Paul Thek, Untitled (Earth Drawing I)
Aκρυλικό σε 4 φύλλα εφημερίδας –heart of darkness, περίπου 1974 –περίπου η χρονιά που γεννήθηκα.
________________
Unknown Pleasures
Tο ντεμπούτο LP των Joy Division. Κυκλοφόρησε στις 14 Ιουνίου το 1979 από τη Factory Records σε παραγωγή του Martin Hannet. Για το σχεδιασμό της έκδοσης ευθύνονται οι Joy Division, Peter Saville και Chris Mathan. Την εικόνα στο εξώφυλλο δανειστήκαν από τεύχος του Cambridge, Encyclopedia of Astronomy, και αφορά το άστρο CP 1919.
________________
A Coney Island of the Mind, ποιήματα του Lawrence Ferlinghetti, πρώτη έκδοση 1955.
Μεταφράζω απ’ το εισαγωγικό σημείωμα: «Δανείστηκα τον τίτλο αυτού του βιβλίου από το Into the Night του Henry Miller. Τον χρησιμοποιώ εκτός πλαισίου αλλά εκφράζει τον τρόπο που ένιωσα γι αυτά τα ποιήματα όταν τα έγραψα –σα να ήταν όλα μαζί, ένα τύπου coney island (λούνα παρκ) του μυαλού, ένα τύπου τσίρκο της ψυχής».
________________
Paul Nash, Totes Meer (Dead Sea), 1940-41.
Μεταφράζω απ’ τη λεζάντα στο μουσείο: «Ο Nash επισκέφτηκε το νεκροταφείο μαχητικών αεροπλάνων τον Αύγουστο του 1940. Μου έμοιασε ξαφνικά τόσο πολύ με μεγάλη φουσκωμένη θάλασσα..»
________________
People on Sunday (Menschen am Sonntag)
Πρόκειται για μια βουβή Γερμανική ταινία του 1930 σε σκηνοθεσία των Curt και Robert Siodmak, βασισμένη σε σενάριο του Billy Wilder. Ακολουθεί τις ζωές μιας παρέας Βερολινέζων μια καλοκαιρινή μέρα το μεσοπόλεμο. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες. Οι τίτλοι της αρχής ενημερώνουν το κοινό για το ότι οι ηθοποιοί έχουν ήδη επιστρέψει κανονικά στις καθημερινές τους εργασίες την ημέρα έκδοσης του φιλμ, το Φεβρουάριο του 30. Ήταν όλοι μέλη μιας κολεκτίβας βερολινέζων που έγραψαν και έκαναν την παραγωγή του φιλμ οι ίδιοι με ελάχιστο budget.
_________________
Michalangelo Merisi da Caravaggio, Boy bitten by a Lizard, 1595-1600.
Μεταφράζω από τη λεζάντα στο μουσείο: «Πρόκειται μάλλον για μιαν αλληγορία πάνω στα πιθανά δεινά του έρωτα. Ο πίνακας ανήκει σε μια σειρά έργων που έφτιαξε ο Caravaggio με σαφή πρόθεση να τα πουλήσει, έχοντας κατά νου μια συγκεκριμένη παρέα ευκατάστατων πατρόνων της εποχής.»
_________
Ο τάφος των Bertolt Brecht και Helen Weigel στο Dorotheenstädtischer Friedhof, στο Βερολίνο.
Σκεπασμένοι.
WhereASidewalkEnds, 2011
H Ντόρα Οικονόμου είναι εικαστικός. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η τελευταία της ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 2011 στην γκαλερί Loraini Alimantiri Gazonrouge, και είχε τον τίτλο «Πολύ Κοντά στην Πηγή της Παραγωγής». Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ανάμεσα στις οποίες είναι: Τhe Non-existing Hand, Remap3, Aθήνα, Αcrobat Reader, Remap3, Aθήνα, Heaven, 2η Μπιενάλε της Αθήνας, Σε Ενεστώτα Χρόνο, ΕΜΣΤ, Αθήνα, Νew Acquisitions, Από τη συλλογή του Δ. Ιωάννου, Intercontinental Αθήνα, 4ο Βραβείο ΔΕΣΤΕ, ΔΕΣΤΕ, Αθήνα.
σχόλια