Ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου γνώρισε την Κύπρο στον Γιώργο Χρονά, ένα από τα θέματα της νεανικής ζωής του ποιητή και της επόμενης. Συναντήθηκαν πρώτη φορά στο σαλόνι του Ευέλθονα Ψημολοφίτη σε ένα ιστορικό σπίτι της Κύπρου, παρουσία φίλων και της συχωρεμένης Νίκης Μαραγκού. Λίγο μετά ο Χρονάς εξέδωσε από την Οδό Πανός την πρώτη ποιητική συλλογή του Αλεξάνδρου, για την οποία ειπώθηκε ότι θυμίζει Baudelaire. ''Δεν έχω διαβάσει ποτέ Baudelaire'' απαντούσε ο Αλεξάνδρου στο συγκεκριμένο σχόλιο. Πρόσφατα κυκλοφόρησε πάντα από την Οδό Πανός το ''Τελευταίο Πάρτι'', πρώτος προσωπικός δίσκος του νέου καλλιτέχνη – μοναδικό ελληνικό φαινόμενο, σύμφωνα με τον Χρονά, αφού μόλις βγήκε σε 3.000 αντίτυπα, ο δημιουργός επέστρεψε στη χώρα του, μα το cd αντί να ''θαφτεί'', άρχισε να ζητείται από τα εναπομείναντα μεγάλα δισκοπωλεία. Ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου, που ο Μίκης Θεοδωράκης βάφτισε ''τραγουδοποιό'', πέρασε πάλι από την Αθήνα και η ακόλουθη συνέντευξη είναι η πρώτη που δίνει! Διαβάστε τη και γνωρίστε τον:
Πότε συνειδητοποίησες ότι έχεις το χάρισμα της σύνθεσης τραγουδιών;
Στην ηλικία των 25 ετών, πριν από τρία χρόνια δηλαδή. Το διαισθανόμουν ότι μπορούσα να φτιάξω τραγούδια, αλλά δεν προσπάθησα να το εκφράσω.
Και ποια ήταν η αφορμή που σου ''βγήκε'';
Κυρίως κάποιοι στίχοι της ποιήτριας Χρυστέλλας Μαγγανή που αυθόρμητα με οδήγησαν στη μελοποίηση τους, καθώς και η επιθυμία να τους παίξω με την κιθάρα και να τους ηχογραφήσω ως τραγούδια πλέον.
Μουσικές σπουδές έχεις κάνει;
Καθόλου, είμαι τελείως αυτοδίδακτος.
Όταν μπήκες στο στούντιο, είχες κατά νου κάποιον άλλο τραγουδοποιό; Σαν ύφος, σαν στυλ εννοώ.
Φυσικά, όλους αυτούς που μεγάλωσα με τα τραγούδια τους. Αλκίνοος Ιωαννίδης, Μάλαμας, Πασχαλίδης, αυτοί.
Είχες την τύχη να εκδώσεις σε μικρό χρονικό διάστημα το πρώτο σου βιβλίο από την Οδό Πανός. Πως έγινε αυτό ακριβώς;
Ήθελα πάντα να γνωρίσω τον Γιώργο που τον θαύμαζα σαν ποιητή. Την ποιητική συλλογή την είχα ολοκληρώσει στην Κύπρο, όπου μία καθηγήτρια μου εν αγνοία μου έβαλε τα ποιήματα σε έναν φάκελλο και τα έστειλε του Χρονά. Αυτό μου τό'πε ο ίδιος ο Γιώργος όταν γνωριστήκαμε και του ξανάδωσα στην ουσία τα ποιήματα μου. Ένιωσα αμηχανία και παράξενη χαρά όταν τα είδα τυπωμένα. Δεν είναι περίεργο για έναν άνθρωπο 25 ετών, που ήμουν εγώ τότε, να βλέπει τα ποιήματα του να ταξιδεύουν;
Και ο δίσκος;
Τα τραγούδια του δίσκου ήταν γραμμένα καιρό πριν. Έμενε να μπούμε στούντιο, να τα ενορχηστρώσουμε και να τα ηχογραφήσουμε. Αν δεν ήταν ο Γιώργος, τίποτα απ' όλα αυτά δε θα συνέβαινε.
Το cd περιέχει 11 κομμάτια. Υπάρχουν κι άλλα που έμειναν εκτός;
Είναι το σύνολο των τραγουδιών μου. Μάλλον ήταν η στιγμή για να βγουν. Μου έδωσαν όμως το έναυσμα για να ηχογραφήσω ακόμη δύο τραγούδια σε ένα στούντιο στην Κύπρο.
