1
Θέλω να πω ότι το να σου αρέσουν τα εκλεκτά πράγματα δεν είναι θέμα χρημάτων αναγκαστικά. Οι περισσότεροι σνομπάρουν. Νομίζουν ότι είναι χαμένα λεφτά. Ότι γίνεται για επίδειξη. Ότι στο Νέο Καταρράκτη, με τα ίδια λεφτά περνάς πενταπλάσιες νύχτες. Απλώς δεν έχουν μάθει να διεκδικούν το εκλεκτό-είτε γιατί «σπουδαία τα λάχανα» είτε γιατί ποτέ δεν διέκριναν την λεπτή αξία του. Εγώ μεγάλωσα με άλλου παπά ευαγγέλιο. Μόνο τα ωραία αξίζει να τρώμε, μόνο τα εκλεκτά να ξεκοκαλίζουμε! Μπορεί να είμαι ψώνιο, αλλά, νομίζω, περνάω καλύτερα απ όσους δεν είναι.
(editorial, Στον παλιό Καταρράκτη, Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στέλνει ένα ψυχεδελικό e-mail από το Ασουάν)
2
Μπορεί οποιοσδήποτε να κάνε αυτή τη δουλειά;
Δύσκολα. Πρέπει να του την έχει μάθει κάποιος από την οικογένεια του. Στη νεολαία δεν αρέσει, πάντως. Είναι δέσμευση τα ζώα. Εδώ δεν έχει Σαββατοκύριακα και οκτάωρα.
Γιατί, στη Γουολ Στρητ κύριε Μαγγάνα μου; Ξέρετε εσείς πολλές δουλειές με οκτάωρα;
Έτσι είναι. Εμείς, τουλάχιστον, παίρνουμε και καθαρό αέρα… Αλλά μη νομίζετε. Και τα ζώα μετοχές είναι. Μπλου τσίπς.
Γελάμε και οι δύο εκκωφαντικά…
(Στήλη Real Life. Η Αθηναίς Νέγκα συνομιλεί και ο Σπύρος Στάβερης φωτογραφίζει. Το φινάλε μια απολαυστικής συνέντευξης με ένα βοσκό)
3
ωδή στην επανάσταση της πολυθρόνας: μην ακούτε τι λένε, οι οπαδοί του Συνασπισμού είναι οι πιο cool Έλληνες
Αν ήταν ομάδα θα ήταν ο Πανιώνιος
Δεν έχουν ούτε ένα εθνικιστικό γονίδιο. (Θα μπορούσαν να παίρνουν άνετα κάθε χρόνο το βραβείο «Ιπεκτσί»όπως ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα)
Πίνουν φρέντο στο Φίλιον και μιλάνε για την υπέρβαση της «αστικής κοινωνίας». Cool!
(από την στήλη του Δημήτρη Πολιτάκη με τίτλο air. Κάποιοι από τους λόγους που κάνουν τους οπαδούς του Συνασπισμού cool)
4
Από ξένους τραγουδιστές ποιους αγαπάτε;
Έχω μείνει στον Τομ Τζόουνς και την Μπάρμπαρ Στρέιζαντ
Ο Φρανκ Σινάτρα σας άρεσε;
Όχι. Δεν ήταν τραγουδιστής ο Φρανκ Σινάτρα. Και συγχωρέστε με, μεγάλη κουβέντα λέω, γιατί ο Σινάτρα υπήρξε το τέρας της αμερικάνικης μουσικής. Εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί ήταν μεγάλος τραγουδιστής. Ήταν εγκεφαλικός τραγουδιστής, κι εγώ δεν έχω καμία σχέση με τους εγκεφαλικούς. Να μου πεις για τον Σαρλ Αζναβούρ, μάλιστα. Είναι τραγουδιστής της ψυχής, σαν τον Πάριο.
(Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Ελένη Ψυχούλη πήρε συνέντευξη από τον Τόλη Βοσκόπουλο και ακόμα την θεωρώ μια από τις πιο περίεργες συνεντεύξεις που έχω διαβάσει ποτέ.)
