Το ορφανό ''Δεν ξεχνώ'' της Κύπρου. Από τον Νίκο Δήμου.

Facebook Twitter
21

Το σύνθημα το θυμούνται. Το αναφέρουν. Το εκμεταλλεύονται. Τον δημιουργό του, τον αποσιωπούν.
Γράφει (30.3) στα ΝΕΑ η Έλενα Ακρίτα: «εκείνο το περίφημο σύνθημα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ», που αντήχησε μετά την εισβολή στην Κύπρο». Αντήχησε; Πώς; Μόνο του; 
Διαβάζω σε ένα blog (Πέτρος Αργυρίου): «Τότε γράφτηκε στους τοίχους το Δεν Ξεχνώ». Γράφτηκε; Πώς; Μόνο του;
Το «Δεν ξεχνώ» έχει πατέρα.
Όσοι θέλουν να μάθουν λεπτομέρειες, ας κάνουν κλικ εδώ:
Δεν αναφερόμαστε σε ένα δημιούργημα, αποσιωπώντας τον δημιουργό του. Κι αν οι νεότεροι δεν έτυχε να ακούσουν, η κυρία Ακρίτα δεν διαθέτει ελαφρυντικά. 

___________________________________________________

Το μικρό σήμα στο κάτω δεξιό μέρος της εικόνας, είναι η υπογραφή της εταιρίας μου.
 
 
 
