Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα;

Θα το νιώσατε κι εσείς. Η επόμενη μέρα των ελληνικών εκλογών, ξεκινά  με μια διάχυτη ανακούφιση στην ατμόσφαιρα -θα μπορούσε κανείς να μιλήσει μέχρι και για χαρά! Όλοι είναι κανοποιημένοι, κάτι τόσο σπάνιο στη ζωή ώστε αξίζει να του αφιερώσουμε μερικές λέξεις.

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επιτέλους πρώτος και αν δεν του κάνει αμέσως κανένα τρελό σπάσιμο ο Βενιζέλος, μπορεί να ελπίζει ότι θα γίνει πρωθυπουργός! Το φαντάζεστε; Το παιδικό του όνειρο ίσως και να γίνει πραγματικότητα! Το ιδιόμορφο χαμογελάκι του, που συνδυάζεται με ένα ανεπαίσθητο, χαριτωμένο αλληθώρισμα, εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στο πρόσωπό του. Τα δύσκολα θα αρχίσουν όταν θα συναντήσει για πρώτη φορά τους εκπροσώπους των ταξιτζήδων. Για την ώρα, όμως, προτιμά να μην σκοτίζεται με τέτοια ζητήματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας από τη μεριά του μοιάζει με σταρ, κουρασμένο έπειτα από ένα μεγάλο, επιτυχημένο κονσέρτο. Όλοι στο Σύριζα είναι ενθουσιασμένοι αφού έγινε πραγματικότητα το καλύτερο δυνατό σενάριο: Ιλιγγιώδης αύξηση του ποσοστού, χωρίς όμως πρωτιά. Τώρα μπορούν να εφαρμόσουν τον βασικό κορμό της πολιτικής τους: Να βρίζουν τον Κουβέλη με την ησυχία τους!

Στο ΠΑΣΟΚ η κατάσταση θυμίζει το ανέκδοτο με το γέρο που βγαίνει ημιθανής από το ατύχημα και λέει «ευτυχώς δεν πάθαμε τίποτα». Μέχρι και η Άντζελα Γκερέκου επανεξελέγη! Και το καλύτερο; Λέγεται ότι ήδη ο Βενιζέλος έχει καταθέσει αίτηση αλλαγής ονομασίας, ώστε να κηρυχθεί πτώχευση και τα υπέρογκα χρέη του κόμματος να πέσουν στις πλάτες κάποιων άλλων (στις δικές μας για παράδειγμα).

Ο Πάνος Καμμένος μπορεί να έχασε λίγο σε σχέση με τις εκλογές της 6^ης Μαϊου, όμως θα έδειχνε μεγάλη αχαριστία προς το Θεό αν ήταν στεναχωρημένος. Άλλωστε Εκείνος (ο Θεός δηλαδή) έκανε ό,τι μπορούσε. Μην ξεχνάμε ότι είχε 8 μποφόρ τη μέρα των εκλογών και τα ψεκαστικά αεροπλάνα που θα έριχναν το ειδικό αντι-ανελ αέριο δεν μπόρεσαν να απογειωθούν.  Αποτέλεσμα; Ο Πάνος Καμμένος έπιασε πλέον μετερίζι στην πολιτική σκηνή του τόπου και ο Τέρενς Κουίκ μπήκε στη βουλή.  

Ο Μιχαλολιάκος είναι όσο χαρούμενος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που έχει τόσο μίσος αποθηκευμένο μέσα του. Διατηρήθηκε στο ανέλπιστα μεγάλο ποσοστό των προηγούμενων εκλογών και έτσι τα παλικάρια του μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν δολοφονικές επιθέσεις και να προσφέρουν προστασία (με το αζημίωτο βέβαια) σε όποιον την έχει - ή δεν την έχει- ανάγκη. Αν δεν είχε την αγωνία μήπως το χέρι του σηκωθεί από μόνο του και χαιρετήσει ναζιστικά, προδίδοντάς τον, θα μιλούσε για την απόλυτη ευτυχία.

Ο Κουβέλης οφείλει να είναι χαρούμενος –άλλο που λόγω χαρακτήρα δεν το πολυδείχνει. Έχει πιάσει ένα ποσοστό που δεν έφτανε ο παλιός Συνασπισμός ούτε στα πιο τρελά όνειρά του και αν χειριστεί έξυπνα τα πράγματα και μείνει έστω με το ένα πόδι εκτός κυβέρνησης, σε λίγα χρόνια θα τρίβουμε όλοι τα μάτια μας.

Το ΚΚΕ είναι ευχαριστημένο καταρχάς γιατί, δυόμιση δεκαετίες έπειτα από την πτώση της ΕΣΣΔ, αυτό εξακολουθεί να υπάρχει. Επιπλέον δε, από το ασφαλές καταφύγιο του 4,5 %, θα μπορεί να βρίζει τον Σύριζα όσο θέλει και στις μεθεπόμενες εκλογές θα του πάρει πίσω και μερικές χιλιάδες ψηφοφόρους.

Ικανοποιημένοι είναι και κάποιοι από εκείνους που έμειναν εκτός βουλής. Για παράδειγμα ο Καρατζαφέρης, σαν αγνός πατριώτης που είναι, θα πρέπει να χαίρεται γιατί το όνομά του σύντομα θα ξεχαστεί -αυτό είναι από μόνο του μια μεγάλη υπηρεσία προς το έθνος. Ο Τζήμερος πάλι δεν θα αναγκαστεί να γίνει βουλευτής και να κινδυνέψει έτσι να διαφθαρεί μέσα σε αυτό το άντρο της ακολασίας...

Και  η χαρά δεν περιορίζεται εντός Ελλάδας. Στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου οι αγνοί αγωνιστές της βιοπάλης στήνουν ήδη αυτοσχέδια γλέντια, κάτι που με τη σειρά του χαροποιεί ολόκληρη την πολιτική σκηνή του δυτικού κόσμου.

Με τόση συσσωρευμένη χαρά, λοιπόν, το τρελό καλοκαιράκι μπορεί επιτέλους να ξεκινήσει. Το νεο ραντεβού μας με τους καημούς και τους μπελάδες θα αναγκαστεί να περιμένει μέχρι τον μακρινό Σεπτέμβρη.   

"Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;

Γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα;"
"Γιατί σαν αυτή παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή
που τη χαίρεσαι και συ,
στέρεψε το μαύρο δάκρυ, κλείσανε πολλές πληγές.
Αψηλώσανε τα στάχυα
κι’ ένα γύρω όλα τα βράχια
εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές."

 Ο Γιώργος Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας