Λίγο ακόμα

Από το the elf at bay

Δεν συμμετέχω σε συζητήσεις που αφορούν εκταμιεύσεις και ομόλογα. Η φιλολογία γύρω απ'τα οικονομικά μεγέθη θυμίζει διαγώνισμα λαογραφίας με συμβολικούς κώδικες και μυστικές ρήτρες για χειραγώγηση του λαϊκίστικου φαντασιακού. Πλέον οι όροι του διαλόγου έχουν αλλάξει, περιορίζοντας τους γραφικούς Δημοκράτες σε ολιγογράφους καταθέτες σολοικισμών λόγω οργής κι αδυναμίας κατανόησης απ'τον όχλο. Θα μπορούσε να αναλυθεί η πραγματικότητα με λόγια του Αντισθένη καθώς η παρουσία του αισθητού είναι όντως σπάταλη. Οι στωικές θεωρίες των σοφιστών θα μπορούσαν ν'αποπροσανατολίσουν το ιερατείο των δικαιούχων για λίγες ημέρες αλλά εν Ελλάδι οι νοητικές διεργασίες κρατούν τόσο, όσο· για να ξεχαστούν οι κήνσορες με τις αιτιοκρατικές συγκρίσεις και τα ορθολογικά σχήματα. Όσο πατάει η γάτα· μέχρι να ξαναγυρίσει η κασέτα απ'την αρχή. Μέχρι να πιουν ελάχιστες σταγόνες νερού οι ευγενικοί λογισμοί.

Η απόφαση του Eurogroup για την περιώνυμη δόση αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Δεν έχει σημασία πότε θα πληρώσουμε τα δανεικά ή ποιες θα είναι οι ισόποσες μυτιές αναζωογόνησης. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και τα χρέη του Δημοσίου στους προμηθευτές δεν λύνουν το πρόβλημα· το επιμηκύνουν. Γιατί; Διότι οι μεταρρυθμίσεις έχουν απαξιωθεί ως νεοφιλελεύθερο άχθος. Άπαντες διαλαλούν την ρίζα του κακού, ήγουν το χρήμα, με μαρξιστική ορολογία: ιδιοκτησία, χρεοκοπία, καταπιεζόμενες τάξεις, επανάσταση, μισθωτή σκλαβιά. Απορώ για την ευπιστία των τηλεθεατών και των ακροατών, δεδομένου ότι κατήγοροι και υπερασπιστές διαπνέονται από σαχλά αξιώματα τιμής περί χρέους κι αδικίας, ξεχνώντας ότι οι ίδιοι αποτελούν την χρόνια πληγή καταβαράθρωσης της οριοθέτησης και του έκνομου βίου στις καθημερινές χειρονομίες· την εθελοτυφλία με όρους γνήσιας μεταφυσικής σφαιρικότητας. Ζωγραφίζοντας την γεωμετρική συγκρότηση με μαύρο μελάνι. Εξάλλου, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Το θεολογικό στέγαστρο έχει στηθεί από τον κοσμάκη για αίμα με κανόνες εσχατολογίας.

Δυστυχώς η μιζέρια και οι δήθεν συμπάσχοντες της κρίσης, γεννοβολούν συνεχώς τις άπειρες τραγικές νότες του θύματος εν ενεργεία. Το κοινοβούλιο αντικατοπτρίζει το κοινωνικό σύνολο το οποίο ζητάει τα ρέστα. Una faccia una razza. Ο πικραμένος εσμός δεν αυτοσαρκάζεται αλλά απαιτεί. Παντρεμένοι με τρία παιδιά καλούν σε ένοπλη πάλη, κρατικοδίαιτοι μιλούν για πραξικόπημα, συνταξιούχοι και συνδικαλιστές βυσσοδομούν αδιάκοπα στα δημοσιονομικά χωράφια με στόχο τα χρήματα. Το κέρδος δεν είναι ένοχο μυστικό αλλά υγιές χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Ωστόσο, το γραφειοκρατικό κατάλοιπο σε στιλ αλά σοβιέτ και η πολυνομία, αποτελούν άχραντο μυστήριο για να έχουμε να λέμε. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για αναμόρφωση και βελτίωση, καλυτέρευση κι αναδημιουργία. Φυσικά ο όποιος μετασχηματισμός προϋποθέτει γνώση, θετικότητα κι εξορθολογίζουσα συνείδηση. Ο Χέγκελ έθεσε επί τάπητος την πανουργία του λόγου μόνο που στις επάλξεις τα μυθεύματα αποτελούν εχέγγυα άφατης δικαιοδοσίας.

Η νύφη δεν πληρώνεται άπαξ αλλά αναλόγως με την χωριάτικη παιδεία του καθενός. Η υπακοή στους νόμους θεωρείται ξεπερασμένο και παιδιάστικο πείσμα, η ικανότητα αντίληψης διάσειση, η ευθυμία ρουφιανιά, το ενδιαφέρον για τα κοινά περίεργη έξη. Αναλωνόμαστε στις δηλώσεις Τατσόπουλου, στην βλακεία του Κασιδιάρη, στα εκκωφαντικά διαπιστευτήρια της ακροαριστεράς, στην αναρχοφασιστική βραδύνοια, στο αντιδημοκρατικό κατηγορητήριο το οποίο αίρεται όταν ψάχνουμε με το μικροσκόπιο τους νόμους ως άριστοι πολίτες για να βρούμε το δίκιο μας. Θυμήθηκα κάτι που διάβασα κάπου. Αφορά την δεσποτεία του λογοκεντρισμού όσον αφορά την νηφάλια μέθη η οποία ελίσσεται, κλείνοντας το μάτι μέσω της ανωτερότητας των λέξεων. Οι πιστοί τσιμπούν το δόλωμα. Η συναίνεση έπεται του φονταμενταλισμού, θυμίζοντας την ημέρα της Ασούρα στον Πειραιά όπου τα ισλαμικά έθιμα απαιτούν αίμα στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας. Λίγο ακόμα και το χάος θα μας πνίξει. Για ακόμα μια φορά.