(Τζούμας στο Blue Valentine , Αθηναϊκό Hyde Park , Best Fm)
Παρασκευή
Παρασκευή βράδυ έξω από το ΙΝΤΕΑΛ ,περιμένω να μπω στο Blue Valentine όταν εμφανίζεται μπροστά μου ο Κωνσταντίνος Τζούμας .Βγαίνει από την παράσταση των 8 .Φοράει ένα μακρύ γκρι παλτό και ένα μαύρο καπέλο και είναι ανέκφραστος .Με συμφέρει η εκδοχή , ότι είναι συγκλονισμένος από το φιλμ και προσπαθεί να κρύψει τα συναισθήματα του ,ότι το φιλμ του θύμισε τις δικές του μέρες στην Νέα Υόρκη ,με αυτές τις σκέψεις ετοιμάζομαι να μπω στην αίθουσα.Η φιγούρα του χάνεται στην Πανεπιστημίου , κοιτάζω την πλάτη του μέχρι να γίνει μια γκρι κουκίδα .
Όταν τελειώνει το Blue Valentine , υπάρχει μια δυσφορία στον ενήλικο γυναικείο πληθυσμό της γεμάτης αίθουσας .Ο εκνευρισμός του ,αν ήταν δηλητηριώδες αέριο θα μας είχε πνίξει .Κάποια άγνωστη στην έξοδο βγαίνει σχεδόν με σφιγμένες γροθιές Αν ανοίξει τα δάχτυλά της νομίζεις ότι θα φέρει την παλιά μηχανή του ΙΝΤΕΑΛ στο κεφάλι του φίλου της
Σάββατο
Αρκεί να ανέβεις στο αστικό Α10 για να βρεθείς σε ένα από τα ωραιότερα πάρκα της Αθήνας , το πάρκο του Αντώνη Τρίτση .Ο χαρακτηρισμός «Αθηναϊκό Hyde park» που αρκετοί του προσδίδουν είναι δικαιολογημένος .Άλογα , πάπιες , δάσος , ποτάμι , ποδήλατα ,σκυλιά ,παιδιά , ζευγάρια , έφηβοι ,γέροι . Ένας-αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό- αδιαφήμιστος αθηναϊκός πνεύμονας αγκαλιάζει τους πάντες .Μου προκαλεί εντύπωση το ελληνικό κέντρο ερπετών απ όλο τον κόσμο . Φίδια δηλητηριώδη και μη απ όλο τον κόσμο , μέσα σε γυάλινα κλουβιά σου επιτρέπουν να τα παρατηρήσεις από απόσταση ασφαλείας .Το μεγαλύτερο φίδι του κόσμου ένας πύθωνας έντεκα μέτρων μοιάζει να βαριέται .Αυτό που συμπάθησα περισσότερο είναι μια οχιά που μπορείς να την συναντήσεις στα βουνά του Πακιστάν. Δεν είναι δηλητηριώδες και όταν εκνευρίζεται σφυρίζει(!)
Λίγο πριν την έξοδο , παρατηρώ ένα κροταλία .Είναι το πιο επιθετικό απ όλα Γλιστράει στο ξύλινο περίγραμμα του κλουβιού αργά , αργά και δεν σε αφήνει από τα μάτια του .Αν μπορούσε να σπάσει το τζάμι , θα ξερνούσε το δηλητήριο του στο λαιμό μου.
Όταν ο ήλιος πέφτει ανεβαίνω στο λόφο .Μια παρέα από έφηβους πίνει μπύρες και ακούει κάτι ηλεκτρονικό από ένα παλιό κασετόφωνο .Ένα γλυκό κόκκινο απλώνεται σε μια λωρίδα του ουρανού καθώς τα φώτα του διπλανού λούνα παρκ ανέβουν .Στο κεφάλι μου παίζει το Play του Moby σαν ξεχασμένη λούπα από τα 90΄s
Κυριακή
Ακούω όλο το πρωινό Best .Αισθάνομαι τόσο γέρος και ασφαλής με αυτό τον σταθμό. Βουλιάζω στον ηλεκτρονικό του ωκεανό και δεν θέλω σχεδόν τίποτα άλλο Απ το μπαλκόνι βλέπω μια από τις γάτες του Μεταξουργείου να κάθεται στην τρύπα της πεταμένης δερμάτινης πολυθρόνας .Άλλη μια αλκυονίδα με περιμένει …
σχόλια