Είναι νέα σχετικά πρόσωπα στο ελληνικό τραγούδι με περγαμηνές ήδη στις αποσκευές τους και με σημαντικό έργο! Ο Θέμης Καραμουρατίδης έσμιξε με τη Γιώτα Νέγκα και μαζί έφτιαξαν τον πιο καθαρόαιμο λαϊκό ελληνικό δίσκο των τελευταίων χρόνων: Τραγούδια ανόθευτα με τη στόφα των παλιών μαστόρων που θα μπορούσαν να έχουν αποδοθεί από την Καίτη Γκρέυ και την Πόλυ Πάνου αν δε βρισκόμασταν στο 2014. Επειδή όμως ακριβώς βρισκόμαστε στο 2014 και το λαϊκό τραγούδι είναι κάπως σαν ξέφραγο αμπέλι, κάλεσα τον συνθέτη και την ερμηνεύτρια του για μία μεγάλη συζήτηση εφ' όλης της ύλης, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ευθύς αμέσως. Μετά, μπορείτε να περάσετε από τον Σταυρό του Νότου και να τους απολαύσετε. Θα είναι εκεί για δύο ακόμη Δευτέρες να δίνουν στο κοινό τους το πιο ζωογόνο Καινούριο φιλί, προϊόν της χημείας τους και του σεβασμού τους στο ποιοτικό λαϊκό τραγούδι.
Κατ'αρχάς πείτε μου αν εμφανιστήκατε την ίδια χρονική περίοδο στο ελληνικό τραγούδι.
Γιώτα Νέγκα: Εγώ εμφανίστηκα το 2003 δισκογραφικά...Κι εσύ;
Θέμης Καραμουρατίδης: Εγώ λίγο αργότερα, είμαι λίγα χρόνια στα live, ενώ εσύ είχες μια πορεία αρκετά μεγαλύτερη.
Πότε ακριβώς δηλαδή, Γιώτα, ξεκίνησες να τραγουδάς;
Γ.Ν.: Από το σχολείο. Επαγγελματικά ξεκίνησα στο γυμνάσιο μαζί με τον μπουζουξή Μανώλη Καραντίνη, παιδάκια κι οι δύο, όπου παίζαμε τα σαββατοκύριακα. Αυτό ήταν κάτι σαν πρόβες τζενεράλε, γι'αυτό και θεωρώ κανονική αφετηρία μου το ΄90 όταν φτιάξαμε με φίλους το ''Έμμετρο''.
Κι εσύ, Θέμη, από τη Μικρή Άρκτο ουσιαστικά μας συστήθηκες.
Θ.Κ.: Συμμετείχα στην Ακρόαση της Μικρής Άρκτου του Καρασούλου τότε κι εκεί γνώρισα τα άλλα παιδιά, τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο και τη Νατάσσα Μποφίλιου.
Και οι δύο κάνατε ένα μεγάλο ξάνοιγμα, όμως: Εσένα, Θέμη, σου είπαν τραγούδια η Τσανακλίδου, η Γαλάνη και ετοιμάζεται κι η Αρβανιτάκη, ενώ εσύ, Γιώτα, συνεργάστηκες με Κορακάκη, Καλαντζόπουλο και πολλούς – πολλούς ακόμη συνθέτες.
Θ.Κ.: Νομίζω ότι αυτή η φάση κάνει κύκλο, φεύγει και ξανάρχεται. Τα πράγματα είναι πιο άνετα συγκριτικά με τη δισκογραφία του 2000 που ακόμη υπήρχε βιομηχανία τραγουδιού. Τώρα που όλα έχουν γίνει πιο δυσκίνητα, αλλά και πιο καλλιτεχνικά, γυρνάμε σε παλιούς τρόπους.
