Η Μάγδα Γιαννίκου είναι μουσικός. Και πολύ πολύ ταλαντούχα.
Πριν λίγα χρόνια δημιούργησε στην Νέα Υόρκη μία μπάντα διαφορετική από τις συνηθισμένες, και κερδίζει έκτοτε έδαφος και εκτίμηση στο δύσκολο κοινό της πόλης, και όχι μόνο.
Με το ακορντεόν της και μια υπέροχη κινηματογραφική φωνή και φινέτσα η Μάγδα ηγείται της Banda Magda, μιας πολυμελούς μπάντας-ορχήστρας, με μέλη δεξιοτέχνες μουσικούς από όλες τις γωνιές του κόσμου.
Και τα καταφέρνει περίφημα.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, Amour, t'es là?, ενώ σε λίγους μήνες κυκλοφορεί και ο δέυτερός τους δίσκος, με ελληνικό αυτή τη φορά τίτλο.
Αγαπημένη λεπτομέρεια:
Η Μάγδα είναι ο άνθρωπος πίσω από τη μουσική επιμέλεια του "Louie", της τηλεοπτικής σειράς του αθεόφοβου Αμερικανού κωμικού Louis CK, με τον οποίο μάλιστα τραγούδησε και ένα απρόβλεπτο ντουέτο.
Εν μέσω 12άρων στο στούντιο, η Μάγδα μας μιλά για το πώς είναι να δουλεύεις πραγματικά πολύ δημιουργώντας από την αρχή, και ολομόναχη, μια μπάντα για την οποία έχει αρχίσει να μιλά σιγά σιγά όλη η Νέα Υόρκη, και να μαθαίνεις στον Louis CK γαλλικά με τη σωστή προφορά!
Ξεκινάμε..
Με λένε Μαγδαληνή Γιαννίκου. Καλύτερα Μάγδα – δεν είμαι αρκετά ψηλή νομίζω για ένα τόσο μακρύ όνομα-. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Η καταγωγή μου είναι από Πελοπόννησο, Κρήτη, Αντίρριο, και φήμες λένε κάτι για Ρουμάνια, Αίγυπτο και Αιθιοπία.
Μεγάλωσα με μπαμπά μουσικόφιλο και μαμά μουσικό. Ασχολήθηκαν πάρα πολύ με τη μουσική μου εκπαίδευση και ήταν πάντα ενθαρρυντικοί.
Για ένα φεγγάρι ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας, μάλλον επειδή μου άρεσε να παίζω με LEGO.Όταν δεν πέρασα στις Πανελλήνιες μου είπαν "Δεν πειράζει, καλύτερα, θα γίνεις μουσικός!".
Μουσική υπήρχε πάντα στο σπίτι, είτε από το ραδιόφωνο, είτε από την συλλογή του μπαμπά μου, είτε από το παλιό πιάνο τις γιαγιάς μου.
Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου από τα πέντε μου, στο Ωδείο Γλυφάδας. Μετά το Δίπλωμα ακολούθησε ο Νάκας για λίγη τζαζ. Ωραία ήταν. Δεν ήταν όμως ακριβώς αυτό που ήθελα. Το πάθος μου ήταν πάντα η μουσική κινηματογράφου. Έτσι, ταξίδεψα στη μακρινή Βοστώνη το φθινόπωρο του 2003.
Το Berklee College of Music ήταν ένας πραγματικός μουσικός παράδεισος για μένα. Εκεί γνώρισα και τα περισσότερα μέλη της μπάντας.
- Σε πετυχαίνω ακριβώς μετά το τέλος μιας ακόμα περιοδείας. Πού παίξατε αυτή τη φορά, πώς ήταν; Παραλειπόμενα;
- Η τελευταία περιοδεία ήταν στο Μέμφις, στο Ντάλας, το Ντέντον, το Όστιν, την Νέα Ορλεάνη.. Πρώτη μου φορά σε όλες αυτές τις πόλεις! Το κοινό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό.
