Ταπάντα απειλούνται απότυποποίηση, αλλά τα δελτία ειδήσεωνπάσχουν σοβαρότατα από το σύνδρομο τηςφωτοκόπιας. Κάθε σούρουπο ο ίδιοςγραβατωμένος κύριος, η ίδια νεαρά με τοχτένισμά της, μπούστο πάντα, λες καιείναι τηλεπεριπτεράδες. Οι πιτσιρικάδεςλένε: Πότε θα δούμε και το κατωκόρμι τηςκυρίας; Διόλου περίεργο λοιπόν που κάτωτων τριάντα η πλειοψηφία γουστάρει το"ΣΤΑΡ". Η γραβάτα ισχύει κι εκεί, μόνοπου το υπόλοιπο πληροφοριακό υλικόθυμίζει πάρτι στην παραλία και παρέλασηαστέρων. Η σόου μπίζ με άλλα λόγιααπόκτησε το κανάλι της. Μοντέλα, ηθοποιές,διάττοντα αστεράκια, ψώνια, καραψώνια,μούρες και μουράκλες παρελαύνουν μεσφραγίδα στο κούτελο που λέει "κάθεμέρα έχουμε γενέθλια". Σκέτη η εικόναδεν θα έλεγε πολλά πράγματα γι' αυτό οιπονηροί ιθύνοντες του καναλιού επινόησανένα διάδρομο με "καρφιά". Όποιος τονπερπατάει καρφώνεται. Γυνακείες φωνέςεξασκημένες στην πρόγκα περιγράφουντο σούργελο συχνά με μαλβινική ευστοχία.Το ξεμπρόστιασμα, τα γιούχα, η έμπειρηκακογλωσσιά, η έντεχνη γελοιοποίησηείναι στην ημερησία διάταξη. Βγαίνεικανείς παραπονούμενος; Μάλλον το αντίθετοσυμβαίνει. Ας μας δείχνουν κι ας είναιμόνο για μούτζα...
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς
«Ξεκίνησα να κάνω χιούμορ για να μην τρώω ξύλο στο σχολείο»
«Η αγαπημένη μου συνήθεια στην Κλειτορία είναι να θαυμάζω τις μέλισσές μου»
H σκληρή αλήθεια για τον Θανάση Βέγγο
Τα νέα της Θεσσαλονίκης σε φαγητό και ποτό
σχόλια