Γ.Ν.: Η δική μου διαδρομή είχε ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Ξεκίνησα με ένα τραγούδι του Καλαντζόπουλου και ήμουν πολύ τυχερή που το είπα. Συνέχισα με έναν ολόκληρο δίσκο με τον Κορακάκη με λαϊκά τραγούδια, ακολούθησε το άλμπουμ ''Έχω άνθρωπο'' με τον Γκόνη και έκτοτε πέρασαν εφτά χρόνια που εγώ λόγω συγκυριών δε μπόρεσα να ξανακάνω προσωπικό δίσκο. Είχα αρκετά σχέδια, όπως και με τον Θέμη λέγαμε να κάνουμε δίσκο εδώ και χρόνια. Οι συμμετοχές που έκανα λοιπόν μου έδωσαν την ευκαιρία να συνεργαστώ με τραγουδοποιούς και συνθέτες. Χαίρομαι σήμερα για όλα όσα έχω κάνει.
Πυκνώνουν οι φωνές που σας χαρακτηρίζουν εσένα, Θέμη, ως καλύτερο συνθέτη της νέας γενιάς και σένα, Γιώτα, αντίστοιχα ως καλύτερη λαϊκή τραγουδίστρια της γενιάς σου. Πως τα ακούτε αυτά;
Γ.Ν.: Εγώ πραγματικά θεωρώ ότι ο Θέμης είναι από τους σημαντικότερους συνθέτες που έχουνε δώσει πάρα πολλά. Πόσω μάλλον τώρα που μ'αυτό το δίσκο που κάναμε, μας έδωσε και το στίγμα του καθαρού λαϊκού τραγουδιού, το οποίο εγώ δεν το είχα υποπτευθεί από μέρους του.
Θ.Κ.: Πιστεύω ότι η Γιώτα σίγουρα είναι η πιο σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια που έχουμε αυτή τη στιγμή, απλώς όλα αυτά δεν με πολυενδιαφέρουν, οι ταμπέλες εννοώ: Αυτό είναι το πιο ''μπροστά'', το πιο ''σπουδαίο'', το πιο ''σημαντικό''. Δεν υπάρχει τίποτα ''πιο σπουδαίο'', υπάρχει το ''σ'αφορά – δε σ' αφορά'', το ''σ'αγγίζει – δε σ' αγγίζει'', διότι για 10.000 ανθρώπους μπορεί να είναι ''σπουδαίο'', για άλλους τόσους όμως να είναι σκουπίδι. Δε θέλω βαφτίσια, θέλω να κάνω πράγματα και να νιώθω καλά.
Πότε είπατε εσείς οι δύο ότι θα κάνετε δίσκο;
Γ.Ν.: Το 2009.
Θ.Κ.: Και δεν το είπαμε εμείς, η Νατάσσα το είπε.
Γ.Ν.: Ναι, ναι!
Θ.Κ.: Τελειώνει η παράσταση μας και φωνάζει η Νατάσσα τη Γιώτα, με δείχνει και της λέει ''Να, αυτός θα σου κάνει δίσκο''.
Η Μποφίλιου την έχει αυτή τη γενναιοδωρία. Στα λίγα live της που έχω παρακολουθήσει, πάντα θα ανεβάσει κάποιον συνάδελφο της να μοιραστούν τη σκηνή.
Γ.Ν.: Και αυτό που είπε η Νατάσσα πραγματοποιήθηκε μετά από πέντε χρόνια. Άργησε λίγο βέβαια.
Το υλικό, Θέμη, ταιριάζει απόλυτα στη φωνή της Γιώτας. Το είχες γράψει ήδη ή έγινε επί τούτου;
Θ.Κ.: Κατ' αρχάς η Γιώτα με κάλεσε. Μου έκανε ένα τηλέφωνο τον Ιούνιο: ''Θες να κάνουμε ένα δίσκο;'' Οπότε όταν ήρθε η στιγμή σκέφτηκα κάποια τραγούδια ήδη γραμμένα, τα οποία θα πήγαιναν στη φωνή της, όπως είναι οι δύο επανεκτελέσεις μέσα στο δίσκο και κάποια άλλα κομμάτια.