Παραλειπόμενα; Χμ..
Στο Ντέντον λιποθύμησα, αυτό σίγουρα είναι αξιοσημείωτο. Φόραγα ένα πολύ ωραίο μακρύ φόρεμα όμως, οπότε λιποθύμησα με στιλ. Η έλλειψη ύπνου on tour είναι μερικές φορές εξοντωτική.
Στο Ντάλας φάγαμε τα καλύτερα Tacos, και στο Μέμφις υπήρχε στο green room ένα τραπέζι πινγκ πονγκ και άργησα στην συναυλία γιατί είχα παθιαστεί με το πινγκ πονγκ! Μάθημα: Ποτέ ξανά πινγκ πονγκ πριν από συναυλία.
Στο Όστιν γνώρισα μια κοπέλα, την Χριστίνα, ελληνίδα, η οποία ήρθε να με βρει μετά από το show και με συγκίνησε πολύ με τα λόγια τις. Ένιωσα ότι ήμουν στην πατρίδα! Είχε και καλό καιρό..
- Σε πλησιάζουν κι άλλες φορές Έλληνες σε συναυλίες; Τι σου λένε;
- Ναι, αρκετά συχνά! Τι όμορφο συναίσθημα! "Συγχαρητήρια", "Μας κάνεις περήφανους". Πραγματικά πολύ ζεστά λόγια. Κάτι τέτοιες στιγμές η Ελλάδα παύει να είναι τόσο μακριά :)
Karotseri
-Μάγδα, ποια ήταν η πρώτη φορά που έπιασες μουσικό όργανο;
- Πραγματικά δε θυμάμαι. Η πιο παλιά ανάμνηση είναι η μαμά μου να παίζει πιάνο και να την κοιτάζω από χαμηλά χωρίς να βλέπω τα πλήκτρα. Μου φαινόταν, θυμάμαι, σαν να έκανε μαγικά με τα χέρια της.
- Αλήθεια, τώρα πόσα όργανα παίζεις;
- Πιάνο, ακορντεόν, κρουστά, και κοντραμπάσο.
- Οπότε όλα ξεκίνησαν από την μουσική σου οικογένεια, έτσι;
- Όλα άρχισαν από τους γονείς μου, ναι. Με τον πατέρα μου ακούγαμε ώρες μουσική, με τη μητέρα μου τραγουδούσαμε, παίζαμε πιάνο και κιθάρα και φλογέρα και χορεύαμε. Χάρις σε αυτούς τους δυο πανέμορφους ανθρώπους συνέδεσα από μικρή τι μουσική με τι χαρά και τι δημιουργία.
- Κι έπειτα βρέθηκες για σπουδές στην Αμερική. Τι σπούδασες;
- Film Scoring!
Έχουν πάρα πολύ καλό τμήμα. Ήμουν πολύ nerd. Ήθελα να κάνω και άλλα δυο majors σε παραγωγή και engineering αλλά τα άφησα ημιτελή, αλλιώς θα πήγαινα νοσοκομείο.
Είμαι λίγο over-achiever. Μετά από τη συναυλία του 2007 όπου αντιπροσώπευσα το τμήμα έπαθα ένα ψιλό-breakdown.
Ήθελα να σταματήσω πια να γράφω μόνη σε ένα δωμάτιο. Ήθελα επαφή με ανθρώπους!
- Και κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι οι Banda Magda;
- Ναι, έτσι ξεκίνησε σιγά σιγά η μπάντα. Γνώρισα τον Marcelo, τον Nacho, τη Mika, τον Keita, έφερα το ακορντεόν τις γιαγιάς μου από το πατάρι στην Αθήνα, πήρα ένα μάθημα στιχουργικής, άρχισα να γράφω στοίχους στα γαλλικά -για να μην με καταλαβαίνει κανείς και να αποφύγω την κριτική-, και κάπως έτσι ξεκίνησε. Σαν πείραμα.
