλλά αξίζει την προσπάθεια.
σχόλια