Γ.Ν.: Εγώ τον κάλεσα κι αυτή ήταν η τρίτη μας προσπάθεια, Στην πρώτη γεννήθηκε το ''Θρυψαλάκι'', ένα κομμάτι που θα έμπαινε σε δικό μου πολυσυλλεκτικό δίσκο, ο οποίος ποτέ δεν κυκλοφόρησε λόγω των ανακατατάξεων με τις εταιρείες. Τελικά αποφασίσαμε να μπει στο προσωπικό άλμπουμ του Θέμη, ''Έχω ένα σχέδιο'', ως το μοναδικό μη live κομμάτι. Η δεύτερη φορά με μερικά νέα τραγούδια πάλι δεν ευδοκίμησε λόγω της ίδιας κατάστασης – θα τό'χε η μοίρα μου. Κι έτσι όταν ξαναβρεθήκαμε, του είπα ''Τρίτη και φαρμακερή, νομίζω θα τον πετύχουμε τώρα'' και το πετύχαμε!
Θ.Κ.: Ο δίσκος βγήκε από τη Feelgood σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο και με τρομερή διάθεση στήριξης από το δυναμικό της εταιρείας. Θέλει κότσια και πίστη να βγάζεις ένα λαϊκό δίσκο σε εποχές που όλα κοιτάνε αλλού...
Τι εννοείς ''κοιτάνε αλλού'';
Γ.Ν.: Συμφωνώ με τον Θέμη, αν υποτεθεί πως το λαϊκό τραγούδι έχει μείνει σε ένα επίπεδο όπου αναπαράγουμε τα παλιά χωρίς να τολμήσουμε να συνεχίσουμε τη συγκεκριμένη παράδοση. Και στα live κυρίως ακούς όλο επανεκτελέσεις, ελάχιστα είναι τα νέα τραγούδια που θα μπορέσουν να σταθούν δίπλα στα παλιά καθιερωμένα. Όλοι λέμε ''Βάλλεται το λαϊκό τραγούδι'', αλλά δεν κάνουμε και κάτι για να το στηρίξουμε.
Αυτό ισχύει τουλάχιστον για το δικό σας πρόγραμμα, αφού παίζετε μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού διασκευές.
Γ.Ν.: Οι δικές μας παραστάσεις στον Σταυρό του Νότου γίνονται ούτως ή άλλως με άξονα το καινούργιο υλικό, με σκοπό να το επικοινωνήσουμε με ένα τρόπο που μας εκφράζει, δηλαδή ''αγκαλιασμένο'' από λίγα παλιά λαϊκά ώστε να αναδειχτεί η συνέχεια που έλεγα πριν.
Θέμη, πρώτη φορά σ'το λέω ότι μου αρέσει να σε ακούω να τραγουδάς. Θα τολμούσες να κάνεις ένα δίσκο όπου θα έλεγες εσύ τα τραγούδια σου;
Θ.Κ.: Χαίρομαι που μου το λες. Μπορεί να τολμούσα και παρεμπιπτόντως σήμερα σκεφτόμουν να κάνω ένα δίσκο πολύ ιδιαίτερο, αλλά έλεγα ποιος θα τον έβγαζε...
Όταν λες πολύ ιδιαίτερο;
Θ.Κ.: Τραγούδια, ας πούμε, που θα είναι ενορχηστρωμένα με ένα πιάνο, ένα βιολί και τίποτα άλλο. Είναι δύσκολο να προτείνεις κάτι τέτοιο σε έναν ερμηνευτή και να το πει όπως το θέλεις. Δε μπορεί εγώ ν'ακούω τη Γιώτα στα λαϊκά και να της πω ''Πάμε να κάνεις τώρα ένα με τσέλο – βιολί''.
Θα μπορούσε, ενθυμούμενος τη Γιώτα στο Μέγαρο που τραγούδησε Μάνο Χατζιδάκι δίπλα στον Ηλία Λιούγκο.
Θ.Κ.: Θα μπορούσε, ναι, η Γιώτα έχει κάνει πολλά τέτοια, πολλές αποκλίσεις. Είναι η ώρα όμως να χαράξει μία συγκεκριμένη πορεία για να μπορέσει να πάρει αυτό που της αξίζει απ'την άποψη του τραγουδιστικού στίγματος. Δεν αρκεί να λένε όλοι ''Τι ωραία τραγουδίστρια''!