Κάποια στιγμή οι υπόλοιποι πήγαν στην Νέα Υόρκη. Εκείνο το διάστημα οι δάσκαλοι μου επέμεναν να πάω στο Λος Άντζελες για να ακολουθήσω καριέρα film scoring, η ιδέα όμως να αποχωριστώ αυτούς τους φίλους ήταν πολύ στενάχωρη.
Έτσι, χωρίς ακόμα επίσημη την Banda Magda, μετακόμισα κι εγώ στη Νέα Υόρκη.
Επειδή λοιπόν δεν ήξερα κανέναν εκεί, εντόπισα από το ίντερνετ όλα τα εστιατόρια με live μουσική, έβαλα τα καλά μου, και ξεκίνησα ποδαρόδρομο. Τέσσερα από τα είκοσι εστιατόρια είπαν ναι, κι έτσι ξεκίνησα να κάνω live με τα παιδιά.
Παράλληλα, έγγραφα περισσότερα τραγούδια, γνώριζα κόσμο, μας γνώριζε κόσμος. Μετά από ένα χρόνο, είχαμε following στην Νέα Υόρκη! Με αναγνώριζαν στην τράπεζα, στο μπακάλικο... Πολύ περίεργο συναίσθημα.
Όλα τα βήματα μας έγιναν σκαλοπάτι προς σκαλοπάτι. Κουβαλώντας το ακορντεόν - 11 κιλά παρακαλώ- τα σκαλοπάτια μερικές φορές ήταν δύσκολα. Αλλά όταν ένας bandmate σ' αγαπάει και τον αγαπάς, μοιράζεται το βάρος.
- Από πόσα άτομα αποτελείται η Banda Magda; Έλληνες είστε εσύ και ο Πέτρος ο Κλαμπάνης που παίζει κοντραμπάσο, έτσι;
- Σωστά! Η αρχική σύνθεση της μπάντας είναι: Ο Ignacio Hernandez στην κιθάρα(Αργεντινή), o Marcelo Woloski (Αργεντινή) και o Keita Ogawa (Ιαπωνία) στα κρουστά, η Mika Mimura (Ιαπωνία) στο βιμπράφωνο, και ο Πέτρος.
Λόγω των μεγάλων απαιτήσεων που έχει τελευταία η μπάντα, αλλά κι επειδή γνώρισα καινούργιους φίλους και μουσικούς, το group έχει γίνει πια μια μικρή κολεκτίβα- ορχήστρα όπου συμμετέχουν δεκάδες άλλοι μουσικοί.
Η ομορφιά της συνεργασίας με όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους είναι ότι σε κάθε gig η σύνθεση αλλάζει και κάθε συνδυασμός φέρνει κάτι καινούργιο στη μουσική και στην ερμηνεία.
Πολλές φορές θα παίζουμε συναυλίες ως κουαρτέτο, ενώ άλλες θα ήμαστε δεκαπέντε άτομα στη σκηνή.
Η πιο συνηθισμένη σύνθεση της Banda Magda είναι το σεξτέτο: Δύο κρουστά, βιμπράφωνο, κιθάρα, κοντραμπάσο, ακορντεόν και φωνή.
- Πώς θα περιέγραφες τη μουσική των Banda Magda σε κάποιον που δεν έχει ιδέα;
- Έχω τεράστια δυσκολία με την περιγραφή.
Διάβαζα πρόσφατα ένα άρθρο για το πόσο δύσκολη είναι πια η κατηγοριοποίηση της μουσικής λόγω της έντονης μίξης των ειδών. Επιπλέον, η μουσική και η κατεύθυνση αλλάζουν συνέχεια, μιας που ζώντας στην Νέα Υόρκη καινούργιες μουσικές επιρροές σου επιτίθενται από παντού!
