Κάθε αναφορά σε αυτό που ονομάζουμε «ελληνική ποπ» , φέρνει στο μυαλό των περισσοτέρων από εμάς εικόνες Αποκάλυψης. Την Βανδή να κρέμεται από τον πολυέλαιο, καθώς ο Χατζηγιάννης ροκάρει(;) πάνω από τηλεφωνικούς καταλόγους ενώ πικραμένοι τύποι με μακριά μαλλιά τραγουδούν για «Μοναξιές» σε μαυροντυμένες έφηβες που «κόβουν» τις φλέβες τους με αλουμινόχαρτο.
Μπάντες όπως οι Xaxakes μοιάζουν με εκτροχιασμένα αστέρια μέσα στο σκυλάδικο σύμπαν της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Τον Γιάννη Νάστα και την γυναίκα του Ντόμινι τους είχα δει σε ένα live στην Λάρισα ,πριν από χρόνια. Εκείνος φορούσε ένα κατακόκκινο κουστούμι και η γυναίκα του έμοιαζε με μεθυσμένο κορίτσι που ξέμεινε σε κάποιο μπαρ. Μαζί τους μια ομάδα νέων παιδιών είχαν αφήσει τον εαυτό τους ελεύθερο να τζαμάρει , να κυλιστεί στο rock and roll , να πειραματιστεί , να εκφράσει μια ευαισθησία που μέχρι τότε την έψαχνα στις ξένες μπάντες .
Μια μπάντα που δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της αλλά την δουλειά της δεν είχα δει μέχρι εκείνη την στιγμή.
Επιτέλους λίγο χιούμορ ,παιχνίδι με το κοινό μακριά από τους δήθεν «προβληματισμούς για την παγκόσμια κατάσταση» και από πίσω το πώς θα τα αρπάξουμε
Θυμάμαι και μια ραδιοφωνική συνέντευξη στο Κλικ fm(βουρκώσατε οι τριάντα κάτι;)στην εκπομπή του Γιάννη Νένε.Η Ντόμινι ήταν τόσο χύμα για το κατεστημένο της ελληνικής πραγματικότητας ώστε για πρώτη φορά ακροατές διαμαρτυρήθηκαν στο τηλεφωνικό κέντρο για αυτά που ακούστηκαν
Άλλη μια φορά η εμφάνιση τους στο TV ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και στην εκπομπή Exit είχε φέρει σε αμηχανία τον παρουσιαστή με τον ανάλαφρο τρόπο που απαντούσε στις ερωτήσεις
Οι θεσσαλονικείς xaxakes έχουν καταφέρει να επιβιώσουν από το 1996 παίζοντας "glam rock pop" με αρκετή θεατρικότητα στις εμφανίσεις τους και σε λίγο ετοιμάζουν τον τέταρτο δίσκο .Τελευταία έχουν συμμετοχές σε σαουντρακ ελληνικών ταινιών και ο Νάστας έγραψε στίχους για τους «Μπλέ»
Ακούστε τους στο http://www.myspace.com/xaxakes
Υ.Γ
Έχουμε πήξει από τους βαρύς και ασήκωτους μουσικούς νταλκάδες σε αυτή την χώρα σε συνδυασμό με τις σκυλο καρακαηδόνες. Λίγο φως παρακαλώ
σχόλια