Τελειώνοντας μέσα σε τέσσερις μέρες τις περίπου 400 σελίδες της Χίμαιρας , του τελευταίου μυθιστορήματος του Ναγκιμπ Μαχφούζ που κυκλοφόρησε στα ελληνικά , ταχύτητα ανάγνωσης ρεκόρ για εμένα ,κάθισα και σκέφτηκα για ακόμα μια φορά πάνω σε αυτό που λέμε συγγραφικό ταλέντο.
Πως γίνεται κάποιος με απλές κατανοητές φράσεις , χωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς , λεξικές ακροβασίες και ακρότητες να κερδίσει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες και να τον κάνει να ακολουθεί σαν σκυλάκι μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ίσως είναι το ταλέντο σε συνδυασμό με τα προσωπικά βιώματα
Στην Χίμαιρα , η ιστορία του ανυπόφορα ντροπαλού Κάμελ ξεδιπλώνεται σε πρώτο πρόσωπο , από την παιδική του ηλικία μέχρι το σημείο που αγγίζει τα όρια .Αρρωστημένα δεμένος με την μητέρα του διασχίζει σαν θεατής την ίδια του την ζωή περιμένοντας τα πράγματα να έρθουν. Συνηθισμένος στην αποτυχία και την μιζέρια δεν περιμένει και πολλά . Μέχρι που πέφτει θύμα του έρωτα για να γίνει σταδιακά ένας τυφλός εκτελεστής των πάντων.
Το αγάπησα αυτό το βιβλίο του Μαχφούζ , όπως την τριλογία του Καΐρου , και το σοκάκι της αμαρτίας παλιότερα .Όπως αγαπάμε κάθε τι που είναι αληθινό , βγαλμένο μέσα από τις λύπες και τις χαρές της ζωής .Σαν παλιό ρεμπέτικο κομμάτι
(Ναγκίμπ Μαχφούζ , Χίμαιρα , Εκδόσεις Καστανιώτη)
Υ. Γ1
Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε πρώτη φορά στην Αίγυπτο το 1948.Ο χρόνος το άφησε ανέγγιχτο
Υ.Γ2
Μα τον Αλλάχ ας εμπνευστούν οι νεώτεροι απ το ταλέντο και την ζωή του!
σχόλια