Οι δικές μα επιρροές μας έρχονται κυρίως από τη Βραζιλία, το γαλλικό chanson, και τη μουσική από τον διεθνή κινηματογράφο των 50s και 60s.
Ο πρώτος μας δίσκος είναι όλος στα γαλλικά, και τα τραγούδια είναι αυθεντικές συνθέσεις. Ο δεύτερος είναι σε πέντε διαφορετικές γλώσσες και τα τραγούδια είναι όλα διασκευές αγαπημένων τραγουδιών παραδοσιακής και μη μουσικής από επτά διαφορετικές χώρες. Ο τρίτος δίσκος θα είναι πάλι κάτι πολύ διαφορετικό: Οriginal μουσική επικεντρωμένη στον χορό σε συνεργασία με χορογράφους και χορευτές.
Αυτό που νομίζω ότι πάντα μένει το ίδιο είναι το συναίσθημα και η αισθητική της μπάντας, καθώς και η χαρά που θέλουμε να μεταδώσουμε, ακόμα και μέσα από μινοράκια ή μελαγχολικές μπαλάντες.
- Ποια είναι τα καθήκοντα σου ως band leader;
- Ώρες ατέλειωτες μπροστά στην οθόνη απαντώντας σε email, σχεδιάζοντας τις αφίσες, γράφοντας παρτιτούρες σε musical notation και κάνοντας sequence demos για την μπάντα.
Tour management, προγραμματισμός προβών, booking. Είμαι η κύρια παραγωγός του πρώτου και του δεύτερου δίσκου, οπότε κανονίζω τις ηχογραφήσεις και επιβλέπω την παραγωγή.
Κάνω τις ενορχηστρώσεις για τα έγχορδα και επιβλέπω το editing και τις μίξεις. Σε περίπτωση πρόβας, φτιάχνω τα charts, τα εκτυπώνω, κι αν είμαι τυχερή είμαι στην ώρα μου για πρόβα.
Είμαι επίσης υπεύθυνη για τις φωτογραφήσεις και τα βίντεο.
Είμαι αρκετά control freak. Η φωτογράφιση του πρώτου άλμπουμ έγινε στο σπίτι μου. Μετακίνησα όλα τα έπιπλα (στο λιλιπούτειο διαμέρισμα μου) έβαψα ένα τοίχο μπλε, έναν κίτρινο και έναν φούξια, γύρισα όλο το East Village για να βρω props, ξεχώρισα τι ρούχα θα ταίριαζαν..
Παρεμπιπτόντως, χθες πήγα και πήρα πράσινη μπογιά. Ο νέος δίσκος θα είναι πράσινος αποφάσισα.
Είμαι λίγο τρελή, αλλά εντάξει, θέλει κι η ζωή λίγη τρέλα!
Πέρα από αυτές τις λεπτομέρειες, όμως, το κυριότερο καθήκον μου είναι να δουλεύω και να μελετάω σκληρά για να γίνω καλύτερη μουσικός, να σέβομαι τα μέλη του group, να είμαι δίκαια, να είμαι πάντα αφοσιωμένη και ευγενική, και να οδηγώ το group με κατανόηση και αγάπη.
- Τα κάνεις όλα μόνη σου! Label, managing, booking .. Πώς τα καταφέρνεις; Στην Αμερική δεν έχουν συνήθως όλοι τον ατζέντη τους;
-Τεράστιο θέμα. Μέχρι τώρα κάνω τα περισσότερα μόνη μου, ναι. Στην αρχή αν δεν έχεις γερή υποστήριξη από κάποιο label αναγκαστικά πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου.
Τον τελευταίο χρόνο έχω λίγη βοήθεια παραπάνω, αλλά γενικά θέλει γερό κουπί το bandleading! Και πάνω απ' όλα υπομονή. Όταν τα πράγματα μοιάζουν πολύ δύσκολα τραγουδάω από μέσα μου το "Κάνε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός, κάνε υπομονή μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά.." Λεμονιές, βέβαια, εδώ δεν έχουμε, αλλά αργά ή γρήγορα ο ήλιος βγαίνει κάθε φορά.
