Λαβύρινθος και Σκακιέρα, ΙΙ
Και κάνετε κι εσείς, Νόρα και Οδυσσέα, πάνω κάτω την Πατησίων, κατά τα ειωθότα, πάνω κάτω την Πατησίων, ξανά, πάνω κάτω την Πατησίων, όπως την έκανε, πάνω κάτω την Πατησίων, και το έγραψε, πάνω κάτω την Πατησίων, την ίδια εποχή, τον ίδιο τον καιρό, η Κατερίνα Γώγου, κι ακούτε την Πρώτη του Mahler μανιωδώς και πάτε στον κινηματογράφο μανιωδώς και παίζετε σκάκι μανιωδώς και συζητάτε μανιωδώς και διαβάζετε μανιωδώς και πίνετε μανιωδώς (η Νόρα χάπια και βοτάνια, ο Οδυσσέας κρασί και κονιάκ), και καπνίζετε μανιωδώς, διότι σκοπός της ζωής σας δεν είναι η χαμέρπεια και διότι η ζωή σας δεν έχει πώμα και διότι η Αιωνιότητα διαρκεί περισσότερο και διότι η Αθήνα είναι ήδη το Κέντρο του Κόσμου και η Κυψέλη είναι το Κέντρο του Κέντρου του Κόσμου.
Και κάνετε κι εσείς, Νόρα και Οδυσσέα, μέρα τη νύχτα, και το μεσημέρι το κάνετε χάραμα, και μεσονύχτι κάνετε το δείλι, και όλα πάνε καλά όταν όλα ανατρέπονται για τα καλά, όταν τούμπα φέρνεις τα πάντα, όταν απαντάς στον ίλιγγο της ταχύτητας και της τραχύτητας (ίλιγγο καθότι μας ζαλίζει και η τραχύτητα της ταχύτητας και η ταχύτητα της τραχύτητας) με τους Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας, όταν μιλάς για τη «μαγεία της μη-διεκδίκησης» (όπως έμελλε να κάνει ο ποιητής Μανόλης Πρατικάκης), όταν εκδίδεις στις Εκδόσεις Μη Άμεσης Επανάστασης, όταν σπεύδεις βραδέως, όταν το μόνο πράγμα που κάνεις γρήγορα είναι να γράφεις.
Και κάνετε κι εσείς, Νόρα και Οδυσσέα, και οι στενοί σας φίλοι, ταρσανάδες τα δευτερόλεπτα, όπως θα έλεγε ο ποιητής Νίκος Καρούζος, και γυρνάτε στους δρόμους, και συναντάτε ανθρώπους, και μια γλυκιά μουσική βγαίνει από κάθε τέτοια συνάντηση, και δεν φοβόσαστε τίποτα, ούτε καν μην σαν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, διότι δεν γίνεται να φοβάσαι τίποτα όταν έχεις πιει έξι διπλά κονιάκ στο Ρεφραίν, τρώγοντας την πιο γλυκιά κρέμα με κανέλλα του κόσμου, όταν έχεις δει το Σημασία έχει ν’ αγαπάς με τη Ρόμυ Σνάιντερ και με τον Ζακ Ντυτρόν και με τον Κλάους Κίνσκι (αλλά και με τον Φάμπιο Τέστι), και έχεις ορκιστεί να ψάξεις και να βρεις τρόπο να δεις όλα τα φιλμ του Αντρέι Ζουλάφσκι (μην ξεχνάμε ότι τότε δεν υπήρχαν βίντεο ούτε dvd ούτε utube ούτε τίποτα, εξόν από μπομπίνες και θεόρατες θεσπέσιες κινηματογραφικές αίθουσες και δονκιχοτικές ταινιοθήκες).
.
Και κάνετε κι εσείς, Νόρα και Οδυσσέα, ό,τι έκαναν κι εκείνοι που αγαπήσαμε μες στα ερείπια μιας εποχής, αφιερωθήκατε με λογισμό και μ’ όνειρο στην Ποίηση και στον Έρωτα και στη Φιλία και στο Πάθος και σε τίποτε άλλο, και δεν σας ένοιαζε να ζείτε μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα, στη σκακιέρα των ημερών και των νυχτών, όπως το έμελλε να το πει ο William S. Burroughs, ο Παππούς Όλων Μας, στους πολύπλοκους λαβυρίνθους της καθημερινής ζωής που έψαλλε ο Jorge Louis Borges, μέγας κι αυτός του χάους χαρτογράφος.
Και κάνετε κι εσείς, Νόρα και Οδυσσέα, και Άγγελε και Μάρθα, και Λεωνίδα και Μαρία, και Νίκο και Μελίνα, και Γιάννη και Διονυσία, και όλοι οι άλλοι, σκακιέρα και λαβύρινθο την καθημερινή ζωή, και γίνατε εκείνοι οι Φιλόσοφοι που εγκωμίαζε με ένταση ο Μέλβιλ στο Μόμπι Ντικ.
Συνεχίζεται (έως την 21η Μαΐου). Αύριο: Μόμπι Ντικ
σχόλια