Ισχύει. Όταν λες το όνομα Γιώτα Νέγκα το μόνο που θ'ακούσεις είναι το ''Ωραία τραγουδίστρια''!
Γ.Ν.: Το στίγμα μου που λέει ο Θέμης δεν έχει επιτευχθεί λόγω μεγάλων κενών στη δισκογραφία. Σαφώς και σαν άνθρωπος, καλλιτέχνιδα και ολοκληρωμένη προσωπικότητα θέλω να πω πράγματα που θα δοκιμαστώ εγώ μαζί τους, που θα ακουστούν πρώτη φορά από μένα. Τραγούδια που όταν βγουν στο φως, αν θέλεις, θα είναι η δική μου γέννα. Αυτό που έβγαινα και έλεγα τραγούδια παλιά, ήδη αγαπημένα, δημιούργησε έναν πυρήνα ανθρώπων που με αγάπησαν έτσι σαν ερμηνεύτρια. Το προσωπικό ρεπερτόριο μού έλειψε, αυτό που θα με πήγαινε πιο πέρα.
Στο ''Καινούριο φιλί'', Θέμη, πολλά από τα τραγούδια θα μπορούσε να τα έχει πει η Καίτη Γκρέυ αν ζούσαμε σε άλλες εποχές. Αναρωτιέμαι ποιο είναι το μέγεθος της τριβής σου με το εν λόγω ρεπερτόριο.
Γ.Ν.: Είναι πολύ ωραίο αυτό που μας λες. Ήταν μέσα στους στόχους μας!
Θ.Κ.: Δεν έχω ακούσει τόσα πολλά παλιά λαϊκά, αρκετά όμως ώστε να εγγραφούν μέσα μου.
Γ.Ν.: Ο Θέμης έχει τη φρεσκάδα και την ωριμότητα του συνθέτη μαζί.
Θ.Κ.: Θέλω να πιστεύω ότι αυτός ο δίσκος είναι σωστά δομημένος.
Τι εισπράττετε από τον κόσμο;
Γ.Ν.: Το γουστάρουν! Τα μάτια είναι υγρά και λαμπιρίζουν από κάτω, βλέπουμε χαμόγελα. Θα είμαστε σίγουρα γι' αυτή τη Δευτέρα και την επόμενη στον Σταυρό του Νότου. Το καλοκαίρι θα είναι πολύ μικρότερη η περιοδεία μας, δυο – τρία πράγματα θα κάνουμε ώστε να το επικοινωνήσουμε και εκτός Αθηνών, αλλά από τον άλλο χειμώνα ετοιμάζουμε μεγάλη βόλτα!
Θ.Κ.: Ο δίσκος αυτός από πολλές απόψεις είναι μία πρόταση: Αποτελεί νέα συνεργασία, φτιάχτηκε λίγο α λα παλαιά και θέλουμε να τον κρατήσουμε ''ζωντανό'', καθώς θέλει το χρόνο του για να ανακαλυφτεί. Δεν διαθέτει αυτό που λέμε το hit, αλλά έχει μια αυτοτέλεια.
Γ.Ν.: Δεν είναι τυχαίο ότι ο κάθε παραγωγός δεν παίζει μόνο ένα συγκεκριμένο τραγούδι, αλλά όλα τα κομμάτια έχουν κάνει τον κύκλο τους.
Όταν καλείσαι να κάνεις ένα δίσκο, Θέμη, σκέφτεσαι τη δημιουργία ενός τραγουδιού που θα ''παρασύρει'' και τα υπόλοιπα;
Θ.Κ.: Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε λειτούργησα έτσι και δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό. Το ίδιο με ρωτούσαν με κάποια τραγούδια από τις ''Μέρες του φωτός'' και το ''Μέχρι το τέλος'' που ξεχώρισαν και ακούστηκαν κατά κόρον. Νομίζω πως η επιδίωξη του σουξέ είναι αυτή που δε θα σε οδηγήσει ποτέ να κάνεις σουξέ και ποτέ, μα ποτέ δε θεωρώ ότι αν βγει ένα κομμάτι με κάποιον τραγουδιστή θα πάρει κάτι από την επιτυχία του. Το σουξέ είναι ένα κυνήγι που μόνο άγχος μπορεί να φέρει και αυτοκαταστροφή.
