Τα καλαμπούρια των Ελλήνων και ο Σεφερλής

Facebook Twitter
8

Μισώ τα καλαμπούρια. Κάθε φορά που τα αντιμετωπίζω στην πραγματική ζωή μου γυρίζουν το στομάχι. Δεν είναι χιούμορ. Είναι ένα είδος πειράγματος στα υποτίθεται αδύνατα σημεία του άλλου που μπορεί να είναι από το βάρος του, το ύψος του, τα τικ που έχει, τον τρόπο που μιλάει μέχρι και τις επιλογές που έχει κάνει στην επαγγελματική του ζωή (σ.σ για παράδειγμα «φαρμακοτρίφτης»). Συνήθως αυτοί που τα κάνουν προσπαθούν να ξορκίσουν κάποιο δικό τους κόμπλεξ.

Τα καλαμπούρια είναι ένας εύκολος τρόπος για να μπεις σε μια ομάδα. Η αντίδραση του καινούριου σε ένα καλαμπούρι με σεξουαλικά υπονοούμενα για παράδειγμα είναι ένας εύκολος τρόπος για να σε χαρακτηρίσουν οι παλιοί. Συμμετέχεις και το τραβάς ακόμα περισσότερο; Δικός μας. Μένεις βουβός; Ξενέρωτος. Ενοχλείσαι και τους λες ότι δεν γελάς με αυτά; Πολύ περίεργος αυτός ο τύπος!

Τα καλαμπούρια τα αγαπάμε ως λαός. Η ψηφιακή εποχή σε συνδυασμό με τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις έχει βγάλει αυτή την αγάπη μας στην επιφάνεια. Τα χοντρά αστεία για την Μέρκελ και την Λαγκάρντ με μοναδικό στόχο να τις χτυπήσουν εκεί που νομίζει ο μέσος Έλληνας ότι πονάνε (ηλικία και εξωτερική εμφάνιση) ή τα καλαμπούρια με το Στρος Καν και την καμαριέρα, ένα θέμα που δεν θα θέλαμε να τελειώσει ποτέ όπως φάνηκε από την αντίδραση μας στο twitter είναι δυο τελευταία παραδείγματα.

Αυτά τα καλαμπούρια τα αγκάλιασε η επιθεώρηση δεκαετίες τώρα. Ο λαός τα αγαπάει, ηθοποιοί και σεναριογράφοι του δίνουν αυτό που θέλει. Η επιτυχία του είδους δικαιολογημένη. Δίνεις στο κόσμο αυτό που θέλει και μάλιστα κάνεις και το ίδιο το κοινό «σταρ» με την συμμετοχή του στα καλαμπούρια (Από ερωτήσεις στους ηθοποιούς μέχρι ανέβασμα του κόσμου στη σκηνή). Είναι ένα είδος που είτε το λατρεύεις είτε το βαριέσαι θανάσιμα. Προσωπικά το βαριέμαι θανάσιμα.

Έτσι λοιπόν όταν ο Γεωργουσόπουλος στην κριτική του για το Σεφερλή γράφει « μόνο ηλίθιοι των θεατρικών μας πραγμάτων δεν θα μελετήσουν έστω με κριτήρια της κοινωνιολογίας του θεάματος τη λαϊκή και μικροαστική συρροή κοινού στις παραστάσεις του Δελφιναρίου. Σε εποχή κρίσης οικονομικής η εβδομαδιαία προσέλευση κοινού στο θέατρο αυτό που έχει χωρητικότητα Ηρωδείου φτάνει τους 25.000 θεατές. Και είναι γεμάτο κάθε βράδυ» νομίζω ότι πρέπει να το κάνουν. Όχι μόνο για να γλιτώσουν τον χαρακτηρισμό του ηλίθιου που τους προσάπτει ο κριτικός αν αδιαφορήσουν για το θέμα αλλά γιατί με τη μελέτη τους θα δώσουν μια καλή εξήγηση και σε εμάς που δεν είμαστε των «θεατρικών πραγμάτων».