Το σημαντικότερο είναι η φιλία μεταξύ τον μελών της μπάντας. Αυτό είναι ιερό. Η φιλία που έχουμε μεταξύ μας είναι πολύ δυνατή, και ο καινούργιος δίσκος επικεντρώνεται σε αυτό. Είμαστε μια ενωμένη μουσική οικογένεια. Οπότε με το που μπαίνω για πρόβα, άυπνη η όχι, αυτόματα όλες μου οι ανησυχίες και η κούραση μου ξεχνιούνται!
- Το καλοκαίρι που μας πέρασε κυκλοφόρησε το πρώτο σας άλμπουμ, "Amour, t'es là?", και είναι στα γαλλικά.
- Ναι! Ξεκίνησα να γράφω στα γαλλικά γιατί α) Είμαι μεγάλη λάτρης του γαλλικού chanson (επιρροή από τον μπαμπά), β)Τα πάντα ακούγονται ωραία στα γαλλικά , γ) Τα είχα με ένα Βέλγο, και δ) Πολύ λίγοι καταλάβαιναν τι έλεγα, άρα λιγότερη κριτική.
Σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι άρεσε και στους γαλλόφωνους, και στους φίλους μου, και στη μαμά μου, οπότε αποφάσισα να κάνω μια ηχογράφηση. Για καλή μας τύχη γνωρίσαμε τον υπερμουσικό Πέτρο Κλαμπάνη και νταν! Πήγαμε στην Ελλάδα Μάιο. Μπάνιο το πρωί, ηχογράφηση το μεσημέρι. Τελειότις..
Όταν επέστρεψα δυσκολευόμουν να το τελειώσω. Πάντα μου φαινόταν λίγο ανεπαρκές. The "Blessed Unrest" που λέει και η Sara Bareilles.
Είχαμε μια πρόσκληση για ένα φεστιβάλ και επειδή ο Πέτρος δεν ήταν διαθέσιμος συνεργαστήκαμε με τoν Michael League των Snarky Puppy.. Η Banda Magda ερωτεύτηκε τους Snarky Puppy και το αίσθημα ήταν αμοιβαίο. Έτσι ξεκίνησε μια πανέμορφη συνεργασία.
Kυκλοφόρησα περήφανα το άλμπουμ μόνη μου, και μέχρι τώρα μου έχει βγει σε καλό.
Ο Micheal μόλις κέρδισε το πρώτο του Grammy για το κομμάτι των Snarky Puppy, "Something". Το συγκεκριμένο βραβευμένο άλμπουμ περιλαμβάνει και δύο κομμάτια δικά μου, το "Amour, t'es la?" και το ελληνικό "Άσε με να μπω".
- Πόσα χρόνια τώρα ζεις στη Νέα Υόρκη; Πώς είναι η ζωή σου εκεί;
- Κοντεύω να κλείσω έξι χρόνια! Η ζωή είναι όπως την περιγράφουν τα άρθρα και οι ταινίες. Γρήγορη, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ γρήγορη. Ενδιαφέρουσα, γεμάτη εκπλήξεις, αλλά και αρκετά μοναχική συγχρόνως. Στη δική μου ζωή δεν υπάρχει καθημερινότητα. Αν είμαι στο στούντιο τότε η μέρα περιλαμβάνει πολύ καφέ, αδρεναλίνη, καλή ενέργεια, κέφι, αϋπνία, και παραγγελία μπίρες γύρω στις 10 -συνειδητοποιώντας ότι δεν έχω φάει τίποτα όλη μέρα.
Αν είμαι σε φάση σύνθεσης ξυπνάω πολύ αργότερα, απέχω από εξόδους, τηλεφωνήματα και μικροδουλειές. Μένω κλεισμένη στο bat cave μέχρι να τελειώσω τη δουλειά μου, με μερικά διαλείμματα για yoga στη σχολή τις γειτονιάς.
