(Ένα επώδυνο ταξίδι στον βυθό)
Την μουσική που αγαπάμε πραγματικά την ακούμε μόνοι μας . Όλα τα άλλα (συναυλίες , μαγαζιά , αναπαραγωγή ειδήσεων στις παρέες ) είναι μόνο για το θεαθήναι . Το θέμα είναι τι γίνεται όταν οι πόρτες κλείνουν. Όταν μένουμε μόνο εμείς και αυτός ο καταραμένος εαυτός. Τι μπορούμε να αντέξουμε και πόσο έτοιμοι είμαστε να σπάσουμε σε χίλια μικρά κομματάκια την ψυχή μας μετά από μια επώδυνη ακρόαση.
To Forth ,το καινούριο άλμπουμ των Verve, προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Μόνοι σε ένα δωμάτιο με την καρδιά ανοικτή .Έτοιμοι να εκτεθούμε , να σπάσουμε , να βουρκώσουμε χωρίς (σ.σ ευτυχώς;) να βλέπει κανείς. H φωνή του Richard Ashcroft προικισμένη με το χάρισμα «ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο να τραγουδήσω θα σας κάνω να λιώσετε» σε σπρώχνει σε ένα πράσινο βυθό ,καταφύγιο. Και εκεί ασφαλής αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο να έρθουν όλες οι στιγμές που έχεις συνδέσει με αυτή την φωνή.
Στρατός , ένας χωρισμός , ένα βράδυ μόνος στο αυτοκίνητο , ένας θάνατος. Όλα γίνονται ένα και σε στροβιλίζουν σε ένα επώδυνο ταξίδι στο παρελθόν. Ξαφνικά οι στίχοι του παρόντος είναι ένα τίποτα μπροστά στις παλιές εικόνες που σου έρχονται στο μυαλό. Μετά όταν το άλμπουμ τελειώσει ανάβεις τα φώτα ,κοιτάς τα κίτρινα σύννεφα του εξώφυλλου και αισθάνεσαι ελαφρύτερος. Σκέφτεσαι ότι δεν θες να ξανασηκώσεις το ίδιο βάρος όμως κατά βάθος ψάχνεις την πρώτη ευκαιρία να μείνεις μόνος , εσύ και αυτός ο καταραμένος εαυτός.
Υ.Γ
Αξίζει να το αγοράσετε
σχόλια