5
Hulya Aksular- Μπαλαρίνα
Με την χάρη που την έβαλε στο Κρατικό Μπαλέτο της Κωνσταντινούπολης, η Hulya εκτελεί μια χορευτική φιγούρα στην αίθουσα του σουλτάνου του Τοπ Καπί. Οι γυναίκες από το χαρέμι χόρευαν κάποτε εδώ για τον σουλτάνο. Σήμερα η πρίμα μπαλαρίνα της Πόλης χορεύει για τον εαυτό της.
(από το ωραίο αφιέρωμα «Ποιες είναι οι νέες, ωραίες και διάσημες γυναίκες της Τουρκίας;(και δεν έχουν ιδέα ποιος είναι ο Λευτέρης Πανταζής)
6
Ο τύπος είναι ένας από τους πετυχημένους Έλληνες της Νέας Υόρκης. Αυτοδημιούργητος. Έχει τριάντα χρόνια να πάει σινεμά-θέατρο ποτέ. «Μόνο μια τετράμηνη Μύκονο τραβάω το καλοκαίρι. Μόνος. Χωρίς την οικογένεια».(Πολλές κουβέντες για πολλές γυναίκες. Είπα κι εγώ)
«Αλλά και στη Μύκονο που πάω, μόνο σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο. Κορόιδο είμαι να μου πιάσουν τον κώλο τα ξενοδοχεία;»
Αυτόν τον άνθρωπο εμπιστευτήκαμε.
(Σαββατογεννημένη.Η Μαλβίνα Κάραλη στο «κούρος από μαρμαρίνη», ετοιμάζεται να φάει μουσακά στην Νέα Υόρκη σε ένα μαγαζί που της πρότεινε ένας ανεκδιήγητος τύπος)
7
Μου αρέσουν τα «ανθρώπινα» αυτοκίνητα. Όταν μου ζήτησαν να οδηγήσω το Nissan Micra, ένιωσα σαν να μου ζητούσαν να φάω το μεσημέρι με μια ξαδέρφη μου:οικεία. Είμαι γυναίκα, ζω στο κέντρο της Αθήνας, είμαι κανονικός άνθρωπος και- κατά περιόδους- αρκετά φτωχιά, ώστε ο κόσμος των χιλίων κυβικών να είναι απολύτως, και χωρίς καμιά ελπίδα αναβάθμισης, ο δικός μου κόσμος.
(Άλλη μια αγαπημένη μου στήλη.Crash test από την Ρίκα Βαγιάννη)
8
Από τον τρόπο που θα μεταχειριστούμε τους χρυσούς κρόκους που περισσεύουν από τα σπασμένα αυγά θα φανεί πόσο νοικοκυρεμένοι και τι σόι καλλιτέχνες είμαστε!
(από την στήλη «Οι τροφές» του Δημήτρη Ποταμιάνου)
9
Ζηλέψατε ποτέ μια καριέρα στο εξωτερικό;
Όχι. Το μόνο πράγμα που έχω ζηλέψει, αν και δεν ξέρω αν αυτό είναι ζήλια ή «γαμώ το», είναι που ακούω ότι μ’ ένα δισκάκι ή μια ταινία στο εξωτερικό αγοράζουν το μισό Μπέβερλι Χίλς, παλάτια, βίλες και ιδιωτικά αεροπλάνα. Κι εγώ, που έκανα τόσα πράγματα σε αυτόν τον τόπο, δεν μπορώ να πάρω ένα κρις κραφτ. Άσε που και να το πάρεις, έρχονται μετά και σε ρωτάνε «πόθεν έσχες»
(και αυτό απ τη συνέντευξη του Βοσκόπουλου. Που να ήξερε τι
συνέχεια…)
10
«Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη πείτε Χριστός Ανέστη εχθροί και φίλοι»
(ο ένας και μοναδικός τίτλος του εξώφυλλου)
Symbol- πριν δέκα χρόνια ακριβώς- Πάσχα 2001
Υ. Γ
Καλή Ανάσταση σε όλη την Lifoland
σχόλια