Its all about the money

Facebook Twitter
0

«Όταν ήμουν νέος νόμιζα ότι το χρήμα είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή. Τώρα που είμαι γέρος, το ξέρω.»(Oscar Wilde)

 

Τα ετήσια κέρδη του Γκομπεντέρ και της δεσποινίδος Κοσέ, ήταν οι μισθοί και οι τόκοι τους, ήταν τόσο σημαντικά ώστε ούτε οι πιο στοργικοί γονείς δεν θα έδειχναν τη δική τους αφοσίωση σ΄αυτό το εξαιρετικό πλάσμα. Ακόμα δεν ξέρουμε πόσο κολακεύει ο απατεώνας το θύμα του! Καμιά μητέρα δεν είναι τόσο στοργική για την πολυαγαπημένη της κόρη όσο ο έμπορος για την γαλακτοφόρο του αγελάδα του. Τι επιτυχία έχουν οι παραστάσεις του «Ταρτούφου» που παίζονται κεκλεισμένων των θυρών!

 

Κάθε ανθρώπινη εξουσία είναι κράμα υπομονής και χρόνου. Οι δυνατοί άνθρωποι επιθυμούν και αγρυπνούν. Η ζωή του φιλάργυρου είναι ακατάπαυστη άσκηση της ανθρώπινης δύναμης ταγμένης στην υπηρεσία της προσωπικότητας. Και στηρίζεται μόνο σε δυο αισθήματα: στη φιλαυτία και στο συμφέρον. Μα επειδή το συμφέρον είναι κατά κάποιον τρόπο η σταθερή και σωστά εννοούμενη φιλαυτία, η αδιάκοπη διαπίστωση μιας πραγματικής υπεροχής, το συμφέρον και η φιλαυτία αποτελούν δυο κομμάτια απ το ίδιο σύνολο, τον εγωισμό. Σ΄αυτό οφείλεται ίσως η εξαιρετική περιέργεια που προκαλούν οι φιλάργυροι όταν παρουσιάζονται με μαστοριά στη σκηνή των θεάτρων. Καθένας συνδέεται μ΄ένα νήμα μ΄αυτά τα πρόσωπα, που συγκρούονται με όλα τα ανθρώπινα αισθήματα, κι όλα τα συνοψίζουν. Υπάρχει άνθρωπος χωρίς επιθυμία; Και ποια κοινωνική επιθυμία μπορεί να εκπληρωθεί χωρίς χρήμα;

 

O Άντολφ δούλευε από το πρωί ως το βράδυ και όμως δεν κέρδιζε τίποτα από τη δουλειά. Έτσι κατάλαβε γρήγορα ότι η τρύπα του ήταν βαθιά αλλά στείρα. Και όταν γυρνούσε από κοινότητα σε κοινότητα και έτρωγε τον μισθό του σε σόλες και έξοδα ταξιδιού, σκεφτόταν πώς να βρει μια θέση που να βγάζει λεφτά και να μην έχει τρεχάματα. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, εκτός και αν είναι στραβός ή έχει δυο παιδιά από νόμιμο γάμο, πόσο τρία χρόνια ανέχειας και έρωτα μεγάλωσαν την φιλοδοξία αυτού του νεαρού, που  το πνεύμα του αλληθώριζε όπως και το βλέμμα του, και η ευτυχία του δεν στεκόταν καθόλου καλά, για να μην πούμε πως κούτσαινε. Η κυριότερη αιτία για τις κρυφές κακές πράξεις και τις δειλίες που δεν βγαίνουν στο φως είναι ίσως μια ατελής ευτυχία. Πιο καλά δέχεται ο άνθρωπος την ανέλπιδη φτώχεια παρά αυτή την εναλλαγή ήλιου και έρωτα μέσα στις χωρίς τέλος βροχές. Αν το κορμί αρρωσταίνει, η ψυχή παθαίνει τη λέπρα του φθόνου. Στους μικρόπρεπους , αυτή η λέπρα γυρνάει σε βουλιμία άνανδρη και απότομη μαζί, αδιάντροπη και κρυφή. Στα καλλιεργημένα πνεύματα γεννάει, γερνάει αντικοινωνικές θεωρίες που τις χρησιμοποιούν σαν σκαμνάκι για να ξεπεράσουν τους ανωτέρους τους . Θα μπορούσε να κάνουν μια παροιμία: «Πες μου πόσα έχεις, να σου πω τι σκέφτεσαι».

 Ο Αντόλφ αγαπούσε την γυναίκα του και όμως όλη την ώρα σκεφτόταν:«Έκανα βλακεία! Έχω τρία στόματα και μόνο δυο πόδια. Έπρεπε να αποκτήσω περιουσία προτού παντρευτώ! Θα έβρισκα πάντα μια Αντελίν, ενώ τώρα η Αντελίν με εμποδίζει να κάνω λεφτά».