Σου βγαίνει αβίαστα το τραγούδι, δεν έχεις συνάψει επαγγελματική σχέση μαζί του.
Ακριβώς. Όποτε πιάνω την κιθάρα και σκαρώνω μια μελωδία, θεωρώ ότι έχω σχεδόν έτοιμο ένα νέο τραγούδι.
Θα ήθελες να ζήσεις απ' τη μουσική κάποια στιγμή;
Θα ήταν ωραίο, αλλά δύσκολο το βλέπω βάσει της μέχρι τώρα σχέσης μου με τη μουσική. Πάντως, δε γράφω για να γίνω έστω σιγά – σιγά επαγγελματίας τραγουδοποιός. Γράφω για να ακουστεί η μέσα φωνή μου.
Ήταν παρεμβατικός ως παραγωγός ο Χρονάς;
Η μόνη του παρέμβαση ήταν η βοήθεια του σε αισθητικό και ποιητικό επίπεδο. Μοιραζόμαστε και το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου. Σκεφτήκαμε ότι θα είναι ωραίο να υπάρχει στην εισαγωγή η φωνή του ποιητή, το γράψαμε και μας άρεσε.
Ο Χρονάς είναι πολυμελοποιημένος. Η Χρυστάλλα Μαγγανή όμως έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη δισκογραφία. Ανοίγει ένας κύκλος μαζί της ή κλείνει μ'αυτό το ένα cd σας;
Έχω την αίσθηση ότι θα κάνω κι άλλα τραγούδια σε στίχους αυτής της ποιήτριας. Προς το παρόν δεν έχω άλλο ποιητή κατά νου για να εμπνευστώ.
Τι σημαίνει τραγούδι για σένα;
Ένας τρόπος έκφρασης ανάλογα με τα συναισθήματα που σου γεννάνε η μουσική και ο στίχος.
Έχει δύναμη το τραγούδι;
Έχει, αν πρώτα αυτή η δύναμη αγγίξει πρωτίστως τον καλλιτέχνη τον ίδιο και μετά όλους τους άλλους.
Το τραγούδι είναι μέσο ψυχοθεραπείας ή επικοινωνίας με τον κόσμο;
Και τα δύο συμβαίνουν ταυτόχρονα.
Έχεις φανταστεί να παίζεις τα τραγούδια σου μπροστά σε 2.000 άτομα;
Ναι. Με τρομάζει η σκέψη, αλλά αν το έκανα θα ήταν ένας τρόπος να ξεπεράσω τον ίδιο μου τον εαυτό.
Τι άλλο κάνεις εκτός από το να γράφεις τραγούδια;
Στην Κύπρο τώρα ξεκίνησα μαθήματα μαγειρικής. Παράλληλα δουλεύω σε οικοδομές αν βρω κάνα καλό μεροκάματο. Κι εκεί δεν υπάρχουν πλέον πολλές δουλειές...
Είσαι λαϊκό παιδί εν ολίγοις. Η τέχνη των λαϊκών ανθρώπων είναι και πιο ορίτζιναλ, πιστεύεις;
Δεν το έχω σκεφτεί, αλλά δε νομίζω...Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Και ένας λαϊκός και ένας αριστοκράτης θα μπορούσαν να φτιάξουν καλά τραγούδια. Σίγουρα ωστόσο είναι φυσικό από κάποιον λαϊκό να βγαίνουν εντονότερα συναισθήματα.
Εσύ πως θα χαρακτήριζες τα τραγούδια σου; Κοινωνικά, ερωτικά;
Όπως τα χαρακτήρισε ο Γιώργος Χρονάς: Πορτραίτα ανθρώπων. Μου αρέσει να προσεγγίζω τους άλλους ανθρώπους ανάλογα με τη δική τους διάθεση.
Αγαπάς τους ανθρώπους;
Διαφορετική ειν' η αγάπη για τους γονείς μου, για τα παιδιά της Αφρικής και για τον έρωτα. Δύσκολα περιγράφεται η αγάπη ως συναίσθημα.
Είχες την ευκαιρία να παίξεις live τα τραγούδια στην Κύπρο;
Το απέφυγα λίγο γιατί ένιωθα ότι ακόμη δεν ήμουν έτοιμος.
Είσαι πολύ εσωστρεφής. Σε τρομάζει η άμεση επαφή με τον κόσμο;
Με τρομάζει η ιδέα του άγνωστου. Δεν έχω την εμπειρία της επαφής με το κοινό, που λέμε.
