Μου πήρε 3 μέρες να αποφασίσω να σταματήσω στη μέση της Μαραθώνος να βγάλω το κινητό να φωτογραφίσω την αφίσα του μαγαζιού, οι οποίες ενώ προχτές καταλάμβαναν μια απόσταση 5-6 χιλιομέτρων, από τη Λεωφ. Μαραθώνος στο ύψος του Alex Pak μέχρι τη Μεσογείων στο Νομισματοκοπείο, σιγά σιγά αρχίζουν να εξαφανίζονται [προφανώς από φανατικούς θαυμαστές] και να αντικαθίστανται από τις αφίσες για το πανηγύρι της Ανθούσας [όπου όλοι οι καλλιτέχνες έχουν δώσει στο γραφίστα φωτογραφίες από μπουζούκια που είχαν πάει σαν πελάτες, σαν αυτές που βάζουν στους τάφους, και από πίσω η default εικόνα των windows με τα μπλε βουνά]. Τώρα πώς έμπλεξα τάφους, πανηγύρια και Σοφία Αρβανίτη ό,τι να' ναι.
Λοιπόν για όσους θέλατε να μάθετε νέα της και πιθανόν δεν ζείτε σε αυτή την απόσταση των 6 χλμ. που ανέφερα παραπάνω, σαν ενημερώνω ότι η Σοφία Αρβανίτη από χθες 5 του Ιούνη εμφανίζεται στο Νέο Elysse [Ελίζ προφέρεται τώρα αυτό;] μαζί με μια πλειάδα άγνωστων τραγουδιστών, καμιά δεκαριά όλοι μαζί σε μία αφίσα, το οποίο κέντρο διασκεδάσεως βρίσκεται στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής ακριβώς [αν έρθετε με λεωφορείο έχει στάση ακριβώς μπροστά].
Το κατάστημα ονομάζεται ΝΕΟ όχι επειδή παλιά υπήρχε κανένα παλιό Elysse αλλά επειδή μέχρι πριν 1 μήνα λεγόταν Όασις και διέθετε πλήρες λαϊκό και παραδοσιακό πρόγραμμα ενώ διατίθεντο για συνεστιάσεις μόνο. Είναι από αυτά τα μαγαζιά τα οποία κάθε 3 μήνες αλλάζουν όνομα και μπερδεύεται ο κόσμος αλλά τουλάχιστον φέτος έχουμε σημείο αναφοράς προκειμένου να γίνει το νέο talk of the town: τις εμφανίσεις της Σοφίας Αρβανίτη η οποία ελπίζω να πει τα κλασικά της και μην το ρίξει στα λαϊκά. Το "Μη μου μιλάς για καλοκαίρια" δεν είναι στην πρώτη 10άδα των καλοκαιρινών ελληνικών τραγουδιών; Ε; Είναι, σκάσε και παραδεξου το, άσε τις μαλακίες.
Για χάρη της λοιπόν όπως είδα το κατάστημα σουλουπώθηκε, το βάψανε δηλαδή απέξω από το χαζοχαρούμενο καναρινί-λαχανί που ήταν σε ένα στιβαρό μπορντό-κεραμιδί-μουσταρδί. Επίσης είναι η πρώτη καλλιτέχνις τέτοιου βεγγαλικούς που τραγουδάει σε μαγαζί της περιοχής προσδίδοντας αίγλη στην περιοχή της ΝΑΑΑ, αν εξαιρέσεις το Γιάννη Κόλλια και τον Γιάννη Βασιλείου που εδώ και 7 χρόνια τραγουδάνε στο Mon Repo στο Γέρακα και δεν έχουν αξιωθεί να αλλάξουν μια ρημαδομαρκίζα, που έχει ξεθωριάσει και είναι τίγκα στην κουτσουλιά που δεν τους ξεχωρίζεις. Για τα πρακτικά, το Mon Repo άλλαξε εγκαταστάσεις πολύ χαίρομαι που επιτέλους ανανεώνεται τοιουτοτρόπως η νυχτερινή ζωή στην περιοχή, τόσα χρόνια μας είχαν παρατημένους.
Στην αφίσα η καλλιτέχνις είναι βέβαια σαν να την έχει πιάσει ένας πόνος στο αυτί από τον ανεμιστήρα που της έχουν βάλει στη μούρη για να ανεμίσει το μαλλάκι ή σαν κάτι να σκέφτεται [τα χρόνια που περάσαν και έχει μείνει ίδια; τη συνεργασία με τη Bonnie; τι καλέ; μπας και σε πνίγουν τα σκοινιά που σου έχουν φορέσει στο λαιμό;] και την έχουν βάψει πολύ διαγαλαξιακά έντονο κεραμιδί σαν ένα παλιό εξώφυλλο της Βίσση [βλέπε δίσκο Έμπνευση] αλλά τώρα που κάνω το συνειρμό πάνω σε αυτό το μακιγιάζ έχει στηριχτεί όλη η διακόσμηση του μαγαζιού οπότε καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για κοτζάμ concept και όχι τίποτα αρχιδιές.
Δεν γράφει πόσο κάνει το ουίσκι κομπλέ όμως και με ανησυχεί αλλά χαλάλι.
Επειδή ίσως δεν φαίνεται καλά στη φωτό, το τηλέφωνο για ρεζερβέ είναι 210 6009310.
[διότι κάποια πράγματα δεν τα βρίσκεις στο Αθηνόραμα, πρέπει να στα πούνε-χα!]
σχόλια