Του Πάνου Μιχαήλ
Είναι γνωστό σε όλους πως ο Stanley Kubrick υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αμερικανούς σκηνοθέτες του 20ου αιώνα.
Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι πως ξεκίνησε ως φωτορεπόρτερ στα late 40s προτού ασχοληθεί με τον κινηματογράφο γεγονός που εμπλούτισε τη τέχνη του και τη τεχνική του με 2 πολύ σημαντικά στοιχεία.
Κατα πρώτον έμαθε να πως να χαρτογραφεί με αμεσότητα την ανθρώπινη κατάσταση χωρίς όμως να ξεπέφτει σε εύκολους δημοσιογραφικούς τότε και καλλιτεχνικούς μετά εντυπωσιασμούς. Και δεύτερον έμαθε να αφουγκράζεται τη βουή της πόλης και κατ' επέκταση του φυσικού χώρου, του συμπρωταγωνιστή της ανθρώπινης φιγούρας στα μεγάλα του έργα και τον τρόπο που η αλληλεπίδραση αυτών των 2 στοιχείων παράγει δραματουργικό αποτέλεσμα.
Στις παρακάτω φωτογραφίες του έχω την αίσθηση παρατηρώντας τις πως συμπυκνώνει με τρομακτική διαύγεια ονειροπολήσεις, σκέψεις, αναμνήσεις των φευγαλέων στιγμών και των αδιόρατων επαναλαμβανόμενων θανάτων που είναι το πάτημα κάθε φορά του κουμπιού της φωτογραφικής μηχανής προκειμένου το είδωλο μπροστά από την κάμερα να αιχμαλωτιστεί.
Από αυτόν τον οπτικό μετεωρισμό προέκυψαν και τα κινηματογραφικά αριστουργηματά του αναμφισβήτητα.
bonustrack
σχόλια