Μου αρέσει η στάση που κρατάει ο συγγραφέας Thomas Pynchon απέναντι στην δημοσιότητα δεκαετίες τώρα. Δεν δίνει συνεντεύξεις, κυκλοφορούν μόνο λίγες φωτογραφίες από τα νεανικά του χρόνια, αν περάσει δίπλα σου στο δρόμο δεν θα καταλάβεις ότι είναι αυτός. Σε μια τελευταία προσπάθεια να τον πλησιάσει ο βιβλιοκριτικός Boris Kachka του New York βρίσκει για ακόμα μια φορά την πόρτα κλειστή.
Οι δικοί του άνθρωποι αρνούνται να δώσουν την παραμικρή πληροφορία.
Έγραψε ένα άρθρο για τον Pynchon με τις πληροφορίες που κατάφερε να συγκεντρώσει. Σκόρπιες πληροφορίες που δεν λύνουν τον γρίφο αλλά μεγαλώνουν το μυστήριο γύρω από το πρόσωπο του. Μια φίλη του συγγραφέα από τα νεανικά του χρόνια του είπε ότι το IQ του είναι κάπου 190, ο μοναδικός λόγος που ακούστηκε η φωνή του στους Simpsons ήταν γιατί το καρτούν άρεσε στο γιο του, η μητέρα του είχε ένα πρόβλημα με το αλκοόλ, σήμερα ο 76χρονος συγγραφέας ζει στην Upper West side της Νέας Υόρκης, έχει μουστάκι, ίσως και όχι.
Στην Ελλάδα έχει φανατικούς θαυμαστές. Όλα τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Αφιερωμένο σε αυτόν είναι το Pynchonikon, το blog του μεταφραστή του στα ελληνικά, Γιώργου Κυριαζή. Γράφει για το νέο του βιβλίο ανάμεσα σε άλλα: «Ο ιστότοπος Publisher’s Weekly δημοσίευσε την πρώτη κριτική για το νέο βιβλίο του Τόμας Πίντσον, το Bleeding Edge (το οποίο, θυμίζω, θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο). Την κριτική την έγραψε ο David Kipen, ο οποίος βρίσκει το βιβλίο εξαιρετικό, θεωρώντας το μείζον, και όχι έλασσον, έργο, και το συγκρίνει με το Ενάντια στη Μέρα, παρ’ όλο που η νουάρ πλοκή του αρχικά προϊδεάζει τον αναγνώστη για κάτι στο ύφος του Έμφυτου Ελαττώματος.»
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι θα ήθελα να είναι ο κόσμος γεμάτος με συγγραφείς που θα κρατούν την στάση του Τόμας Πίντσον. Γεμάτος με συγγραφείς που δεν θα ξημεροβραδιάζονται στα social media, που δεν θα ακούμε κάθε τρεις και λίγο την γνώμη τους για το καθετί, που δεν θα πρωταγωνιστούν σε καβγάδες, που δεν θα πέφτει συνεχώς η κάμερα πάνω τους, που θα γίνονται ορατοί μόνο μέσα από τα γραπτά τους. Αυτό που φαίνεται «περίεργο» στην περίπτωση του θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Αν έχει να πει κάτι ένας συγγραφέας το λέει με το έργο του. Όλα τα άλλα είναι περιττά. Ειδικά σε μια μικρή χώρα που ο ένας πέφτει πάνω στον άλλον.
Υ.Γ
Οι φανατικοί αναγνώστες του στην Ελλάδα μάλλον γνωρίζουν το The Zone. «Δεν μας ενδιαφέρει ο Πίντσον μας ενδιαφέρουν τα βιβλία του» λένε.
σχόλια