 

Μα η Ευγενία δεν σκεφτόταν ούτε αυτά τα σπάνια νομίσματα ούτε τη μανία του πατέρα της ούτε πόσο επικίνδυνο θα ήταν για αυτή να στερηθεί ένα θησαυρό τόσο αγαπητό στον πατέρα της. Όχι, σκεφτόταν μόνο τον ξάδερφο της και κατάφερε τελικά, ύστερα από μερικά λάθη, να λογαριάσει πως είχε νομίσματα με ονομαστική αξία περίπου πέντε χιλιάδων οχτακοσίων φράγκων, που μπορούσαν να πουληθούν και γύρω στις δυο χιλιάδες σκούδα. Μπροστά σ΄αυτά τα πλούτη άρχισε να χτυπάει τα χέρια της, σαν παιδάκι που εξωτερικεύει την περίσσια χαρά του με απλοϊκές κινήσεις. Έτσι πατέρας και κόρη είχαν μετρήσει καθένας την περιουσία του εκείνος για να πάει να πουλήσει το χρυσάφι του και εκείνη για να πετάξει το δικό της σ έναν ωκεανό αγάπης.

 

Τα μάτια του Ρεμονένκ, ξαναμμένα από τις ταμπακιέρες έλαμπαν σαν ρουμπίνια. Ο Φρεζιέ, γαλήνιος, ψυχρός σαν φίδι έτοιμο να ανασηκωθεί πάνω στην ουρά του, τέντωνε το πλατύ κεφάλι του και κρατούσε την πόζα που οι ζωγράφοι δίνουν στον Μεφιστοφελή. Οι τρεις φιλάργυροι, διψασμένοι για χρυσάφι, όπως οι διάβολοι για τη δροσιά του παραδείσου, δίχως να έχουν συνεννοηθεί, έριξαν ένα βλέμμα στον κάτοχο τόσου πλούτου, γιατί ο Πονς έκανε μια από εκείνες τις κινήσεις που προκαλούνται από εφιάλτες. Ξαφνικά, με το κέντρισμα των τριών διαβολικών ακτίνων ο άρρωστος έριξε τα μάτια και έμπηξε διαπεραστικές κραυγές…

-Κλέφτες!...Νάτοι! Βοήθεια, με σκοτώνουμε

 

Αποσπάσματα από τα έργα του Μπαλζάκ «Οι Χωριάτες», «Ευγενία Γκραντε», «Ο Εξάδελφος Πονς». Η σχέση του Μπαλζάκ με το χρήμα ήταν η χειρότερη. Αλόγιστες σπατάλες, αποτυχημένες απόπειρες στο Χρηματιστήριο σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση και ένα ατέλειωτο κυνήγι απ τους πιστωτές του, που τελείωσε μόνο με το θάνατο του στις 18 Αυγούστου 1850 σε ηλικία μόλις 51 ετών. Περισσότερες λεπτομέρειες για την ζωή και το έργο του εδώ. Εκτός από τις  περιπέτειες με το χρήμα ενδιαφέρον παρουσιάζουν και η στάση που κράτησαν οι έλληνες κριτικοί της εποχής, απέναντι στο έργο του . Η κριτική  της εποχής στην χώρα μας  τον απέρριψε και τα μεταφρασμένα κείμενά του αποστειρώνονται από τα τολμηρά θέματα και τις καινοτόμες ιδέες του και παραδίδονται ελλιπή στο αναγνωστικό κοινό. Ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο  «Οι ελληνικές περιπέτειες του Μπαλζάκ» εδώ

 

The  KLF  ήταν  το ντουέτο των βρετανών Bill Drummond και Jimmy Cauty. Σχηματίστηκαν το 1987 και στο απόγειο της φήμης τους αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την μουσική βιομηχανία για να γίνουν, όπως δήλωσαν οι ίδιοι,  καλλιτέχνες. Το νέο τους όνομα ήταν  K Foudation

Στις 23 Αυγούστου 1994 αποφασίζουν να κάψουν ένα εκατομμύριο λίρες Αγγλίας στο Σκοτσέζικο νησί Jara. Είναι η σημαντικότερη μιας σειράς καλλιτεχνικών παρεμβάσεων που έχoυν προηγηθεί.

Ο Gimpo, φίλος και συνεργάτης των KLF κινηματογραφεί το γεγονός. Το σημείο όπου οι ειδικοί πιστοποιούν την αυθεντικότητα των χαρτονομισμάτων, ανοίγοντας την γεμάτη στάχτες βαλίτσα είναι το αγαπημένο μου. Όλο το φιλμ εδώ.

Ο jim Reid ήταν παρόν. Το άρθρο του για τον Observer εδώ

Μια τηλεοπτική εκπομπή που ανακάλυψα με καλεσμένους τους ίδιους στην οποία μιλούν για την πράξη τους. Ο γέρος παρουσιαστής, το  νεανικό κοινό που μοιάζει σαν να βγήκε απ το κατηχητικό, τα γέλια, τα χειροκροτήματα και η ψύχραιμη στάση των δύο απέναντι σε όλα αυτά 1 2 3

Το τελευταίο project του Bill Drummond εδω και οι  δημιουργίες  του  jimmy Cauty εδώ

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