Μετακόμιση

Γράφω με εκατοντάδες πράγματα απλωμένα στο πάτωμα .Πράσινες σακούλες από το Harrods μήνες μετά το Λονδίνο (τουρίστα , τελειωμένε τουρίστα που θες να πείσεις τους πάντες  ότι πήγες. Μόνο αυτοί θα μας κρατούσαν τόσο καιρό ) , παλιά τεύχη του Mixmag και του Uncut (γέρο ε γέρο , εσύ και η μέση σου) ,ένα τηγάνι μεγάλο και ένα τηγάνι μικρό (τι μας θες δυο τηγάνια ;) , τρία cd των portishead (τουλάχιστον σε κάτι έμεινες σταθερός με όλα αυτά που ακούς τελευταία. Άσε που έχεις τρελαθεί στο παράνομο κατέβασμα ) ,μια ξύλινη κατασκευή για κούπες (Το ξέρεις ότι είμαστε το πιο άσχετο αντικείμενο εδώ μέσα .Πες μου πότε κρέμασες κούπα πάνω μας τελευταία φορά ;),ένα μαύρο στρώμα για το πάτωμα από το supermarket  των γερμανών (το ξέρεις ότι δεν είσαι φοιτητής εε;) , μια σιδερώστρα που δεν  χρησιμοποίησες ποτέ γιατί όταν κάτι ήταν τσαλακωμένο το σιδέρωνες στο κρεβάτι βάζοντας για βάση δυο κουβέρτες επειδή βαριόσουν να την ανοίξεις (δεν σου το είπε η υπάλληλος  , όταν την πήρες ;Είστε  σίγουρος ;Είναι μεγάλη. Για οικογένειες. Έχουμε και φθηνότερη) κρεμάστρες (για τα μάτια του κόσμου  μας έχεις ;), άδεια βαζάκια (είμαστε το νούμερο 2 άσχετο αντικείμενο μετά την ξύλινη βάση για κούπες ), κάλτσες του σκι (Μόνο δυο φορές μας έβαλες. Είσαι τόσο άσχετος που φοβόσουν μήπως σπάσεις το πόδι και χάσεις το καλοκαίρι), εκατοντάδες άδεια τάπερ (μαμά , μαμά , μαμά)

Τους λέω να σκάσουν . Βαρέθηκα να ακούω .Κάθομαι ανάμεσα τους και θέλω να κάνω ένα τσιγάρο μετά από πολύ καιρό κοιτάζοντας τα τασάκια (αυτά είναι βουβά , έχουν τα νεύρα τους γιατί είναι αχρησιμοποίητα χρόνια τώρα).Αντί για τσιγάρο  ανοίγω την τηλεόραση την ώρα που η Βίκυ ανοίγει το πακέτο. Πόσο θέλω να πεταχτεί ο Τσακι από μέσα. Αλλά ακόμα μια φορά είναι κάτι συμβατικό , συγκινητικό , ανθρώπινο που αγγίζει τους νοικοκυραίους .Κανείς δεν έπαιζε με τον Τσάκι μικρός ;

Κλείνω την τηλεόραση και θέλω να τα λούσω όλα με βενζίνη και να τα κάψω. Πετώντας ένα σπίρτο προς τα πίσω , όπως σε όλα αυτά τα μαλακισμένα αλά James Bond φιλμ  . Αντί για αυτό τοποθετώ  προσεκτικά τις σακούλες με τα πράγματα στο αυτοκίνητο ,μέσα στα σκοτάδια , με μια αγέλη σκυλιών να με ακολουθεί.  . Μετά από ώρες πακεταρίσματος κάθομαι στον καναπέ και βάζω τα κομμάτια  των Φανταστικών ήχων σε τυχαία σειρά.  Μπαίνει η  λούπα του 6 «Πόσα χρόνια σκλάβος προτού ελευθερωθείς» .Κοιτάζω το λάπτοπ σαν να μου κάνει πλάκα.