Μέχρι τότε καλούμαστε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητα μας και όλο αυτό που ζούμε ελπίζω όχι με καλαμπούρια εις βάρος των άλλων αλλά με αυτοσαρκασμό.

8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
"Αναλύω στο άρθρο τη λέξη "Καλαμπούρι". Γράφω " Είναι ένα είδος πειράγματος στα υποτίθεται αδύνατα σημεία του άλλου που μπορεί να είναι από το βάρος του, το ύψος του, τα τικ που έχει, τον τρόπο που μιλάει μέχρι και τις επιλογές που έχει κάνει στην επαγγελματική του ζωή (σ.σ για παράδειγμα «φαρμακοτρίφτης»). Συνήθως αυτοί που τα κάνουν προσπαθούν να ξορκίσουν κάποιο δικό τους κόμπλεξ" Αυτό με ενοχλεί. Σε αρκετούς αρέσει αυτό. Σε εμένα όχι"Ούτε και σε μένα αρέσει.
στο χιούμορ, το καλαμπούρι και ο αυτοσαρκασμός λειτουργούν συμπληρωματικά! ίσως να υστερούμε κάπως στον αυτοσαρκασμό, αλλα νομίζω πως αυτό οφείλεται στο ότι είμαστε εύθικτοι και δεν δεχόμαστε πάντα και από οποιονδήποτε τον σαρκασμό εις βάρος μας!αλλα ως εκεί! το κείμενο είναι γκρίνια για την γκρίνια! δεν είστε υποχρεωμένοι να σχολιάζετε τα πάντα!
Νομίζω ότι αυτό το άρθρο ήταν ότι πιο γκρινιάρικο και τραβηγμένο απ' τα μαλλιά έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό. Άκου να μη σ'αρέσουν τα καλαμπούρια. Αυτό μας χαρακτηρίζει σαν Έλληνες. Και όπως σε όλα τα πράγματα υπάρχουν και καλά και κακά καλαμπούρια. Και κακοί και καλοί καλαμπουρτζήδες. Είπατε κάτι για "αυτοσαρκασμό". Υπάρχει κανείς που να εννοεί "καλαμπούρι" χωρίς και το αυτοσαρκασμό μέσα του; Ένας που απλά κοροιδεύει τους άλλους δεν ειναι καλαμπουρτζής. Απλά μαλάκας είναι. Τόσο απλά.Χαλαρώστε λιγάκι και μη πετάτε στα σκουπίδια όλα μα ΟΛΑ τα πράγματα που μας ορίζουν σαν 'Ελληνες. Γιατί κάποια από αυτά έχουν και πολύ θετικές πλευρές.
Αναλύω στο άρθρο τη λέξη "Καλαμπούρι". Γράφω " Είναι ένα είδος πειράγματος στα υποτίθεται αδύνατα σημεία του άλλου που μπορεί να είναι από το βάρος του, το ύψος του, τα τικ που έχει, τον τρόπο που μιλάει μέχρι και τις επιλογές που έχει κάνει στην επαγγελματική του ζωή (σ.σ για παράδειγμα «φαρμακοτρίφτης»). Συνήθως αυτοί που τα κάνουν προσπαθούν να ξορκίσουν κάποιο δικό τους κόμπλεξ" Αυτό με ενοχλεί. Σε αρκετούς αρέσει αυτό. Σε εμένα όχι. Αυτή είναι η θέση μου
Καμία αντίρρηση Κε Μακρή αλλά η λέξη "Καλαμπούρι" δεν ορίζεται ως κάτι αρνητικό. Δεν είναι ένα είδος πειράγματος στα αδύνατα σημεία του άλλου. Μπορεί και να είναι. Μπορεί και όχι. Εσείς του δίνεται αρνητικό πρόσημο. Με αυτό διαφωνώ πλήρως. Και εδώ θα θυμηθώ παλι το κλασσικό παράδειγμα με το μαχαίρι, το ψωμί και το φόνο. Δεν είναι κακό το μέσον. Η χρήση του μέσου μπορεί να είναι λανθασμένη.