Οι μέρες πριν από μία περιοδεία είναι σχεδόν όλες αφιερωμένες στο πακετάρισμα, ενώ τις μέρες μετά από μια περιοδεία ...καναπές κοιτώντας το τοίχο, ψάχνοντας να βρω το κουράγιο να ξεπακετάρω και να διαχειριστώ το post tour depression.
- Ας μιλήσουμε τώρα για το αγαπημένο μου "Louie" του υπέροχου Louis CK! Τι ακριβώς έκανες στη σειρά και πώς προέκυψε η συνεργασία;
- Το λοιπόν, ήταν πριν δυο χρόνια. Σε ένα reunion dinner με ένα παλιό μου δάσκαλο από την Βοστώνη και άλλους πρώην μαθητές του γνώρισα τον μουσικό Matt Kilmer, ο οποίος γνώριζε ήδη την Banda Magda και τις μουσικές μας.
Λίγες μέρες μετά με παίρνει τηλέφωνο ενώ βρισκόμουν εν μέσω μετακόμισης, και μου λέει "Μπορείς να κάνουμε μια ηχογράφηση αύριο;" Εγώ εντωμεταξύ μετακομίζα την επόμενη. Πνιγμένη από κούτες λέω ναι, γιατί η πληρωμή ήταν καλή και η μετακόμιση ακριβή (ανάμεσα στα υπάρχοντα μου υπάρχει ένα πιάνο, ένα κοντραμπάσο, ένα κινέζικο guzheng, και άλλα πολλά..) Ρωτάω περί τίνος πρόκειται, και μου λέει "μην ανησυχείς, φέρε απλά το ακορντεόν σου και θα το βρούμε".
Παίρνω το ακορντεόν παραμάσχαλα, παίρνω το τρένο, πάω στο στούντιο και ξεκινάμε! Μου λένε θέλουμε να γράψουμε ένα κομμάτι στυλ Forro (βραζιλιάνικη μουσική), οπότε ξεκινάω και εγώ να γράφω κάτι στο πιάνο.
Κάποια στιγμή μου λένε, ήρθε ο Louie. Εγώ τότε δεν ήξερα το μεγαλείο που είναι ο Louis CK, δεν τον ήξερα καν! Οπότε λέω κι εγώ, οκ "Nice το meet you".
Ούτε strarstruc, ούτε αμηχανία, ούτε τίποτα.
Μου λέει ο Louie (αφού του είχαν ψιθυρίσει ότι μιλάω αρκετές γλώσσες) "Θα ήθελα η πρώτη στροφή να είναι στα Ισπανικά, η δεύτερη στα Γαλλικά, και η τρίτη στα Ελληνικά".
Μου δίνει λίγα στοιχεία για τον στίχο, παίρνω στυλό και χαρτί και αρχίζουμε να γράφουμε παρέα. "Τι συμπαθητικός και δημιουργικός κύριος" σκέφτομαι εγώ. Μετά από μισή ώρα έχουμε τους στίχους, μπαίνω στον θάλαμο, τραγουδάω, μετά γράφουμε και το ακορντεόν και έτοιμο!
Ύστερα από ένα μικρό διάλειμμα μου λέει αν μπορούμε να γράψουμε και μία bossa nova. Δεν θυμάμαι ακριβώς πώς καταλήξαμε εκεί, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ένα πάρα πολύ cool ντουέτο, όπου προσπαθώ να του μάθω γαλλικά και πρέπει να επαναλάβει τους στοίχους με τη σωστή προφορά. Εντάξει, πάρα πολύ αστείο. Όλα αυτά έγιναν πάρα πολύ γρήγορα, πάρα πολύ επαγγελματικά, με συγκέντρωση και πολλή συνεργασία και δημιουργικότητα.