Μέσω του Χρονά, γνώρισες την αφρόκρεμα των Ελλήνων μουσικών, από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Σταμάτη Κραουνάκη μέχρι τη Λένα Πλάτωνος. Υπάρχει κάποια γνωριμία που την περίμενες ιδιαίτερα;
Με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Τον είδαμε μαζί με τον Γιώργο σε μια καταπληκτική συναυλία στη Ρόδο. Μου έκανε εντύπωση η φιλικότητα και η απλότητα του όταν πήγαμε μετά και του μιλήσαμε. Όσο για τον Θεοδωράκη, με εντυπωσίασαν αυτά που έλεγε κι η ίδια η ροή του λόγου του κατά τη συνέντευξη που έδινε στον Γιώργο κι ήμουν παρών.
Στο ''Τελευταίο Πάρτι'', ωστόσο, συνεργάστηκες στις ενορχηστρώσεις με έναν ''αθόρυβο'' συνθέτη, τον Νίκο Πιτλόγλου.
Ο Νίκος ήταν ενορχηστρωτής και ηχολήπτης των τραγουδιών. Με βοήθησε πάρα πολύ με τις συμβουλές του. Ακούγαμε κάτι, μας άρεσε, το κρατάγαμε και πηγαίναμε στο επόμενο. Δουλέψαμε καλά για τέσερις μήνες στο ARION Studio του Νέου Κόσμου.
Είχες κάποια ενορχηστρωτική γραμμή δική σου ή εμπιστεύθηκες απόλυτα τον Πιτλόγλου;
Είχα κάποιες ιδέες, αλλά του άφησα απόλυτη ελευθερία. Ο Νίκος είναι πολύ έμπειρος και μπήκε για τα καλά στη μουσική μου και στους στίχους του Γιώργου και της Χρυστάλλας.
Το cd κυκλοφόρησε μαζί με το τεύχος 159 της Οδού Πανός – αφιέρωμα στον Γιάννη Βαρβέρη. Περιοριστικό αυτό στο πλαίσιο της λεγόμενης διανομής ή μήπως το αντίθετο;
Το θεωρώ πολύ σημαντικό για μένα και δε θα ήθελα να κυκλοφορήσει πουθενά αλλού πέραν της Οδού Πανός. Λόγω και της σχέσης μου με τον Γιώργο, αλλά και του ότι όλο το project σχετίζεται με την ποίηση. Το παράδοξο είναι ότι μεγάλα δισκοπωλεία παραγγέλνουν κομμάτια. Έτσι ακούω, αν και άσχετος είμαι στα της διανομής.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πεις μια οριακή στιγμή για σένα από τότε που ασχολήθηκες με το τραγούδι.
Στην Κύπρο γιορτάζουμε όλες τις ελληνικές εθνικές επετείους. Πρόσφατα στην αντιφασιστική εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου, η καθηγήτρια στην Τεχνική Σχολή που πηγαίνω, μου ζήτησε να τραγουδήσω την ''Πατρίδα'' του Αλκίνοου. Δεν ήθελα, γιατί αρχικά το φοβόμουν. Βγήκα τελικά και το έπαιξα με την κιθάρα με ένα δικό μου τρόπο και μετά εισέπραξα συγχαρητήρια. Δεν ένιωσα παρ' όλα αυτά ότι τους άγγιξα και ιδιαιτέρως. Το λέω αυτό, γιατί ακόμη πιο πρόσφατα, στην εκδήλωση της 17ης Νοέμβρη για το Πολυτεχνείο, μία άλλη καθηγήτρια με έβαλε να τραγουδήσω το ''Κάποτε θά'ρθουν'' του Σιδηρόπουλου. Αυτή ήταν που έδωσε εντολή να σβήσουν τα φώτα με το που πήρα τη θέση μου στη σκηνή. Στα μισά του τραγουδιού, ξεκίνησαν τα φλας των φωτογραφικών μηχανών. Με έλυσε όλο αυτό καθώς ένιωθα ότι δεν υπήρχε κόσμος και τραγουδούσα από μένα για μένα.
Αλέξανδρε, σ' ευχαριστώ γι' αυτή την πρώτη σου συνέντευξη.
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ όλους.
* Το cd του Αλέξανδρου Αλεξάνδρου με τίτλο ''Το τελευταίο πάρτι'' κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013 μαζί με το τεύχος 159 του περιοδικού Οδός Πανός. Μουσική και ερμηνεία δική του, σε ποίηση Χρυστάλλας Μαγγανή (9), Γιώργου Χρονά (1) και ακόμη ένα τραγούδι σε στίχους δικούς του και της Μαγγανή. Ενορχηστρώσεις από τον Νίκο Πιτλόγλου. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε εικαστικά ο Πέτρος Παράσχης. Το ''Τελευταίο πάρτι'' το βρίσκετε και στα δισκοπωλεία της Αθήνας.
