Σαββατόβραδο

 (Αφιερωμένο στου κλάμπερς των 90's που χάθηκαν μέσα σε οικογένεις ,δουλειές και υποχρεώσεις)

ENJOY THE SILENCE 

  This week :Οινόφυτα 

Αυτό το Σαββατόβραδο μου έχει γίνει βραχνάς. Καλά την έβγαλα τον προηγούμενο μήνα με την γρίπη στο σπιτάκι μου. Αυτή την φορά καμιά δικαιολογία δεν με σώζει .Τι να κάνω που τα χω βαρεθεί τα κλάμπ! Δεν πάω πουθενά! Στάθης : «Μεροοόπηηη!» Καλά ντε , θα πάω στα Οινόφυτα. Χρήστο πάμε μια βόλτα στα καρπούζια ; «Μέσα τι ώρα ξεκινάμε ;»Κατά τις τέσσερις αρχίζει το πάρτυ. 

ΣΤΟ ΑΜΑΞΙ

«Πόση ώρα θα κάνουμε να φτάσουμε ;»Κανά μισάωρο , τρία τέταρτα. «Πες κάτι για να περάσει η ώρα ;»Λοιπόν θα σου πω ένα από τα τελευταία ανέκδοτα που άκουσα για τους Λαρισαίους (sorry ,δεν μπορώ να είμαι συνέχεια politically correct).

Πως λέγεται η Λαρισαία που είναι πίττα(λιώμα) ;«Χα , χα ,χα!Τυρόπιττα». «Σε λίγο θα φτάσουμε Θεσσαλονίκη έτσι όπως πάμε».Ωχ ναι ,στρίψε εδώ δεξιά. Αν το ήξερα ότι θα γινότανε τόσος δρόμος για να πάμε στού διαόλου τα μποστάνια , θα πήγαινα και στο μανάβη της γειτονιάς μου».Ναι , αλλά ο μανάβης της γειτονιάς σου δεν διοργανώνει rave . «Ναι αλλά ακούει καλύτερη μουσική από αυτήν που παίζουν εκεί πέρα».Άντε ρε μαλάκα σκυλά. Άντε πήγαινε να ακούσεις Φόνκι Φώτης. «Ρε συ αυτή η ουρά είναι για τη «Φάρμα».Ούτε στο Mercedes να πηγαίναμε.

 ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑ

«Μερόπη ,ξαφνικά έφαγα χαστούκι.Νιώθω σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων».Κι εγώ σαν τον Τομ Σώγιερ. «Τι;».Ναι ,ρε .Νιώθω ορφανή και φτωχειά. Μπλόινγκ , μπλόινγκ  

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΤΑΝΗ:

Ας καθίσουμε σε αυτά τα άχυρα. «Κοίτα αυτόν τον Τσιλιβίθρα που χορεύει μπροστά μας».Ναι κοίτα και αυτόν τον καραγκιόζη με το τεράστιο καπέλο. «Ναι κοίτα και τον εαυτό σου».Αααααα!«Αυτοί οι χυμοί που πίνουμε μου θυμίζουν χυμό ροδάκινο που μοίραζαν τσάμπα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού»Δίκιο έχεις. «Και τώρα αυτοί οι παλιοαπατεώνες μας τους πουλάνε» 

ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ 

«Πολύ πιο ωραία είναι εδώ».Ναι , η καλύτερη ιδέα ήταν να καθίσουμε στο γρασίδι. «Νιώθω ότι ο ηλεκτρισμός που υπάρχει μέσα μου αυτή τη στιγμή περνάει μέσα στο χορτάρι. «Μπορεί να φρικάραμε λίγο εκεί μέσα , αλλά τουλάχιστον άξιζε τον κόπο». «Έλα να βοσκήσουμε».Τι ; «Ωραίο χορτάρι».

(Περιοδικό 01.Τεύχος 23 ,Νοέμβριος 1995.Σελίδα 130.Ακριβώς πριν 13 χρόνια. Από την  στήλη της Μερόπης Κοκκινη «Σαββατόβραδο».

Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο η Μερόπη με κόκκινα μαλλιά , είναι ξαπλωμένη στο χορτάρι της Φάρμας.Όταν είχε νόημα να βγαίνεις και να καταγράφεις με χιούμορ το καινούριο. )