Μέχρι το μεσημέρι είχαμε γράψει μουσική, στίχους, και είχαμε ηχογραφήσει δύο κομμάτια. Ύστερα δουλέψαμε μερικά instrumentals και ένα κομμάτι στα αγγλικά. Πάω σπίτι μετά από αυτή την όμορφη και δημιουργική μέρα, σκέφτομαι τι καλό άτομο είναι αυτός ο Louie και τον googlάρω.
!!!
Εντάξει, δεν κοιμήθηκα εκείνο τα βράδυ ψάχνοντας να βρω ό,τι υπήρχε σε Louie online. Από τότε είμαι τεράστια fan, και νιώθω πολύ τυχερή που δεν ήξερα ποιος ήταν κατά τη διάρκεια του session. Με τόσο θαυμασμό που έχω για τον κύριο αυτόν θα είχα τόσο πολύ άγχος που πιθανόν να είχα λιποθυμήσει. Η ερώτηση είναι, τι θα κάνω αν με ξανακαλέσουν!
- Από την Ελλάδα τι σου λείπει περισσότερο; Πότε ήρθες τελευταία φορά;
- Ελλάδα ήμουν τώρα τον Ιανουάριο. Προσπαθώ να έρχομαι όσο πιο συχνά μπορώ, αλλά δεν μπορώ να λείψω πολλές μέρες.
Η Νέα Υόρκη είναι σκληρή, άμα την ξεχάσεις, θα σε ξεχάσει.
Περισσότερο απ' όλα μου λείπει η αγαπημένη μου οικογένεια. Μου λείπουν πάρα πολύ. Ο δεύτερος καημός μου είναι το ελληνικό καλοκαίρι και η θάλασσα. Πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που βούτηξα στα κρυστάλλινα νερά του Αιγαίου. Μου λείπει το αλάτι, ο ήλιος, τα ήρεμα πρωινά, το θυμάρι, το γιασεμί, το συναίσθημα γαλήνης μετά από ένα απογευματινό μπάνιο, ο τρόπος που η θάλασσα στην Ελλάδα ξεπλένει τα βάρη μου.
Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο εδώ. Πουθενά ίσως! Πριν από το Φθινόπωρο του 2011 (οπότε ξεκίνησα την Banda Magda) είχα πάει στη Δονούσα για διακοπές και είχα ξεμείνει εκεί για περίπου ενάμιση μήνα. Νομίζω ήταν αυτός ο μήνας που μου έδωσε την υπερδόση που χρειαζόμουν από ζεστασιά, ήλιο και Ελλάδα!
- Επόμενα σχέδια τη φετινή χρονιά;
- Τον Μάιο θα κυκλοφορήσουμε το καινούργιο μας άλμπουμ– το οποίο by the way θα έχει Ελληνικό τίτλο(!). Το άλμπουμ θα περιέχει τρία τραγούδια στα Ελληνικά. Όλη η διαδικασία της ηχογράφησης έχει μαγνητοσκοπηθεί από τον Andy LaViolette , κι έτσι το CD θα κυκλοφορήσει με το ανάλογο DVD.
Άλλο σχέδιο είναι το ντεμπούτο της Banda Magda String Orchestra η οποία θα συνδυάσει τις δυο μου αγάπες (την Banda και την ορχηστρική μουσική).
Το καλοκαίρι θα είμαι on tour τον Ιούλιο σε Ευρωπαϊκά φεστιβάλ με τους Snarky Puppy, στα πλαίσια προώθησης του δίσκου τους στο οποίο συμμετέχω, και με την Banda Magda τον Αύγουστο (ίσως και στην Ελλάδα!).
Το φθινόπωρο σχεδιάζουμε μία περιοδεία στις ΗΠΑ για την προώθηση του δεύτερου δίσκου και τον Δεκέμβρη μπαίνουμε στο στούντιο για τον τρίτο δίσκο.
Το τρένο δεν σταματάει!
**H Banda Magda στο Facebook
*Και στο YouTube
σχόλια