Η χθεσινή βραδιά ήταν ιστορικής σημασίας. Δύο από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, η Λένα Πλάτωνος και ο Νίκος Ξυδάκης, ακριβώς της ίδιας γενιάς, συναντήθηκαν για πρώτη φορά στα 35 χρόνια της κοινής πορείας τους στη μουσική και στο τραγούδι.
Προερχόμενοι μάλιστα από την ίδια οικογένεια, αυτήν της Lyra του πατριάρχη Αλέκου Πατσιφά, αλλά και την άλλη, την πιο ζεστή και ιδιωτική, του Μάνου Χατζιδάκι, η Πλάτωνος και ο Ξυδάκης θυμήθηκαν πρόσωπα και γεγονότα - πραγματική απόλαυση να τους παρακολουθείς!
Όταν έκανε η Πλάτωνος τον ''Καρυωτάκη'', στο τραγούδι ''Η πεδιάς και το νεκροταφείον'' η Σαβίνα Γιαννάτου είχε γράψει δύο διαφορετικές φωνές, οι οποίες πήγαιναν ''χιαστί''. Μια μέρα ο Πατσιφάς άκουσε απ' έξω τα περίεργα φωνητικά και μπούκαρε στο στούντιο. ''Τι' ναι αυτό, παιδί μου; Τι'ναι αυτό, παιδί μου;'' ρώτησε την Πλάτωνος με τον γνωστό τρόπο του να επαναλαμβάνει τις φράσεις του εις διπλούν, ''Εθνικό Θέατρο; Εθνικό Θέατρο;'' ''Θα το ακούσετε τελειωμένο και θα καταλάβετε'' του απάντησε η συνθέτρια και τον καθησύχασε.
Ο Ξυδάκης πάλι θυμήθηκε τον αρχιλογιστή της Lyra με τα χαρακτηριστικά μαύρα περιβραχιόνια. Δεν μπορούσε με καμία κυβέρνηση να ξεχωρίσει τον Ξυδάκη απ' τον Ρασούλη και αποκαλούσε τον έναν με το επώνυμο του άλλου. Στο τέλος, όποτε τους έβλεπε στην εταιρεία, έλεγε ''Γεια σας, κύριε Ρασιδάκη'' κι έτσι καθάρισε και με τους δύο!
Στη συζήτηση τους μπήκε μοιραία και ο Σείριος με τις θρυλικές παραστάσεις του Χατζιδάκι στο ΖΟΟΜ της Πλάκας. Ο Ξυδάκης πρωτοεμφανιζόμενος ως ερμηνευτής έλεγε δύο τραγούδια στο πιάνο με το ένα από αυτά, την ''Άννα Καρένινα'' να ξεχωρίζει. Ένα βράδυ, αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος, τον πλησίασε μία τραγουδίστρια, γνωστή σήμερα, που βρισκόταν τότε στο ξεκίνημα της. ''Συγχαρητήρια, κύριε Ξυδάκη'' του είπε ''αυτή η Άννα Καρένινα, ξέρουμε με ποιον συγγραφέα τα είχε;'' Ο Χατζιδάκις γελούσε πολύ μ' αυτό το περιστατικό και όποτε κατέληγαν στο ''Πάρτι'' του Παγκρατίου μετά από το ΖΟΟΜ, έβαζε τον Ξυδάκη να το λέει και να το ξαναλέει. ''Με τον Τολστόι, έπρεπε να της απαντήσεις'' ήταν η υπόδειξη του και η ιλαρή διάθεση όλων κρατούσε μέχρι πρωΐας.
Στην ίδια σειρά παραστάσεων, αλλά σε άλλη ''φουρνιά'' καλλιτεχνών, η Λένα Πλάτωνος με την Έλλη Πασπαλά παρουσίαζαν live την ''Ηχώ και τα λάθη της''. Ως...bonus παιζόταν και η ''Καντέντσα της άνοιξης'' που έμελλε να κυκλοφορήσει το 1989, ένα χρόνο αργότερα, στο ''Σπάσιμο των πάγων'' από τον Σείριο. Ο Χατζιδάκις το λάτρευε αυτό το τραγούδι. Είχε μάθει τη σειρά του στο πρόγραμμα της Πλάτωνος και με την πρώτη νότα στο πιάνο, όπου κι αν βρισκόταν μέσα στον χώρο, πήγαινε μπροστά κι έπιανε μόνος του ένα τραπεζάκι για να το απολαύσει.
Ανέσυραν κι άλλες μνήμες, πολλές, ο Ξυδάκης με την Πλάτωνος χθες βράδυ. Στο τέλος τους έβαλα να ανοίξουν το βιβλίο με τα άπαντα του Καβάφη και όποιο ποίημα ''έπεφτε'' μπροστά τους να το διαβάσουν μαζί. Τους ηχογράφησα, έτσι, σα ντοκουμέντο. Το ποίημα ήταν το ''Εις το Επίνειον''. Οι δυο τους, άλλωστε, ηχογράφησαν το ίδιο διάστημα σχεδόν τους δικούς τους Καβάφηδες: Η Λένα Πλάτωνος τον κύκλο ''Καβάφης 13 τραγούδια'' με τη φωνή του Γιάννη Παλαμίδα, ο Νίκος Ξυδάκης έναν άλλο κύκλο σε ποίηση Διονύση Καψάλη με τίτλο ''Rue Lepsius - Μια μουσική προσωπογραφία του Κ. Π. Καβάφη'' με τη φωνή του Τάση Χριστογιαννόπουλου και την Ορχήστρα Al Mahabba του Καΐρου.