Γ.Ν.: Δεν είναι και βραχύβιο το σουξέ;
Μπορεί όμως το σουξέ να είναι και ένα πολύ ωραίο τραγούδι.
Γ.Ν.: Ναι, αλλά έτσι δεν υπόκειται στους νόμους της κατασκευής, αλλά στην αλήθεια που εμπεριέχει. Αν ένα σουξέ ξεπηδήσει από ένα δίσκο απρόσμενα, είτε αμέσως, είτε αργότερα, δεν πρόκειται για σουξέ, μα για τραγούδι που αγαπήθηκε.
Ας πούμε, το ''Με τα μάτια κλειστά'' και σουξέ έγινε και ένα υπέροχο τραγούδι ήταν.
Γ.Ν.: Που δε φτιάχτηκε όμως για να γίνει σουξέ. Ήταν ένα υπέροχο, όπως λες, τραγούδι που ο Καλαντζόπουλος είχε στο συρτάρι του για 5 – 6 χρόνια.
Θ.Κ.: Παραήταν καλό για να μη γίνει σουξέ αυτό το τραγούδι!
Μιλήστε μου λίγο για τις διαυγείς ενορχηστρώσεις του δίσκου.
Θ.Κ.: Θέλαμε να είναι στη φιλοσοφία δίσκων που αγαπούσα ανέκαθεν. Να μιλάνε απλά τα τραγούδια και να μπορούν να παίζονται σε παρέες με μία κιθάρα. Βλέπεις, ας πούμε τη Lana Del Ray, κάνει παραγωγάρες, αλλά δε λες ότι με μία κιθάρα θά'ναι ίδια τα τραγούδια της απ' ότι στο δίσκο. Πείσμωσα λίγο μ' αυτό το δίσκο, δεν γούσταρα ενορχηστρωτικούς ελιγμούς. Ήθελα καθαρό τον ήχο του.
Μιλώντας πριν για το στίγμα σου, Γιώτα, και τώρα για τις ενορχηστρώσεις, πως θα φανταζόσουν να τραγουδάς πάνω σε μία ηλεκτρονική συχνότητα και όχι σε ένα κλασικό τραγούδι;
Γ.Ν. Δε μπορώ να σου απαντήσω, γιατί στο ''Καινούριο φιλί'' ο Θέμης με διάβασε χωρίς να πούμε και πάρα πολλά και με έβαλε ακριβώς στο κέντρο μου.
Θ.Κ.: Η Γιώτα έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον απ' αυτό που ξέρουμε. Θα μπορούσε να κάνει έναν ηλεκτρονικό δίσκο και να είναι ενδιαφέρον το αποτέλεσμα, αλλά θεωρώ σημαντικό το λαϊκό της κομμάτι και με δρόμο μπροστά της! Θα ήταν και λίγο χυδαίο να μην κάνεις με τη Γιώτα λαϊκό δίσκο και ξανά λαϊκό δίσκο. Μου τη σπάει που κάνουμε σα να θέλουμε να ξεχάσουμε τη ρίζα μας και να πούμε ότι είμαστε πολύ Ευρωπαίοι. Τι να κάνουμε, τελικά δεν είμαστε και τόσο Ευρωπαίοι, βλέπουμε ότι το λαϊκό τραγούδι είναι εκεί και υπάρχει. Ακόμη και αυτοί που χλευάζουν το λαϊκό, το ανακινούν με τον τρόπο τους. Πρέπει να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε ότι κάνουμε, ζούμε το 2014 σε μια ταλαίπωρη χώρα και δεν είμαστε ούτε Λονδρέζοι, ούτε Αμερικανοί, ούτε Γερμανοί. Δεν την ξέρουμε πια τόσο καλά τη jazz μουσική.