Αρχείο
21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

10 σχόλια
Για πολλά χρόνια νόμιζα πως ήταν ένα σύνθημα, αυθόρμητο και βαθύ προερχόμενο και γεννημένο μέσα από διαμαρτυρίες του πλήθους εκείνων των εποχών.Για πάρα πολλά χρόνια ένα τέτοιο αυτοκόλλητο ήταν κολλημένο στην οροφή του ασανσέρ της πολυκατοικίας μου. Ξεθωριασμένο με ξεφτισμένες άκρες από τις προσπάθειες κάποιων να το ξεκολλήσουν. Κατά τα έναν παράξενο τρόπο αντιστάθηκε και έμεινε εκεί για πάρα πολλά χρόνια. Στο ύψος του και στο νόημα του. Κατά κάποιο τρόπο οι ένοικοι σαν να το σεβάστηκαν.Εδώ και μερικές εβδομάδες το αυτοκόλλητο αυτό σταμάτησε να υπάρχει επειδή χάριν νέων κανονισμών τοποθετήθηκε νέος θάλαμος ανελκυστήρα. Εμαγιέ! Με διπλή πόρτα ασφαλείας, σταματάει και να ξεκινάει κατά προτεραιότητα, ψηφιακό φωτιζόμενο καντράν με ανάγλυφους χαρακτήρες Μπράιγ και με μία φωνούλα να σου λέει τους ορόφους.Μπαίνοντας, από συνήθεια πάντα κοιτάζω επάνω αλλά το αυτοκόλλητο λείπει. Περιμένω να ακούσω από τη φωνούλα: «4ος όροφος -"Δεν ξεχνώ"», «2ος όροφος- "Δεν ξεχνώ"», «ισόγειο - "Δεν ξεχνώ"». Μάταια όμως. Την ίδια λέξη θα περίμενα να ψηλαφίσω αν ήξερα γραφή Μπράιγ. Φαντάζομαι πάλι μάταια... Ήταν η δύναμη ενός διαφημιστικού αυτοκόλλητου; Όχι. Απλώς, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ!!..
Αναγνωρίζουμε την πατρότητα ενός δημιουργήματος μόνο όταν το θεωρούμε σημαντικό; Γιατί αυτό υποθέτω υπονοεί το τελευταίο σας σχόλιο. Υπάρχουν αναμφισβήτητα ασήμαντα και σημαντικά δημιουργήματα. Υπάρχουν και δημιουργοί που αφήνουν πίσω τους πράγματα σπουδαία και όχι – θυμηθείτε τον Καβάφη που αποκήρυξε ποιήματά του . Το Δεν Ξεχνώ απεδείχθη σημαντικό, θα μπορούσε ο χρόνος να είχε αποδείξει το αντίθετο. Όπως και να ‘χει, όμως, είναι έντιμο και ηθικό σε κάθε περίπτωση να αναγνωρίζεται ο γεννήτορας. Επίσης θα ήταν καλό σε μία συζήτηση να χρησιμοποιούνται επιχειρήματα και όχι αστειάκια δημοτικού. Δε θα επανέλθω.
Αν ήταν όντως αστειάκι δημοτικού, δε θα νοιώθατε την ανάγκη να απαντήσετε. Παρεξηγήσατε όμως το λόγο για τον οποίο το είπα. Δεν έχει να κάνει με την αξία του ως δημιουργήματος αλλά με το αν η χρήση του στίχου του Σεφέρη ( από τη νύστα μου πήγα να γράψω Καβάφη ... ) μπορεί να σταθεί ως επιχείρημα. Δεν μπορεί να σταθεί. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Όσον αφορά το πρακτικό του θέματος, άλλο ο στίχος ενός ποιήματος, άλλο ένα σύνθημα δύο λέξεων. Άλλες οι αναφορές του ενός, άλλες του άλλου. Και κάτι τελευταίο. Μεταξύ αυτών των δύο, πιστεύω πως, εξ αιτίας των συνθηκών, μεγαλύτερο βάρος κουβαλάει το " Δεν ξεχνώ ". Είναι αμαρτία να το μειώνει κάποιος αυτό το βάρος. Όποιος κι αν είναι αυτός ο κάποιος. Επίσης θα ήταν καλό να μην εξαναγκάζετε έναν μαθητή δημοτικού να μασάει την τροφή σας ...
@to_kerataki_mou 3.4.2013 | 00:28> άλλο ο στίχος ενός ποιήματος, άλλο ένα σύνθημα δύο λέξεων.Δεν πρόκειται για «σύνθημα δύο λέξεων» για τους εξής δύο λόγους:  1. Δεν είναι μόνο το σλόγκαν, αλλά η όλη σύνθεση: η μαχαιρωμένη Κύπρος, το αίμα που αργοκυλά. Χωρίς την εικόνα το σλόγκαν δεν έχει νόημα.  2. Ένα σλόγκαν «δύο λέξεων» δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά. Όσο λιγότερες οι λέξεις, τόσο πιο δύσκολο να πεις αυτό που θέλεις. (Προσπαθήστε να γράψετε ένα χάι-κου).
Αχ, λύκε, πραγματικά δεν έχω τα κουράγια και για εσένα ! Θα σου απαντήσω τώρα, αλλά όντως, αυτή τη φορά ούτε κι εγώ θα επανέλθω. Για το πρώτο σου επιχείρημα, ο κύριος Δήμου δε μίλησε για τη χρήση της συγκεκριμένης εικόνας, αλλά για το σύνθημα. Για το δεύτερό σου επιχείρημα, μη μου βάζεις στο στόμα πράγματα που δεν είπα. Κάτι είπα πριν για μασημένη τροφή. Έλεος δηλαδή ! Δεν αναφέρομαι στο αν είναι εύκολο ή δύσκολο. Δεν αναφέρθηκα ποτέ στην ευκολία ή στη δυσκολία του να δημιουργηθεί. Απλά σε παρακαλώ, διάβασε καλύτερα !
Μια ιδεά/σύνθημα/ακόμη και πολιτική ορμώμενη από την τραγική συγκυρία και το αίσθημα τότε. Ακόμη πιο ενδιαφέρον θα ήταν, 40 χρόνια μετά, να δούμε αν είναι εποικοδομητικό η ιδέα αυτή να συνεχίζει να καθορίζει την Κύπρο με τον ίδιο τρόπο...
κε Δήμου,γνωρίζετε το motto της επαρχίας του Κεμπέκ; Υπάρχει από τον δέκατο ένατο αιώνα και είναι το Je me souviens: Θυμάμαι. Η αναφορά στο γαλλικό παρελθόν της μοναδικής γαλλόφωνης επαρχίας του Καναδά είναι, νομίζω, σαφής.Από την πρώτη φορά που είδα αυτό το Θυμάμαι στις πινακίδες των αυτοκινήτων στο Κεμπέκ, σκέφτηκα το κυπριακό Δεν Ξεχνώ. Ομολογουμένως τότε δε γνώριζα τον εμπνευστή του, αλλά δε σας κρύβω ότι αναρωτήθηκα κατά πόσον η συγγένεια των δύο συνθημάτων ήταν τυχαία και ποιο από τα δύο ήταν παλαιότερο...
Πολύ χρήσιμη πληροφορία! Ειλικρινά,δεν γνώριζα ότι εμπνευστής του συνθήματος ήσασταν εσείς, κε Δήμου. Αν είναι έτσι, πράγματι η κα Ακρίτα δεν έχει ελαφρυντικά.Όσο για εμάς, τους απλούς αναγνώστες της Lifo, εικάζω ότι οι περισσότεροι δεν είχαμε καν γεννηθεί το 1974!
Τωρα να πω οτι περιμενα δημοσιογραφικη δεοντολογια απο την Ακριτα? Δεν θα το πω. Εχει περασει ελαχιστος χρονος αλλωστε, απο την ημερα που ξακατινιαζονταν στο FB κανοντας λογοπαιγνια για την αναπηρια του Σοιμπλε...
Μπορω να σκεφτω αλλη μια περιπτωση που δε πιστωνεται η προελευση μιας ιδεας στο Δημου: ηταν , νομιζω, απο ο πρωτος που εγραψε για την απουσια (αναπτυξης)αστικης ταξης στην νεοελληνικη κοινωνια(στη΄΄χαμενη ταξη΄΄) και ας χρεωνεται στο Παναγιωτη Κονδυλη αυτο που ανηκει σε μια τελειως διαφορετικη ιδεολογικη παραδοση.. Κατα τα λοιπα, οι σελιδες του και τα μπλογκ του ειναι θησαυρος.
Και τωρα που μαθαμε οτι το copyright ηταν δικης σας εμπνευσης τι καταλαβαμε; Και το συνθημα¨"Το Πολυτεχνειο ζει" καποιος χριστιανος το εγραψε αλλα δεν νομιζω οτι μας απασχολησε ποτε (και σωστα κατα τη γνωμη μου) ποιος ειναι ο δημιουργος του. Αφου παντως ζητατε καταξιωση (λες και δεν χορτασατε), μπραβο σας για την συλληψη και υλοποιηση.
"To Πολυτεχνείο ζει" δεν είναι δημιουργία. Είναι παραλλαγή ενός χιλιοειπωμένου συνθήματος. Το "Δεν ξεχνώ" είναι νέο όχι μόνο φραστικά αλλά και εικαστικά. Επιπλέον ο Δήμου εδώ δεν υπεραμύνεται μόνο του δικαιώματός του ως δημιουργού αλλά και επισημαίνει μία σημαντική έλλειψη δεοντολογίας.