Δεν έχεις άδικο. Πριν χρόνια όλοι οι Έλληνες τραγουδιστές του εντέχνου έβγαιναν και δήλωναν ότι λατρεύουν Tom Waits, είχε γίνει κλισέ πια...
Θ.Κ.: Πρέπει να έχουμε λίγο πιο απελευθερωμένη συνείδηση. Αγαπώ όλα τα είδη της μουσικής και ψάχνομαι. Αυτό που δε μπορώ είναι ο σνομπισμός. Δε μας φτάνουν τα χάλια μας, σηκώσαμε και ψηλές μύτες.
Που το διαβλέπεις αυτό;
Θ.Κ.: Κατ' αρχάς έχουμε γίνει όλοι παντογνώστες και νομίζουμε ότι έχουμε τις λύσεις για τα πάντα. Όλοι έγιναν κοσμικοί, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, κριτικοί. Ξαφνικά ξύπνησαν οι συνειδήσεις σε μια χώρα που κοιμόταν όρθια για 30 χρόνια. Όλοι έχουν διαμορφωμένη πολιτική αντίληψη. Κάτσε, ρε φίλε, από που τη διαμόρφωσες;
Με το διαδίκτυο ασχολείσαι, Γιώτα;
Γ.Ν.: Ναι, αλλά δεν κρεμιέμαι απ' αυτό. Το χρησιμοποιώ για καμιά επικοινωνία, κάνα μήνυμα. Είχα τρία προφίλ στο facebook, δεν είχα χρόνο να απαντάω και τα έκλεισα. Κράτησα μόνο το ένα.
Μίλησες πριν, Θέμη, για δικαστές και κριτικούς. Επειδή στο διαδίκτυο έχω πέσει σε πικρόχολα σχόλια που αφορούν τη δουλειά σου, παίζει να οφείλονται σε φθόνο δεδομένου των συνεργασιών σου σε τόσο νέα ηλικία;
Θ.Κ.: Εγώ θέλω να αισθάνομαι καλά με ότι κάνω. Θα ήταν μεγάλη προδοσία να έλεγα όχι σε συνεργασία με μία κορυφαία τραγουδίστρια σαν την Τάνια ή την Ελευθερία. Δεν έχω πίκρα μ' αυτό που λες, αντίθετα θεωρώ ότι είμαι και καλοπερασάκιας και δε με απασχολούν σε μεγάλο βαθμό.
Να σου πω: Θυμάμαι ότι μετά τη συναυλία σας στην Τεχνόπολη με τη Μποφίλιου είχες εκφραστεί δημόσια με παράπονο για τα αρνητικά σχόλια κάποιον. Ήμουν έτοιμος να σου γράψω κι εγώ ''Βρε Θέμη, τι χαλιέσαι; Είχατε εφτά χιλιάδες κόσμου, δεν δικαιούστε να έχετε και άλλους πέντε χιλιάδες αρνητές'';
Θ.Κ.: Δεν ήταν θέμα το σε πόσους άρεσε ή όχι. Εγώ αναφέρομαι σε ''δημοσιογράφους'' που κάνουν μισά ρεπορτάζ, δηλαδή κάπου γράφτηκε ότι σε εκείνη τη συναυλία ο κόσμος έφευγε ανά εκατοντάδες! Ένας κανονικός δημοσιογράφος δε θα το έγραφε ποτέ αυτό. Θα έλεγε ότι έκλεινε το μετρό στις 12 και ο κόσμος έφευγε για να προλάβει! Τα ανεπιβεβαίωτα ρεπορτάζ είναι το μεγάλο μου θέμα εμένα. Παιδάκια που μπορούν να πάρουν μία στήλη σε οποιοδήποτε έντυπο και να γράφουν κριτική δίσκων – δε θα τους πει κανείς ''μην το κάνεις''! Ξαφνικά ισχυροποιούνται και γίνονται κάποιοι, γράφοντας μια εξυπνάδα που να βγάζει γέλιο κι αυτό τώρα είναι κριτική!
Γιώτα, πέραν της φωνής σου, τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο δημοφιλές λαϊκό πρόσωπο; Οι λαϊκές καταβολές σου, ενδεχομένως;
Γ.Ν.: Δεν ξέρω να σου πω το λόγο, ειλικρινά. Δεν είμαι πάντα πληθωρική στη σκηνή.
Άμα γεράσεις εσύ θά'σαι κάτι σαν τη δική μας Cesaria Evora!
Γ.Ν.: Σ' ευχαριστώ, μεγάλη μου τιμή (γέλια)! Το τραγούδι μπήκε από μόνο του στη ζωή μου, φώλιασε. Ως παιδούλα, άφηνα το παιχνίδι για να πάω στο τραγούδι. Όταν είμαι στη σκηνή νιώθω μεγάλη αγάπη για όλους. Ένα ζευγάρι μάτια μπορούν να με κρατήσουν όλο το βράδυ. Δε με νοιάζει τόσο να με θαυμάζουν. Έτσι είμαι φτιαγμένη. Θέλω αυτή την αγάπη να τη νιώθουν κι οι άλλοι. Θέλω να χαμογελάς όταν χαμογελάω, να κάνουμε μαζί το ταξίδι, όχι νά'μαι εγώ πάνω κι εσύ από κάτω. Κάποιοι αυτό μπορεί να το καταλαβαίνουν.
Θ.Κ.: Η Γιώτα έχει καταφέρει να υπάρχει αθόρυβα. Τα πιο διάσημα τραγούδια της έχουν επιβληθεί μέσω του ό,τι είναι η ίδια σαν άνθρωπος. Της αναγνωρίζω ότι δε λειτουργεί εκβιαστικά. Ξαναλέω ότι η καριέρα της δεν είναι αντίστιχη του ταλέντου της!
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο σύνθετη των τεχνών;
Θ.Κ.: Με γοητεύουν όλες οι τέχνες, κάθε μια έχει διαφορετικό ρόλο, αλλά εγώ προσωπικά θαυμάζω το χορό περισσότερο απ' όλες, γιατί ίσως έχω τη μεγαλύτερη απόσταση (γέλια). Θαυμάζω τους χορευτές όχι μόνο για τη σωματική τους διάπλαση, αλλά και για την ηρεμία τους.
Γ.Ν.: Επειδή έχω δουλέψει για θέατρο, θα μπορούσα να πω ότι βρίσκω ενδιαφέρουσα τη μίξη τραγουδιού και υποκριτικής, αλλά γενικότερα θα σου έλεγα ότι θαυμάζω τη δημιουργία. Επειδή δε με θεωρώ δημιουργό, δε γεννάω κάτι από το μηδέν, το λέω!
Και ο τραγουδιστής δεν συνδημιουργεί;
Γ.Ν.: Εγώ το νιώθω κάπως σαν τον μαιευτήρα τον τραγουδιστή. Δεν του ανήκει εξ ολοκλήρου το μωρό, το έργο δηλαδή, αλλά η στιγμή που το φέρνει στον κόσμο. Βρίσκω εγώ ένα γήπεδο να το κάνω, ενώ ο δημιουργός γεννάει από το μηδέν!
Υπάρχει ερωτισμός, χημεία στη σχέση δημιουργού και εκτελεστή;
Γ.Ν.: Δεν έχει να κάνει πάντα με τα πρόσωπα, αλλά με τις προσωπικότητες και το έργο. Οι δουλειές που έχουν ερωτισμό φαίνονται ένεκα αρμονίας!
Θ.Κ.: Εγώ δε μπορώ να μην είμαι ερωτευμένος με τους συνεργάτες μου, με το ταλέντο τους και με τη δουλειά τους. Μου είναι αδύνατο να δουλέψω με ένα στιχουργό και να μην έχω καψούρα γι' αυτό που κάνει.
Γ.Ν.: Κατ' αρχάς πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος θαυμασμός, όπως υπάρχει και στον έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων.
Δουλειά κατά παραγγελία θα κάνατε;
Θ.Κ.: Εξαρτάται την παραγγελία. Εσύ δε θά'κανες ένα ντοκιμαντέρ για τον Χατζιδάκι; Ενώ για τη Lady Gaga δεν θα έκανες (γέλια)
Άλλο αυτό. Όχι, για τη Lady Gaga δε θα έκανα τίποτα, γιατί δεν τη ''γνωρίζω''.
Θ.Κ.: Είναι σαν να μου έλεγαν εμένα να κάνω εν είδει παραγγελίας ένα δίσκο για τη Σαβίνα Γιαννάτου, κάτι που θα με ενεργοποιούσε απόλυτα. Λατρεύω τη Σαβίνα!
Πωλείται το cd σας στα live; Δεν είναι πια ένας τρόπος τα live να κινηθεί η δισκογραφία;
Θ.Κ.: Είναι σίγουρα. Σε μας φεύγουν τα cd σε διψήφιο αριθμό, όχι πολύ μεγάλο, μη φανταστείς δηλαδή ότι αγγίζει τα 30 cd κάθε βράδυ. Επίσης, μην ξεχνάς ότι στα μαγαζιά κάποιος δίνει 15 ευρώ και δύσκολα θα δώσει άλλα 10 για να πάρει και το δίσκο.
Γ.Ν.: Ενδεικτικό της κρίσης είναι. Φαίνεται η δυσκολία του κόσμου να καταναλώσει αυτό που θέλει.
Είναι ο ακροατής και ένας στυγνός καταναλωτής;
Θ.Κ.: Ναι, αλλά εν προκειμένω δεν κάναμε ένα δίσκο με σκοπό να έρθει ο άλλος στο live να τα σπάσει και να ξεκαυλώσει.
Να ρωτήσω κάτι αφελές; Αν σου πρόσφεραν, Γιώτα, 7.000 ευρώ τη βραδιά θα δεχόσουν να ανοίγεις το πρόγραμμα της Βίσση ή της Βανδή;
Γ.Ν.: Δε νομίζω ότι θα ενδιέφερε κάτι τέτοιο το δικό μου κοινό. Μακάρι να μην αναγκαστώ να τραγουδήσω κάπου για τα χρήματα που ούτε θα με ενδιαφέρει, ούτε θα τους ενδιαφέρω. Δε θέλω να το κάνω. Θέλω να τραγουδάω σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται γι' αυτό που έχω να πω! Δεν ξέρω που μπορεί να πάει η κατάσταση και κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κάνει για να επιβιώσει.
Βλέπω κρατάς και μια πισινή, λοιπόν.
Γ.Ν.: Ξέρεις γιατί; Αν αύριο χρειάζεται να κάνει μια εγχείρηση η μάνα μου και δεν έχω λεφτά, σου λέω θα κάνω τα πάντα για να τα μαζέψω! Μιλάω πολύ καθαρά!
Θ.Κ.: Επειδή εγώ για τα λεφτά ούτως ή άλλως δεν θα έκανα κάτι, άμα γούσταρα έναν τραγουδιστή θα έκανα συνεργασία, δεν θα έλεγα όχι. Ας πούμε άκουσα τις προάλλες τον Πασχάλη Τερζή στο Μέγαρο κι έπαθα πλάκα.
Ας κλείσουμε με τα προσεχή σας σχέδια.
Γ.Ν.: Εγώ θα συμμετέχω ως Κορυφαία του Χορού σε παράσταση στην Επίδαυρο με τον Μουμουλίδη σε μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Πολύ σημαντικό το θεωρώ για την τέχνη μου αυτό!
Θ.Κ.: Ετοιμάζω έναν δίσκο με τον Οδυσσέα Ιωάννου στους στίχους για τη Νατάσσα Μποφίλιου και τον Σωκράτη Μάλαμα. Ενδιαφέρον ακούγεται και σε μένα τον ίδιο από τώρα, αν κι είμαστε στην αρχή!
Γ.Ν.: Είναι γρήγορος ο Θέμης (γέλια)
Σας ευχαριστώ πολύ!
Γ.Ν. – Θ.Κ.: Εμείς σ' ευχαριστούμε!
σχόλια